مریلین مونرو و الا فیتزجرالد بزرگترین نمایندگان منطقه خود بودند: در حالی که اولی یکی از بزرگترین ستاره های هالیوود قدیم بود، دومی یکی از نام های اصلی هالیوود بود. جاز آمریکایی. اما برای اینکه این اتفاق بیفتد، یکی به کمک دیگری نیاز داشت.

حتی در دهه 1950، زمانی که ایالات متحده با تبعیض نژادی مواجه شد، سیاه پوستان از زندگی و برخورداری از آزادی های مشابه سفیدپوستان منع شدند. کلوپ شبانه موکامبو ، در هالیوود، که افراد مشهوری مانند کلارک گیبل و سوفیا لورن به آن رفت و آمد می‌کردند، یکی از مکان‌هایی بود که اغلب اجرای هنرمندان سیاه‌پوست را نمی‌پذیرفت. اما الا، یک زن سیاه پوست، در میان سفیدپوستان ممتاز مدافعی پیدا کرد. مرلین بود.

دوستی بین مرلین مونرو و الا فیتزجرالد

بازیگر که از اینکه در ساحل غربی به عنوان نماد سکس شناخته شده بود خسته شده بود، به سمت نیویورک برای ملاقات با خودتان. در آنجا با الا و استعداد او آشنا شد. مریلین همراه با مدیر خواننده، نورمن گرانز، رشته هایی را به کار برد تا باشگاه معتبر لس آنجلس از الا دعوت کند تا بازی کند. این خواننده در سال 1972 گفت: "من خیلی به مرلین مونرو مدیون هستم." او خودش با صاحب موکامبو تماس گرفت و گفت که می خواهد فوراً من را رزرو کنم و اگر این کار را انجام دهد، هر بار در ردیف اول خواهد بود. شب ".

صاحب مکان موافقت کرد و،مرلین وفادار به قول خود، در هر اجرا حضور داشت. مطبوعات ظاهر شدند. پس از آن، دیگر مجبور نشدم در یک کلوپ کوچک جاز بنوازم.

اجرای الا در موکامبو، خواننده را به هنرمند شناخته شده ای تبدیل کرد که امروز هست. علیرغم مرگ غم انگیز مرلین، الا با نگاهی دوباره به افکار عمومی در مورد این بازیگر، راه هایی برای جبران این لطف پیدا کرد. او یک زن فوق العاده بود، جلوتر از زمان خود. و او هیچ نظری در مورد آن نداشت.