یک بازیگر برای جان بخشیدن به یک شخصیت عالی به استعداد، تکنیک و فیلمنامه عالی نیاز دارد، اما نه تنها: گاهی اوقات شما باید دندان های مناسب را نیز پیدا کنید. کسی که این درس ارزشمند را به ما می‌آموزد، کسی نیست جز مارلون براندو، زمانی که ویتو کورلئونه مافیای فراموش نشدنی را برای فیلم «پدرخوانده» مجسم کرد - برای اینکه او را شبیه یک بولداگ کند، این بازیگر از پروتز دهانی که مخصوص دهان براندو طراحی شده بود استفاده کرد. یا بهتر است بگوییم ویتو، و بنابراین چهره نمادین یکی از شخصیت های اصلی یکی از بهترین فیلم های تمام دوران را ایجاد می کند.
مارلون براندو، بدون پروتز، و روی درست است، با گریم ویتو کورلئونه
-"Scarface" با فیلمنامه ای از برادران کوئن بازسازی می شود
ایده ساخت بزرگ و پدرسالار ترسناکی که شبیه سگ بود، از خود براندو بود، که در طول تست های فیلم، توپ های پنبه ای را در دهانش فرو کرد تا به کارگردان فرانسیس فورد کاپولا، آنچه را که در ذهن داشت، نشان دهد. برای خود فیلمبرداری، مجموعه دندان های ویژه ای توسط هنرمند افسانه ای دیک اسمیت، یکی از هنرمندان بزرگ گریم جلوه های ویژه در سینما طراحی شد که مسئولیت آثاری مانند "جن گیر"، "راننده تاکسی"، "تک تیرانداز"، "اسکنر"، "آمادئوس"، علاوه بر دو فیلم اول حماسه خانواده کورلئونه.
همچنین ببینید: انتخاب هیپنس: ما تمام نامزدهای ملکه مطلق اسکار، مریل استریپ را جمع آوری کردیم.
پروتز دهان با نام بازیگر، در مجموعه موزه در نوایورک
-خانواده خلاق صحنه های فیلم معروف را با استفاده از جعبه های مقوایی بازسازی می کنند
همچنین ببینید: عموی سوکیتا برگشته است، اما حالا او یک نوبت می گیرد و در جایگاه واقعی خود قرار می گیردطراحی این هنرمند آرایش توسط یک دندانپزشک نیویورکی به نام هنری دورک، برای اولین بار در یک نمونه اولیه راحت تر، ساخته شده از لاتکس، اما ظاهر بازیگر را بیش از حد نرم و واژگون کرد: به یک پروتز محکم تر، حتی اگر ناراحت کننده تر، نیاز بود، و پروتزی که در نهایت استفاده شد از رزین و فولاد ساخته شد. معلوم شد که این پروتز برای نشان دادن روح و قیافه سگی که چهره شخصیت را مشخص می‌کند، عالی است، که در ابتدا توسط نویسنده آمریکایی ماریو پوزو برای رمانش با عنوان «پدرخوانده» در سال 1969 ساخته شد، که روی پرده جاودانه شد. توسط مارلون براندو در اولین فیلم از این سه گانه، که در سال 1972 اکران شد> براندو در صحنه ای نمادین از "پدرخوانده"
-نقاشی های مارتین اسکورسیزی 11 ساله برای به تصویر کشیدن فیلمی که او بسیار دوست داشت
بازی موفقیت براندو در نقش ویتو کورلئونه به گونه ای بود که پروتز دهان به قطعه ای واقعی از تاریخ سینما تبدیل شد و امروز بخشی از مجموعه موزه تصویر متحرک است، موزه ای که به هنر هفتم در نیویورک اختصاص دارد. . چنین بازی ای در کنار کار آل پاچینو به عنوان یکی از نقاط قوت موفقیت بی حد و حصر فیلم تجلیل می شود و دومین بازیگر را برای او به ارمغان می آورد.اسکار - با این حال، او به دلیل مقاومت در برابر نحوه نمایش بومیان آمریکا در فیلم‌ها، از دریافت جایزه امتناع می‌کرد و فعال ساچین لیتلفیث را به جای خود به مراسم می‌فرستاد تا رسماً مجسمه را رد کند و در اعتراض به خواندن سخنرانی بپردازد.
چهره سگی شخصیت در صحنه فیلم