آیا تا به حال از خود در مورد منشاء رنگ ها سوال کرده اید؟ پاسخ بسیاری از آنها فقط یکی است: گیاه شناسی . در دوران کالج بود که محقق و پروفسور کیری میازاکی چشم را با رنگرزی طبیعی بیدار کرد و سنت باستانی را که در دنیای مدرن از بین رفت نجات داد. برزیلی بر خلاف غلات، نیل ژاپنی ، گیاهی که باعث ایجاد رنگ آبی نیل می شود، پرورش می دهد و در نتیجه تناژهای متنوعی برای شلوار جین در کمد او ایجاد می کند .

O رنگ با منشاء گیاهی سابقه ای هزاران ساله دارد که در کشورهای مختلف گسترش یافته و در نتیجه روش های استخراج متفاوتی دارد. به ویژه در آسیا بود که جوانه کوچک حیات به نام نیل نقش جدیدی پیدا کرد، به عنوان ماده رنگی ، و به سایر نقاط جهان گسترش یافت. آفریقا و آمریکای جنوبی نیز گونه هایی دارند، از جمله سه بومی برزیل که به عنوان منابع مطالعه، کشت و صادرات عمل می کنند.

وقتی در مورد ژاپن صحبت می کنیم، بلافاصله رنگ قرمز را به یاد می آوریم، که پرچم کشور را چاپ می کند و در موارد مختلف مربوط به فرهنگ غنی آن حضور دارد. با این حال، برای کسانی که قبلاً پا به شهرهای بزرگ آن گذاشته‌اند، به حضور پررنگ نیل در دزدی صحنه توجه کنید که حتی در لوگوی رسمی بازی‌های المپیک 2020 مستقر در توکیو و در لباس تیم فوتبال ژاپن ظاهر می‌شود. با محبت به نام " ساموراییآبی .

در عصر موروماچی (1338-1573) بود که رنگدانه در آنجا ظاهر شد و تفاوت های ظریف جدیدی را در لباس به ارمغان آورد و در دوره ادو اهمیت یافت. 1603-1868)، عصری طلایی برای کشور به حساب می‌آید که فرهنگ در حال جوشش و صلح حاکم است. در همان زمان، استفاده از ابریشم ممنوع شد و پنبه شروع به استفاده بیشتر و بیشتر کرد. اینجاست که نیل وارد می شود، تنها رنگی که قادر به رنگ آمیزی الیاف است .

برای سالیان متمادی، نیل بهترین رنگ طبیعی در صنعت نساجی، به ویژه در تولید پشم بود. اما، پس از موفقیت، نزولی بود که با ظهور صنعت مشخص شد. بین سال‌های 1805 و 1905، نیل مصنوعی در آلمان توسعه یافت که از طریق یک فرآیند شیمیایی به دست آمد و توسط BASF (بادیشه آنیلین سودا فابریک) به بازار عرضه شد. این واقعیت نه تنها تمرکز بسیاری از کشاورزان را تغییر داد، بلکه عملاً اقتصاد هند را نیز نابود کرد ، تا آن زمان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان محصول در جهان بود. کاهش قابل توجهی داشته است، برخی از مکان ها (هند، السالوادور، گواتمالا، آسیای جنوب غربی و شمال غربی آفریقا) تولید اندکی از نیل گیاهی را، چه بر اساس سنت و چه بر اساس تقاضا، خجالتی اما مقاوم نگه می دارند. این گونه همچنین با خواص ضد باکتریایی خود به عنوان دافع حشرات و مواد اولیه صابون ها عمل می کند>

همه مراقبت، زمانو صبر شرقی هنوز توسط ژاپنی ها حفظ شده است. در 17 سالگی، کری با اکراه به همراه خانواده اش به ژاپن نقل مکان کرد. "من نمی خواستم بروم، داشتم دانشگاه را شروع می کردم و حتی خواستم که پیش اوباتیان (مادربزرگ) بمانم. پدرم به من اجازه نداد” ، او به Hypeness ، در خانه اش در Mairiporã گفت. "من همیشه دوست داشتم درس بخوانم و وقتی به آنجا رفتم، نمی توانستم این کار را انجام دهم، نمی توانستم به این فرهنگ شرقی دسترسی داشته باشم زیرا به زبان صحبت نمی کردم و بنابراین نمی توانستم در مدرسه شرکت کنم" .

