مواد توهم زا برای دهه ها محکوم بودند، اما امروزه علم شروع به ابهام زدایی از آنها کرده است. دلیل؟ نه تنها به دنبال یک درمان جایگزین برای افسردگی، بیماری که توسط WHO - سازمان بهداشت جهانی، به عنوان ناتوان کننده ترین قرن در نظر گرفته شده است، بلکه روش های جدید زندگی، هر چند این ایده ممکن است عجیب به نظر برسد.

دکتر اندرو گالیمور - یک نوروبیولوژیست کامپیوتری، داروشناس، شیمیدان و نویسنده که سال هاست به اساس عصبی عملکرد داروهای روانگردان علاقه مند بوده، تا آنجا پیش می رود که فکر می کند DMT ممکن است پاسخ همه چیز باشد. برای او، ماده‌ای که امروزه قوی‌ترین توهم‌زای شناخته‌شده برای علم در نظر گرفته می‌شود، می‌تواند آینده بشریت باشد، اگر روزی زمین دیگر سیاره قابل سکونت نباشد.

با اثری مشابه Ayahuasca – چای تولید شده از ترکیب چند گیاه، برای او مزیت بزرگ DMT این است که را می توان راحت تر کنترل کرد. اما نه تنها این. به گفته این دانشمند: «متوسط ​​حداکثر غلظت خونی DMT پس از مصرف آیاهواسکا حدود 15-18 میلی لیتر است، در حالی که DMT داخل وریدی بیش از 100 میلی لیتر است. بنابراین، ayahuasca جایگزین مناسبی نیست.

چرا علاقه به DMT وجود دارد؟

برای گالیمور، استفاده از DMT داخل وریدی کنترل شده می تواند سرنخ های بی شماری در مورد عملکرد مغز انسان به ما بدهد.این دانشمند معتقد است در بهترین سبک ماتریکس، یا بهتر است بگوییم، دوست دارد در آینده، مردم روزها و حتی ماه ها را تحت تأثیر ماده توهم زا سپری کنند تا بتوانند در واقعیت دیگری زندگی کنند. " من واقعا زمانی را تصور می کنم که در نوعی کپسول دراز بکشید و وارد سفر زمان خود شوید و به جهان بعدی بروید." .