Aan het einde van de jaren 1980 creëerde de Australiër Wally Conron, om te voldoen aan een verzoek van een echtpaar dat een geleidehond nodig had die geen lang haar had, iets dat een wereldwijde trend zou worden: het mengen van hondenrassen om verschillende kenmerken te combineren - het zogenaamde "design" van rassen. Conron creëerde de Labradoodle, een mengeling van labrador en poedel die zou uitgroeien tot een van de meestNu hij 90 jaar oud is, zegt de fokker, tot verbazing van iedereen die het dier gewoon als "schattig" beschouwt, dat zijn creatie het ding is waar hij het meeste spijt van heeft in zijn leven.

Conrons verklaring onthult een duister geheim achter de schattigheid van honden - en alle andere gemengde rassen: de onredelijke vermenging van verschillende soorten honden maakt de dieren vatbaar voor een heleboel genetische, lichamelijke en geestelijke ziekten. "Ik heb de doos van Pandora geopend. Ik heb een Frankenstein ontketend," zei Conron. Zijn grootste angst is, naast het lijden van het dier zelf - een van de meestvooral geliefd in Engeland en de VS - het feit dat onhandelbaar mengen een trend is geworden.

"Gewetenloze professionals kruisen poedels met ongeschikte rassen, gewoon om te zeggen dat ze de eerste waren die het deden," zei hij in een interview. "Mensen zetten fokkers in voor geld," concludeerde hij, en zei dat de meeste labradoodles "gek" zijn.

De bewering van Conron dat ongepast mengen ernstige schade toebrengt aan arme dieren wordt door de wetenschap ondersteund - zelfs andere zogenaamde "zuivere rassen" hebben gezondheidsproblemen. Huisdiereigenaren zijn het hier echter niet mee eens en zeggen dat ze perfecte metgezellen zijn, vooral voor mensen met langharige allergieën. Hoe dan ook, dit is een fundamenteel debat, wantde gezondheid en het welzijn van dieren boven ons eigen plezier stellen.