هنگامی که نتیجه کار یک هنرپیشه از هدف سرگرمی و احساس فراتر می رود و معانی عمیقی از دگرگونی در زندگی واقعی به دست می آورد، هیچ چیز عادلانه تر از خم شدن هنر بر زندگی و تبدیل شاهکار به هنر نیز نیست.<1

هتی مک دانیل، هنرپیشه آمریکایی، دهه‌ها فراموش شد، در بی‌عدالتی که با یک فیلم زندگی‌نامه‌ای تصحیح می‌شود که مسیر او و بزرگترین شاهکار نمادین او را بازگو می‌کند: او اولین زن سیاه‌پوستی بود که برنده اسکار شد.

این جایزه بود در سال 1940 برای بازی در نقش مامان در فیلم کلاسیک "...بر باد رفته" به او داده شد.

دختر یک زن و شوهر از برده های سابق، هتی به دنیا آمد. در سال 1895 و هنگامی که تصمیم گرفت به حرفه هنری دست بزند، تمام زندگی او به داستان غلبه و غلبه - با مبارزه زیاد علیه تعصبات رادیکال آن زمان تبدیل شد.

هتی همچنین یکی از اولین سیاهپوستانی بود که در رادیو کار کرد و قبل از بازیگری به عنوان یک خواننده نیز کار می کرد.

در اوایل کارش، او زمان خود را بین تست‌ها و فیلم‌ها و خدمتکار تقسیم می‌کرد که بودجه او را تکمیل می‌کرد. بعد از چندین نقش در دهه 1930، با نقش مامان بود که کار حرفه ای او شروع شد. 1

این بازیگر بیش از 74 نقش در سینما ایفا کرد، اما با وجود برترین جایزه آکادمی آمریکا،بیشتر نقش هایی که او بازی کرد، خدمتکار، خدمتکار یا برده بودند.

هتی دریافت کننده جایزه اسکار

هتی مک دانیل یکی از اولین صداهایی که به نیاز هالیوود برای تنوع بخشیدن به نقش ها و گسترش فرصت های بازیگری برای سیاه پوستان اشاره می کنند. در سخنرانی او برای دریافت جایزه، موضوع نژادی وجود دارد و به لحظه تاریخی که پس از آن به وقوع پیوست عدالت می بخشد. «این یکی از شادترین لحظات زندگی من است. من صمیمانه امیدوارم که همیشه مایه مباهات نژاد خود و صنعت فیلم باشم.

حقوق بیوگرافی وی قبلاً توسط یک شرکت سازنده به دست آمده است و فیلم روایت زندگی او در مرحله تولید . با این حال، هنوز هیچ بازیگر تایید شده یا تاریخ انتشار مورد انتظاری وجود ندارد.