" این باید عشق بوده باشد "، اثر Roxette، یکی از موفق ترین تصنیف های پاپ پایان قرن گذشته است. این یک آهنگ امضایی است که بسته به اینکه شنونده به کدام نسل تعلق دارد، اغلب در لیست های "غمگین ترین آهنگ های جدایی" به یاد می آید. مرگ خواننده اصلی گروه دو سوئدی، ماری فردریکسون ، در 9 دسامبر، در سن 61 سالگی (هفده گذشته، مبارزه با سرطان)، نه تنها باعث رونق اعدام های موسیقی در سرویس های پخش شد. .
– 10 کمدی رمانتیک محبوب دهه 1990
Roxette، در کنسرتی در سال 1990، سالی که تصنیف "It Must Have Been Love" در آن پخش شد.
از دست دادن خواننده همچنین باعث ارزیابی مجدد انتقادی از کار روکست شد: در حالی که آگهی ترحیم " نیویورک تایمز " تلاش کرد تا مداحی برای ماری در نقدهای تند رئیس آن پیدا کند Jon Pareles ، روزنامه انگلیسی " Guardian " از متن اول شخص دیوید سیمپسون برای مهر زدن به "شاهکار درد" بر روی "It Must Have Been Love" استفاده کرد.
این یک مسیر کاملاً غیرمعمول است، بسیار بیشتر از میکس سنکلاویر قدیمی و میکس درام دستکاری شده الکترونیکی، بسیار جلوتر از سایر سازها، که در اواخر دهه 1980 فراوان بود.
همچنین ببینید: مک دونالد: نسخه های جدید Gran McNífico دارای 2 طبقه یا حداکثر 10 تکه بیکن خواهند بود.- 50 آلبوم بین المللی جالب کاورهای تاریخ
همچنین ببینید: 20 آبجو دست ساز برزیلی که امروز باید بدانیددوتای پاپ راک سوئدی ماری و پر گسل موفق شدندقبل از انتشار "It Must Have Been Love" شماره یک در ایالات متحده بود، اما این آهنگی بود که موقعیت خود را در بازار تثبیت کرد.
این تصنیف که توسط Gessle، آهنگساز اصلی Roxette نوشته شده بود، در ابتدا در سال 1987 منتشر شد. اما هیچ اتفاق مهمی در سطح بین المللی نیفتاد تا زمانی که آهنگ دوباره برای موسیقی متن فیلم "Pretty Woman" ("Pretty") ضبط شد. Woman") در سال 1990. عنوان اصلی " It Must Have Been Love (Christmas For The Broken Hearted) " بود و به عنوان یک تک آهنگ کریسمس منتشر شد. یک خط مرجع کریسمس وجود داشت - "و این یک روز کریسمس سخت است" - که بعداً زمانی که آنها آن را برای فیلم با بازی جولیا رابرتز و ریچارد گیر ضبط کردند به " و روز سخت زمستانی " تبدیل شد.
پس از موفقیت بزرگ " Pretty Woman "، این آهنگ تمام نمودارها را فتح کرد و در سراسر جهان رفت و تقریباً نیم میلیارد دلار درآمد داشت. در سال 2014، گسل جایزه ای از ناشر BMI برای پنج میلیون پخش رادیویی این آهنگ دریافت کرد. علاوه بر این، این آهنگ سه بار توسط انجمن صنعت ضبط آمریکا گواهی پلاتین دریافت کرده است.
- هنرمند دوباره آهنگ های جاستین بیبر را به عنوان کلاسیک دهه 1980 تصور می کند و نتیجه خنده دار است
منتقد "گاردین" دیوید سیمپسون ساختار آهنگ را با Motown مقایسه می کند. فرمول ضربه ای، با فضایی برای عذاب و خلسه. اما او عمر طولانی خود را مدیون استعداد می داندتوسط ماری، که بدون ویبراتوهای شکنجه‌شده آواز می‌خواند، گویی قبلاً به از دست دادن عشق زندگی‌اش تسلیم شده است، برخلاف پیشرفت هارمونیک. او پیش بینی می کند: " آهنگ امضای Roxette هرگز واقعاً پایان نخواهد یافت ". چه کسی می‌تواند تحسین منتقدان را در این بزرگی برای دو نفری تصور کند که بیشتر دوران حرفه‌ای خود را با تحقیر بیشتر مطبوعات موسیقی گذرانده‌اند؟