Naaktheid is nog steeds taboe, maar met behulp van fotografie wordt het onderwerp acceptabeler en zelfs het doelwit van bewondering. Maíra Morais slaagt erin beelden vast te leggen die deel uitmaken van een dromerig, fantastisch en poëtisch universum gemaakt van vrouwen niet alleen naakt, maar ook vrij .
In 2011 benaderde Maíra meisjes op straat om ze in dezelfde jurk te fotograferen voor de serie "O vestido de 10 reais", wat haar zelfvertrouwen gaf om anonieme meisjes en vriendinnen te overtuigen zich uit te kleden voor foto's vol persoonlijkheid en elementen die verwijzen naar haar inspiratiebronnen, afkomstig uit films en plaatsen. " Ik ben vrij slecht in locaties. Ik verdwaal dagelijks vaak Verschillende van deze reizen die ik theoretisch zou hebben verspild, hebben me al op ideeën gebracht door de plaatsen die ik vond... struikgewas, verlaten huizen, enz. vertelde hij Hypeness .
Ze voegt eraan toe dat je soms al een beeld in je hoofd hebt als je een vrouw ziet. "Vanuit die specifieke scène heb ik de rest van de serie samengesteld. De laatste ideeën kwamen voort uit kleuren en texturen. Een van de meest recente essays is ontstaan door een blad dat ik vond in de achtertuin van mijn huis " En zo, met deze eenvoud en focus op de leuke kleine dingen in het leven, slaagt hij erin zichzelf te weerspiegelen in een gevoelig en tegelijkertijd krachtig werk.
Nadat ze begon te fotograferen tijdens haar studie en werkte bij een krant in Brasilia, waar ze woont, ontwikkelde ze een voorliefde voor het vak achter de camera en zag ze dat fotografische richting haar meer trok dan fotojournalistiek. De interesse in vrouwelijk naakt kwam vanzelf, het vrouwelijk lichaam is tenslotte een fascinatie van veel mensen. . " Ik vind het ongelooflijk hoe veelzijdig ons lichaam is. Delicaat en tegelijkertijd zo sterk Het idee van naaktheid is voor mij de mogelijkheid om een personage te creëren met meer dan één facet. Ik denk dat het veel te maken heeft met wat fotografie vandaag de dag voor mij betekent, de mogelijkheid om een snede in de werkelijkheid te maken en een nieuw verhaal te creëren. Het vrouwelijk naakt heeft N mogelijkheden van verhalen in dezelfde snede".
Voor Maíra is de vrouw een zeer machtig wezen, die kan zijn wat ze wil, niet alleen in de voor de hand liggende, professionele zin, maar ook om te zijn wat men wil zien. Zo vindt ze dat het naakt niet per se sensueel hoeft te zijn en wijst ze op de fouten die nog steeds worden gemaakt door mannelijke tijdschriften. " Naaktheid in mannenbladen is triest omdat het een soort halster is... Het zou veel meer kunnen zijn als onze lichamen niet zo geobjectiveerd zouden worden. Natuurlijk willen we misschien gekleed gaan in een konijnenkostuum of zo, maar serieus, is dat het? De hele tijd? Naaktheid, en niet alleen vrouwelijk naakt, zou in mijn ideale wereld deze rollen deconstrueren die ons vervelen en helpen om de vele anderen te laten zien... mogelijk," argumenteerde hij.
" De vrouw hoeft niet het object te zijn, net zoals de man niet de provider hoeft te zijn die de hele tijd met iedereen wil neuken. Het naakt vindt zichzelf opnieuw uit met elke vrouw die ik fotografeer, met elke persoonlijkheid die ik ontmoet. Mijn foto's zijn een beetje zelfportretten, en een beetje mensen die ik had willen zijn, die ik bewonder. Het belangrijkste voor mij is dat het model niet alleen een object is, maar het onderwerp, medeauteur in het essay." vervolgde hij.
Optimistisch over het huidige scenario, gelooft ze dat essays zichzelf opnieuw uitvinden en nieuwe hoogten bereiken. Met de hulp van werk zoals dat van haar, wordt het misschien gemakkelijker om inspiratie te vinden en de barrières tussen macho naakten en conceptuele naakten die de vrouwelijke figuur waarderen, te overschrijden. Uiteindelijk is het door te verdwalen dat we onszelf vinden.
Alle foto's © Maíra Morais