نه دور از خانه، راه کار بود. او خاطرنشان کرد: او در خط تولید یک کارخانه الکترونیک شغلی پیدا کرد، جایی که او تا 14 ساعت در روز کار می کرد، «مثل هر کارگر خوب در یک سیستم سرمایه داری» . با وجود اینکه کری بخشی از حقوق خود را برای کاوش در شهرهای ژاپن می‌گرفت، از این روال کسل‌کننده و دور از کلاس درس ناامید بود. « سفر فرار من بود، اما با این وجود رابطه بسیار عجیبی با کشور داشتم. وقتی برگشتم، گفتم که دوست ندارم، خاطرات خوبی ندارم. از آن سه سال این بسیار دردناک و آسیب زا بود، اما من فکر می کنم هر چیزی که در زندگی از سر می گذرانیم بیهوده نیست. .

در واقع اینطور نیست. زمان گذشت، کیری در تلاش برای یافتن هدفی به برزیل بازگشت. او وارد دانشکده مد شد و توانست بفهمد ژاپن چه چیزی می تواند برای سرنوشت خود در نظر بگیرد. در کلاس سطح پارچهبا معلم ژاپنی میتیکو کودایرا ، در اواسط سال 2014، در مورد روش های طبیعی رنگرزی پرسید و پاسخ گرفت: "با زعفران امتحان کنید" .

اینجاست. شروع آزمایش داده شد. او به یاد می آورد: "این او بود که چشمانم را باز کرد و علاقه ام را برانگیخت" . خنده دار است که اولین آزمایش رنگرزی من در سن 12 سالگی با مواد شیمیایی بود. من پیراهنی را که پدرم برای ازدواج با مادرم پوشیده بود رنگ کردم و در میان بلاهای مختلف، فقط برای خانواده ام لباس رنگ کردم . با وجود اینکه این چیزی بود که همیشه دوست داشتم، اما تا آن لحظه همه اینها را به عنوان یک سرگرمی و نه به عنوان یک چیز حرفه ای داشتم.

بدون بازگشت، کری در نهایت به خود و رنگ ها فرو رفت. که طبیعت از. او دانش خود را با سبک Flávia Aranha که مرجعی در سایه های ارگانیک است افزایش داد. " این او بود که من را با نیل آشنا کرد . من تمام دوره ها را در استودیوی او گذراندم و اخیراً افتخار بازگشت به عنوان معلم را داشتم. این مانند بسته شدن یک چرخه بود، بسیار احساسی.»

این محقق سپس در سال 2016 به ژاپن بازگشت تا درباره کشت نیل در مزرعه ای در توکوشیما، شهری که به طور سنتی با این گیاه مرتبط است، مطالعه کند. او 30 روز در خانه خواهرش ماند و دیگر احساس نمی کرد که ماهی بی آب است. او گفت: "من حتی زبان را حتی پس از 10 سال استفاده نکردن از آن به خاطر آوردم."روزها، اما «در پیوند صلح با اجداد» ، همانطور که خود او آن را توصیف می کند. کار تکمیل دوره (TCC) به مستندی شاعرانه با عنوان «رنگرزی طبیعی با نیل: از جوانه زدن تا استخراج رنگدانه آبی» با کارگردانی آماندا کوئستا و کارگردانی عکاسی توسط کلارا زامیت تبدیل شد. .

از دانه به نیل آبی

از آن زمان به بعد بود که کیری احساس کرد آماده است روش استخراج کامل را انجام دهد، از دانه نیل تا رنگدانه آبی نیل و تفاوت های ظریف آن ، زیرا یکی هرگز شبیه دیگری نخواهد بود. او در نهایت تکنیک ژاپنی Aizomê را انتخاب کرد که در برزیل بی سابقه بود، زیرا هیچ مزرعه یا صنعتی وجود ندارد که از رنگرزی طبیعی استفاده کند، فقط مارک های کوچکتر. کاملاً ایمن و سازگار با محیط زیست است، در واقع یک صبر شرقی است: 365 روز طول می کشد تا رنگ به دست آید .

در این فرآیند، برگ ها را کمپوست می کنید. پس از برداشت، آنها را بیرون می‌گذارد تا خشک شوند و سپس یک فرآیند تخمیر 120 روزه را طی می‌کنند و در نتیجه توپی شبیه به زمین ایجاد می‌شود. این ماده آلی Sukumô نامیده می شود که نیل تخمیر شده آماده برای ساخت مخلوط رنگرزی است. سپس فرمولی که رنگدانه آبی را می دهد را در عمل اعمال می کنید. چیز زیبایی است!

