آیا درباره تمرین Sokushinbutsu شنیده اید؟ این اصطلاحی از بودیسم ژاپنی است که عملکرد برخی راهبان را توصیف می‌کند که خود را طی یک روزه بسیار طولانی و دردناک مومیایی می‌کنند. این عمل یکی از افراطی‌ترین تمرین‌ها در میان زاهدان بودایی در نظر گرفته می‌شود.
راهبان بسیار کمی این عمل را انجام دادند. تخمین زده می شود که تا به امروز کمتر از 30 زاهد چنین عملی را انجام داده اند و تنها یک بدن شناخته شده است که به این شکل دست یافته است. سوکوشین بوتسو یک مرگ خودساخته برای مقاصد مذهبی است.
راهبان بودایی از نسل کمیاب بر این باورند که روزه خودساخته ای که باعث مومیایی شدن می شود می تواند راهی برای زندگی ابدی باشد
شواهدی از مقاومت و بر اساس گزارش‌های پیرامون کوکای، کوبو دایشی، از یک عمل "تانترای مخفی" سرچشمه می‌گیرد. او یکی از راهبان اصلی در تاریخ بودیسم ژاپنی، بنیانگذار مکتب شینگون بود. بر اساس اسناد تاریخی، زاهد در سال 835 پس از میلاد مسیح پس از یک روزه خودخواسته درگذشت.
– دانشمندان راز مومیایی های باستانی کشف شده در چین را کشف کردند
همچنین ببینید: رومپولوژی: روانشناسان Ass-Reading برای دانستن آینده، باخت را تجزیه و تحلیل می کننداز بر اساس برای ایمانداران، او هنوز زنده است و همچنان در کوه کویا زندگی می کند، و انتظار می رود که با آمدن مایتریا، بودای آینده، بازگردد.
تنها یک مومیایی زنده از راهبان وجود دارد که وجود آنها تایید شده است. سوکوشین بوتسو تمرین کرد. اعتقاد بر این است که شانگها تزین، زاهدی از تبت است که به منطقه نقل مکان کرداز هیمالیا برای یافتن روشنگری. جسد مومیایی شده راهب در روستای گو، اسپیتی، هیماچال پرادش، هند واقع شده است.
جسد شانگها توسط کارگرانی که در حال ساخت جاده بودند، کشف شد. مقامات جسد را بررسی کردند و مشخص شد که این جسد تحت هیچ فرآیند مومیایی شیمیایی قرار نگرفته است و وضعیت نگهداری متوفی نشان می دهد که این جسد یک سوکوشین بوتسو است.
همچنین ببینید: بومیان برزیل میلیون ها دنبال کننده را تسخیر می کنند که زندگی روزمره جامعه را نشان می دهدتصویر شانگها تنزین را ببینید:
همچنین بخوانید: یک مومیایی 2000 ساله با زبان طلایی در اسکندریه پیدا شد