De week eindigde met een foto van de acteur Alexandre Rodrigues De foto werd gedeeld door de passagier Giovana. Weet je niet wie hij is? Dit zegt veel over de moeilijkheden die zwarte mensen ondervinden als ze zich in de wereld van de kunst willen wagen.

In 2002 speelde Alexandre in een van de belangrijkste films van de Braziliaanse cinema. Hij speelt Buscapé op Stad van God . De speelfilm geregisseerd door Fernando Meirelles en Kátia Lund won vele prijzen, waaronder de BAFTA, in aanvulling op het hebben gegeven een impuls aan professionals in de zevende kunst in Brazilië .

Denk je dat het grappig is? Dan heb je er niets van begrepen.

Dezelfde erkenning was niet mogelijk voor zwarte acteurs, onder wie Alexandre Rodrigues, die Uber moet rijden om zijn inkomen aan te vullen. Niets tegen het beroep, integendeel. De vraag die overblijft is, vond je het grappig of normaal? Zo ja, dan ben je niet niets begrijpen op hoe racisme het leven van zwarte mensen beperkt .

Stad van God heeft een gemengde cast met bekende acteurs en dan beginners. Alice Braga Sonia Braga's nichtje zat in de cast van I Am Legend, met niemand minder dan Will Smith in de hoofdrol en is een begrip geworden in Hollywood.

In tegenstelling tot haar zwarte collega's werd Alice Braga beroemd na 'City of God

Alexandre? Wel, behalve dat hij een beperkt profiel heeft op Wikipedia, is de acteur discreet verschenen in soaps en films, de meeste onder de paraplu van stereotype zwarte personages. Zijn laatste tv-optreden was in De andere kant van het paradijs, in 2017.

Uitsluiting is niet exclusief voor hem. Onthoud Kleine Zé De jonge zwarte man werd gespeeld door Leandro Firmino Zonder Zé Pequeno is er geen verhaal.

Leandro Firmino moet balanceren tussen racisme en stereotypering

Leandro had minder geluk en zijn talent werd nooit erkend. Net als andere zwarte acteurs was hij beperkt tot de gewelddadige verbeelding verspreid door de film en heeft sindsdien geleden om zijn droom om te acteren levend te houden. In 2015 schreef de krant Extra publiceerde een rapport waaruit bleek dat hij, samen met zijn ex-vrouw, halfjuwelen verkocht om te overleven.

De acteur nam ook deel aan een dubieuze foto op Paniekprogramma, waar hij een ander stereotype van de zwarte man (geweld) opvoerde om sociale problemen op te lossen.

De naturalisatie van racisme

Het probleem is dat deze verhalen worden gezien als voorbeelden van overwinnen. De media doen verslag van dergelijke gebeurtenissen als iets "ongewoon of voorbeeldig'. In het geval van zwarte acteurs, natuurlijk.

Herinnert u zich kattenbedelaar'? Een blanke jongen met blauwe ogen werd zwervend gevonden in de straten van Curitiba. Het verhaal won al snel de wereld en mensen verhulden de schok bij het zien van een blanke man op straat .

Met dramatische tonen vertelden verslagen van grote portals over de strijd van de jongen om van de crack af te komen, hoe hij vroeger douchte en sliep. Rafael Nunes werd de ster van tv-programma's en werd zelfs behandeld in een kliniek in het binnenland van São Paulo.

Hallo? Heb je het aantal mensen met een zwarte huid Is het je opgevallen hoe ze door een groot deel van de samenleving worden genegeerd? Hoeveel van hen hebben voor opschudding gezorgd of hebben een plekje op tv of een behandeling in een afkickkliniek gekregen? Ja, mijn vrienden, het is de racisme.

In een interview met Carta Kapitaal Conceição Evaristo, schrijver en winnaar van de Jabuti-prijs, sprak over de onmogelijkheid van het zwarte subject om in zijn volheid te leven.

"Dat is de onzichtbaarheid die over ons hangt. Maar de hoop is dat de jeugd van tegenwoordig misschien meer mogelijkheden heeft dan wij. Die vertraging van de ontdekking is heel erg te wijten aan die onzichtbaarheid die over het zwarte onderwerp hangt." .

Zwarte cinema in Brazilië: een daad van moed

Historisch gezien is de zwarte cinema in Brazilië op de achtergrond gebleven. Met weinig stimulansen en vastgeklonken aan de verbeelding van geweld, vechten acteurs, actrices en regisseurs hard om sponsoring en ruimte te krijgen in deze zeer concurrerende markt.

Camila de Moraes gaat de harde strijd aan als zwarte vrouw in de audiovisuele sector

O Hypeness sprak met de gaucho directeur Camila de Moraes , die zijn film had, De zaak van de verkeerde man genoteerd om Brazilië te vertegenwoordigen in de Oscar. De journalist vertelde ons iets over de strijd, niet alleen voor de productie, maar ook om ruimte te krijgen in bioscopen in heel Brazilië.

"Ik heb er steeds op gehamerd dat we deze taart moeten delen, dat we ook ons deel willen, dat we onze films moeten produceren met een eerlijk audiovisueel productiebudget." .

Na verloop van tijd is Camila de Moraes eerste zwarte vrouwelijke regisseur om een film in het commerciële circuit te krijgen in 34 jaar.

"We vieren dit feit niet dat ons in de geschiedenis van de Braziliaanse cinema heeft geplaatst, omdat dit feit laat zien hoe racistisch het land is waarin we leven, dat het meer dan drie decennia duurt voordat een andere zwarte vrouw een speelfilm in het commerciële circuit krijgt". zegt hij.

Joel Zito Araújo, Jeferson De, Viviane Ferreira, Lázaro Ramos, Sabrina Fidalgo, Camila de Moraes, Alexandre Rodrigues en Leandro Firmino. Talenten die bewijzen dat zwart zijn in Brazilië fucked up is.