Ιδιοκτήτης ενός πλούσιου και πολύπλοκου πολιτισμού, η Ινδία είναι μια χώρα γεμάτη αντιθέσεις, χρώματα, μυρωδιές και μοναδικούς ήχους, έτοιμη να ανακαλυφθεί από εκείνους που επιτρέπουν στον εαυτό τους να επιχειρήσουν στα μονοπάτια της. Και από εκεί προέρχεται μια αρχαία τεχνική που χρησιμοποιεί συλλαβές για να αναπαράγει τα κρουστά των τυμπάνων: το konnakol .
Δείτε επίσης: Ο Νάντο Ράις απαντά στον θαυμαστή ποια ήταν η απόχρωση του μπλε στο All Star της Κάσια ΈλερKonnakol, η κρουστική ψαλμωδία που χρησιμοποιεί συλλαβές για να μιμηθεί τον ήχο των τυμπάνων
Στην αρχή φαίνεται να είναι περισσότερο από τα ίδια, καθώς είναι δυνατόν να βρει κανείς παρόμοιες τεχνικές σε διάφορους άλλους πολιτισμούς, όπως στην αφροκουβανέζικη μουσική ή ακόμη και στο χιπ-χοπ, με το beatbox. Αλλά το konnakol έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες. Προέρχεται από τη νότια Ινδία και αποτελεί μέρος της ινδικής κλασικής μουσικής, γνωστής ως καρνατική.
Ο Ricardo Passos, ένας δάσκαλος πολυοργανίστας που έμαθε την τεχνική το 2003 σε ένα ταξίδι στην Ινδία, εξηγεί ότι το konnakol έχει μια εξελιγμένη διδακτική: "Είναι μια γλώσσα που χτίζει ρυθμούς σαν να ήταν σφαίρες. Σαν να χτίζουμε μαντάλες", λέει, σε συνέντευξή του στο Αντήχηση Η ρυθμική γλώσσα λειτουργεί με μαθηματική λογική μέσω ενός προκαθορισμένου συλλαβικού συστήματος, με ταυτόχρονη καταμέτρηση με τα χέρια.
Δείτε επίσης: Το μεγαλύτερο tablet στον κόσμοΤο Konnakol μπορεί να ξαφνιάσει όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την ινδική κουλτούρα και υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για τον ορισμό του, ενώ η γλώσσα κινείται μεταξύ απλού και σύνθετου εν ριπή οφθαλμού. Ωστόσο, μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί ως μια μορφή μουσικής μύησης - ανεξάρτητα από το είδος ή το όργανο που θα μελετηθεί.
Ο Ρικάρντο εγγυάται ότι είναι πιο εύκολο για τους μη μουσικούς να το μάθουν, καθώς δεν υπάρχουν παρτιτούρες, απλά πρέπει να αφήσεις το τραγούδι να πάλλεται", λέει, "Η μήτρα είναι πολύ απλή, είναι σαν ένα παιχνίδι κατασκευών, όπως τα Lego".
Διάφοροι μουσικοί και οργανοπαίχτες από διαφορετικά μουσικά υπόβαθρα βλέπουν στο κοννακόλ μια ευκαιρία να εξελιχθούν μουσικά και να χρησιμοποιήσουν την τεχνική ως πηγή έμπνευσης. Ανάμεσα στους συνθέτες που έχουν ήδη ακολουθήσει την πρακτική αυτή είναι ονόματα όπως ο Steve Reich, ο John Coltrane και ο John McLaughlin, ο τελευταίος ίσως ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος της δυτικής μουσικής.
Ποιος ξέρει, ίσως αυτή να είναι η έμπνευση που λείπει για να ρέει η σύνθεσή σας;