Marilyn Monroe e Ella Fitzgerald behoorden tot de grootste vertegenwoordigers van hun vakgebied: terwijl de eerste een van de grootste sterren van het oude Hollywood was, was de tweede een van de leidende namen in jazz Maar om dit te laten gebeuren, had de een de hulp van de ander nodig.

Nog in de jaren 1950, toen de Verenigde Staten te maken hadden met rassenscheiding, konden zwarten niet leven en genieten van dezelfde vrijheden als blanken. De nachtclub De Mocambo Maar Ella, een zwarte vrouw, vond een pleitbezorger onder de bevoorrechte blanken: Marilyn.

De vriendschap tussen Marilyn Monroe en Ella Fitzgerald

De actrice, die het zat is om een sekssymbool Daar ontmoette ze Ella en haar talent. Samen met de manager van de zangeres, Norman Granz, trok Marilyn aan de touwtjes om de prestigieuze club in Los Angeles zover te krijgen dat ze Ella uitnodigde om te komen spelen. "Ik heb veel te danken aan Marilyn Monroe," zei de zangeres in 1972, "Ze belde de eigenaar van Mocambo zelf op en zei dat ze wilde dat ik geboekt werd".en dat als hij dat deed, ze elke avond op de eerste rij zou zitten."

De zaaleigenaar stemde toe en hield woord, Marilyn ging naar alle optredens: "De pers kwam opdagen. Daarna hoefde ik nooit meer in een kleine jazzclub te spelen."

Ella's optredens in Mocambo maakten de zangeres tot de erkende artieste die ze tot op de dag van vandaag is. Ondanks Marilyns tragische dood vond Ella manieren om de gunst terug te geven door een andere kijk te geven op wat de publieke opinie van de actrice had. "Ze was een ongewone vrouw, haar tijd ver vooruit, en ze was zich daar niet van bewust," zei ze.