در مورد فواید زایمان طبیعی صحبت های زیادی شده است و خوشبختانه این مورد توسط تعداد فزاینده ای از مادران انتخاب می شود. با این حال، چیزی که به نظر می رسد برخی از مردم فراموش می کنند این است که، حتی در برنامه ریزی برای زایمان طبیعی، بسیاری از زنان به دلایل سلامتی مجبور به سزارین می شوند.

این چیزی است که برای جودی شاو بریتانیایی اتفاق افتاد که داستان خود را به اشتراک گذاشت. و عکسی از جای زخم او پس از سزارین از طریق صفحه فیس بوک تولد بدون ترس («Nascimento Sem Medo»، در ترجمه آزاد). او داستان را با یادآوری این موضوع آغاز می‌کند که برخی از مادران پیشنهاد کرده‌اند که سزارین فرزندی «زایمان» نیست و نشان می‌دهد که یک چیز ربطی به دیگری ندارد.

منتشر شده در نهم اکتبر، این پست قبلاً مسئول بیش از 8 هزار واکنش در شبکه اجتماعی بوده است، علاوه بر اینکه توسط بیش از هزار نفر به اشتراک گذاشته شده است . حساب دلگرم جودی را بررسی کنید.

“ من بدیهی است که نمی توانم نظر مردم را تغییر دهم، اما تصمیم گرفتم این تصویر را پست کنم تا به مردم بفهمانم که علیرغم برنامه های تولدمان، گاهی اوقات چاره ای نداریم. چاره ای نداشتم. من یک فیبروم به اندازه خربزه روی دهانه رحم و جفت سرراهی داشتم ، یعنی اسکار سزارین طبیعی نداشتم. اما باور کنید یا نه، من بچه ام را به دنیا آوردم. ،" او نوشت.

جودی ادامه می دهد.طغیان از مردم می خواهد در نظر بگیرند که چرا یک مادر قبل از قضاوت به جای انتخاب زایمان طبیعی، سزارین انجام می دهد. او می‌پرسد: « چرا می‌خواهید تحت یک عمل جراحی بزرگ با شش هفته بهبودی قرار بگیرید؟ »، او از فرصت استفاده می‌کند تا غرور جای زخم خود را روشن کند. « این زخم من را از از دست دادن مقدار مرگبار خون نجات داد و به این معنی است که کودک من همانطور که قرار بود به این دنیا آورده شد. سالم و سالم، درست مثل من “.

همه عکسها © جودی شاو/اینستاگرام

پس از موفقیت انتشار، جودی گزارش عمیق تری در وبلاگ تولد بدون ترس نوشت که در آن می گوید زخم با چیزی که ما به دیدن آن عادت کرده ایم متفاوت است زیرا او قبلا اولین فرزندش را به دنیا آورده بود. ، همچنین از طریق سزارین. و به لطف مشکلاتی که در بارداری دوم با آن مواجه شد، پزشکان نتوانستند جای زخم را "دوباره" باز کنند و مجبور شدند به چیزی که به عنوان " سزارین کلاسیک " معروف است متوسل شوند. روشی که شامل یک برش عمودی است و در حال حاضر به دلیل خطرات ناشی از از دست دادن خون و بهبودی آهسته تر، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.