Orrazkera bat edo helburu estetikoko ile-teknika bat baino askoz gehiago, nagô txirikorda kultura beltzaren benetako kanal kultural, afektiboak, baiezkoak eta identitarioak dira, eta hori da Enraizadas dokumentalean historia bihurtutako premisa. Gabriele Rozak eta Juliana Naascimentok zuzendu, ikertu eta gidoiatutako pelikulak artxiboko irudien elkarrizketak eta birsorkuntzak erabiltzen ditu Nagô txirikordetan ile-zuloak ehuntzea ikertzeko, edertasun estetikora mugatzen ez den prozesu gisa, baita afektuen berritzera, erresistentziara ere. eta nortasun eta tradizio propioa berrestea”. Afrikako sustraietan eta haien marka poetiko eta etikoetan murgiltzea da, ilea abiapuntutzat hartuta.
Bi emakume beltzek pentsatua eta zuzendua eta ia talde batek burutua. denak ere beltzez osatuta, filmak hainbat ikertzaile ditu nagô txirikordaren historian, indarran eta esanahian murgiltzea gidatu eta sakontzeko. Dokumentalaren Instagram-en eskuragarri dagoen sinopsiaren arabera, Enraizadas “poetika, historia, afrikartasuna, ezagutza matematikoa eta ilearen bidez asmatzeko aukerak goratzeko txirikorten itxura haratago doan eta birdefinitzen duen filma da”.
Ikerketa. proiektua aurrera eramateagatik iaz hasi zen, eta erakutsi zuen diasporan beltzak nora eramaten zirela,txirikordekin zuen lotura ere izan zen, arbasoen oroitzapen gisa, txirikorda horren bidez gordetako benetako sustrai gisa.
“Trikulaketa, guretzat, adierazpen bat baino gehiago da, maitasunaren adierazpen bat da, belaunaldiz belaunaldi transmititu den norberaren zaintzaren sinboloa”, dio argitalpen batean. Ekainaz geroztik, filma sareko jaialdietan ikusgai dago, eta horregatik merezi du bere Instagram jarraitzea –jaialdietan jarraitzeko eta arbasoen istorio ikaragarri honi buruz apur bat gehiago ezagutzeko ere–.
