Სარჩევი
ბევრს მიაჩნია, რომ 2020 წელი, კოვიდ-19-ის პანდემიის გამო, რომელსაც აქამდე განვიცდით, იყო ყველაზე ცუდი წელი ჩვენს ისტორიაში. მაიკლ მაკკორმიკისთვის, ჰარვარდის უნივერსიტეტის ისტორიის პროფესორისთვის, შარშან უჩივიან მხოლოდ მათ, ვინც არ უცხოვრია 536 წელს, რომელიც მკვლევარების მიერ სიცოცხლის ყველაზე ცუდ პერიოდად ითვლება.
Greek Reporter-თან ინტერვიუში მაკკორმიკმა თქვა, რომ 536 წელი აღინიშნა ბნელი დღეებით, მზის გარეშე და შემოდგომა ზამთრად გადაქცეული. მილიონობით ადამიანმა ჩაისუნთქა სქელი, მახრჩობელა ჰაერი და ბევრმა დაკარგა მოსავალი, რომლის მოსავლის იმედიც ჰქონდათ. 536 წელს დაწყებული პერიოდი, სპეციალისტის თქმით, გრძელდებოდა 18 თვე.
2021 წელს ტურისტები პოზირებენ ვულკანის ამოფრქვევის წინ ისლანდიაში, Fagradalsfjall-ის მთაზე
Იხილეთ ასევე: კორონავირუსი: როგორია კარანტინში ცხოვრება ბრაზილიის უდიდეს ბინების კომპლექსშივულკანი, თოვლი და პანდემია
ამ დისბალანსის მიზეზი იყო კლიმატის მკვეთრი ცვლილება, რომელიც გამოწვეული იყო ვულკანის ამოფრქვევით ისლანდიაში , რომელმაც კვამლის ღრუბელი გაავრცელა ევროპიდან ჩინეთში. კვამლის გაფანტვის შეფერხებამ გამოიწვია ტემპერატურის უეცარი ვარდნა. მაკკორმიკი აღნიშნავს, რომ დღე და ღამე პრაქტიკულად არ იყო განსხვავება. ჩინურ ზაფხულშიც კი თოვდა .
– დედამიწამ 2020 წელი დაასრულა 1960 წლის შემდეგ ყველაზე სწრაფი ბრუნვით
Იხილეთ ასევე: რატომ იბადებიან ბრაზილიელები უფრო ხშირად მარტიდან მაისამდე536 წელი ისტორიულად ცნობილი გახდა „ბნელი ხანა“ , პერიოდი, რომელიც აღინიშნა უზარმაზარი გაუარესებით.ევროპის დემოგრაფიული და ეკონომიკური ისტორია V-IX საუკუნეებში. მათთვის ეს პირქუში სცენარი 2020 წელს და ჯერ კიდევ 2021 წელს კორონავირუსით განცდილ აგონიას უბრალო ჩრდილად აქცევს.
კოვიდ-19-ის პანდემიამ გამოიწვია უპრეცედენტო ჰუმანიტარული კრიზისი
– 2020 წელი გახდება ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე ცხელი წელი
მაკკორმიკმა შეისწავლა ეს ფენომენი 1500 წლის შემდეგ და AccuWeather-ის ვებსაიტს განუმარტა, რომ „დიდი ვულკანური ამოფრქვევის შედეგად მიღებული აეროზოლები ბლოკავს მზის რადიაციას და ამცირებს დედამიწის ზედაპირის გათბობას. მზემ შეწყვიტა ნათება 18 თვემდე. შედეგი იყო წარუმატებელი მოსავალი, შიმშილი, მიგრაცია და არეულობა ევრაზიის მასშტაბით“.
ის ასევე ამტკიცებდა, რომ სცენარი შესანიშნავი იყო ბუბონური ჭირის გავრცელებისთვის, როდესაც მშიერი ადამიანების დიდმა ჯგუფებმა გადაწყვიტეს სხვა რეგიონებში მიგრაცია, თან წაეყვანათ ვირთხებით გადაცემული დაავადება.