در گلدان، نیل را می توان تا 30 روز تخمیر کرد ، همراه با سبوس گندم، ساکه،خاکستر درخت و آهک هیدراته در دستور غذا. مخلوط را باید هر روز هم بزنید تا کم شود. با هر تجربه، سایه ای متمایز از آبی متولد می شود تا چشمان کسانی که آن را از دانه پرورش داده اند برق بزند. "Aijiro" سبک ترین نیلی، نزدیک به سفید است. "noukon" آبی سرمه ای است، تیره ترین از همه.

در جستجوی بی وقفه، او چندین آزمایش را در فضای داخلی انجام داد. سائوپائولو، بسیاری از پرنگوها را پشت سر گذاشت و در آن زمان تصمیم گرفت به پایتخت بازگردد و در حیاط خلوت گلدان بکارد. شش ماه طول کشید تا دانه های نیل ژاپنی جوانه بزنند. " در اینجا ما خاک و شرایط آب و هوایی متفاوتی داریم. پس از تحویل فیلم، دیدم که باید در حومه شهر زندگی کنم، زیرا هرگز نمی‌توانم تولید بزرگی در شهر داشته باشم.» او در محل سکونت فعلی خود در مایریپورا گفت. "من هیچ کارنامه کشاورزی ندارم، بنابراین به دنبال کسی هستم که بتواند به من آموزش دهد" .

و یادگیری ها متوقف نمی شوند. Kiri فاش کرد که هنوز نمی تواند رنگدانه را از طریق روش Sukumô دریافت کند . تا به امروز، چهار تلاش صورت گرفته است. «حتی اگر فرآیند را بدانید و دستور پخت ساده است، می توانید نکته را از دست بدهید. وقتی می پوسد و می بینم کار نمی کند، گریه می کنم. من به تلاش، مطالعه، روشن کردن شمع ادامه می دهم...» ، او به شوخی گفت.

برای کلاس هایی که ارائه می دهد، از پودر یا خمیر نیل وارداتی به عنوان پایه استفاده می کند، زیرا آنها در حال حاضر نصف شده اند.مسیر طی شده برای به دست آوردن رنگ آب نیل نیازی به دور ریختن ندارد زیرا تخمیر شده است، مانند کفیر یک موجود زنده باقی می ماند. "به دلیل PH بالا، تجزیه نمی شود. بنابراین پس از رنگ آمیزی قطعه، لازم نیست مایع را دور بریزید. با این حال، احیای نیل ژاپنی، فرآیند دیگری است. ، کیری توضیح داد.

اما سپس از خود می پرسید: او با این همه چه می خواهد؟ تاسیس یک برند با برنامه های او فاصله زیادی دارد. در طی گفتگو، کری واقعیتی را برجسته کرد که بسیار فراتر از چشم بازار است: اهمیت انتقال کشت نیل از نسلی به نسل دیگر . "از نظر تاریخی، همیشه اسطوره ها و افسانه های زیادی وجود داشته است، زیرا فرآیند جادویی رنگ آبی خودنمایی می کند. کسانی که این کار را کردند، آن را مخفی نگه داشتند. به همین دلیل است که حتی امروزه دسترسی به اطلاعات بسیار پیچیده است. افراد کمی هستند که آن را به اشتراک می گذارند و من نمی خواهم این دانش با من بمیرد " .

حتی اگر او نمی خواهد وارد عرصه تجاری شود، محقق اصرار دارد که یک چرخه پایدار را در طول فرآیند ببندد و ایده را منتقل کند. به عنوان مثال، نیل تنها رنگ طبیعی است که برای پارچه های مصنوعی کار می کند. اما برای Kiri، استفاده از آن برای این منظور منطقی نخواهد بود. "پایداری یک زنجیره غول پیکر است. اگر محصول نهایی ارگانیک باشد چه فایده ای داردپلاستیک؟ این قطعه بعد به کجا می رود؟ چون زیست تخریب پذیر نیست. ​​داشتن یک شرکت، رنگرزی با رنگدانه طبیعی و دستمزد کم کارمندم فایده ای ندارد. این پایدار نیست. ظلم به کسی خواهد بود من عیب هایم را دارم، اما تمام تلاشم را می کنم که پایدار باشم. من دوست دارم خوب بخوابم!» .

و اگر خواب است که خواب می بینیم، کیری مطمئناً در افکار خود تمایل به تحقق هدف کل این سفر را پرورش می دهد: کاشت سبزه برای درو کردن آبی عرفانی از ژاپن.

<3