قانونی در ولز در 21 مارس اجرایی شد که هرگونه تنبیه بدنی کودکان را در هر شرایطی از جمله توسط والدین ممنوع می‌کند. کتک زدن یا تکان دادن ساده کودک در حال حاضر توسط قانون ولز در نظر گرفته می شود، بنابراین، یک تجاوز، با وزن قانونی معادل ژست انجام شده علیه یک بزرگسال، مشمول پیگرد قانونی و حتی زندان است. قانون جدید هم در مورد والدین و سرپرستان و هم برای هر کسی که در شرایط غیبت والدین مسئولیت فرزندان را بر عهده دارد اعمال می شود و همچنین در مورد بازدیدکنندگان از کشور اعمال می شود.
همچنین ببینید: بهترین قهوه دنیا برزیلی و از میناس گرایس است
قانون جدید باعث تجاوز می شود. علیه کودکان یک جنایت بدون توجیه در کشور
-شرکتی برای کمک به کودکان در گزارش خشونت خانگی شکلک های شخصی ایجاد می کند
مجازات بدنی قبلاً در کشور ممنوع بوده است. ولز، اما، تا زمانی که قانون جدید تصویب نشود، یک بزرگسال متهم به ارتکاب کودک آزاری می تواند از استدلال "مجازات معقول" در دفاع از خود استفاده کند و توجیه کند که این عمل در محدوده یک فرآیند آموزشی است. تا آن زمان ارزیابی معقول بودن تنبیه بدنی بر اساس پارامترهایی از جمله علامتی بود که پرخاشگری احتمالی بر کودک برجای گذاشت و این همان تشخیص قانونی است که همچنان در کشورهای دیگر مانند انگلستان و ایرلند شمالی اعمال می شود. با 36 رای موافق و 14 رای مخالف در پارلمان ولز، این کشور اکنون همسو شده استبه 63 کشور دیگر که چنین مجازاتی را به تجاوز تبدیل می کنند.
مارک دریکفورد نخست وزیر ولز
-OAB از ثبت نام افرادی که مرتکب خشونت شده اند جلوگیری می کند. علیه زنان، افراد مسن یا کودکان
از نظر دولت، این تصمیم بیانگر "لحظه ای تاریخی برای حقوق کودکان در ولز" است، که با این تصمیم نشان می دهد که کودکان از حقوقی برابر با بزرگسالان برخوردار هستند. مارک دریکفورد، نخست وزیر، گفت: «کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق کودک روشن می کند که کودکان حق دارند از آسیب و آسیب محافظت شوند و این شامل تنبیه بدنی نیز می شود». این حق اکنون در قوانین ولز ذکر شده است. دیگر هیچ ابهامی وجود ندارد. دیگر دفاعی برای مجازات معقول وجود ندارد. همه اینها در گذشته است.» برای مخالفان، این تصمیم توسط "کسانی که فکر می کنند بهتر از والدین خود می دانند" در مورد تحصیلات فرزندان خود تحمیل شده است. کتک زدن کودکان به عنوان یک جرم و بدرفتاری هم توسط قانون مجازات و هم توسط اساسنامه کودکان و نوجوانان (ECA) به رسمیت شناخته شده و در مقررات قانون ماریا داپنها گنجانده شده است. تنبیه بدنی به عنوان «اقدام تنبیهی یا انضباطی اعمال شده با استفاده از نیروی بدنی که منجر به رنج یا جراحت جسمی می شود» تعریف می شود، در تعیینی که شامل «درمان» می شود.جنایات ظالمانه یا تحقیرآمیز، مانند "جرایمی که کودک یا نوجوانی را تحقیر، تهدید جدی یا تمسخر می کند." مجازات های جدی
همچنین ببینید: اگر فکر می کنید خالکوبی درد دارد، باید هنر پوست این قبایل آفریقایی را بدانید-بولسونارو می گوید که کار کودک "در زندگی هیچ کس دخالت نمی کند"
معروف به "قانون ضرب و شتم"، قانون شماره 13.010، از 26 ژوئن 2014، حق کودک را برای عدم تنبیه بدنی تعیین کرد، "ارجاع به برنامه رسمی یا اجتماعی حمایت از خانواده را فراهم می کند. ارجاع به درمان روانی یا روانپزشکی؛ ارجاع به دوره ها یا برنامه های مربیگری؛ الزام به ارجاع کودک به معالجه و اخطار تخصصی»، اما به جرم بدرفتاری که همچنان قابل اعمال است، وارد نمی شود. طبق قانون مجازات برزیل، جرم بدرفتاری برای عوامل تشدید کننده مانند صدمات شدید بدنی یا حتی مرگ، مجازاتی از دو ماه تا یک سال یا جریمه نقدی که تا دوازده سال حبس قابل افزایش است، در نظر گرفته است. و یک سوم دیگر اگر جرم علیه کودکان زیر 14 سال انجام شده باشد.
اما تجاوز به کودک در برزیل توسط قانون بدرفتاری قابل شناسایی است