Vergeet het hele belachelijke idee over heksen en magie, in de serie De donkere wereld van Sabrina eind oktober gelanceerd door Netflix en de Warner Bros het centrale idee is om een ode aan de terreur Het genre, dat onlangs "post-terreur" is genoemd, vindt zichzelf steeds vaker opnieuw uit en wordt populair bij publiek dat genoeg heeft van verhaaltjes voor het slapengaan.

Zelfs Brazilië heeft zich gewaagd aan horrorfilmproducties, zoals het recente en geprezen " Het hartelijke dier "Met het oog op deze trend heeft Netflix de serie " Vloek van de heuvels " (waar het publiek zelfs misselijk van werd) en " Uitgekropen "Eerder had ik wat kleine, ietwat sinistere dingen in " Vreemde dingen "En alles wijst erop dat het uitstekend heeft uitgepakt, want het succes liet niet lang op zich wachten.

Geladen in occultisme Sabrina's Dark World is gebaseerd op het stripboek geschreven door Roberto Aguirre-Sacasa (die naast scenarioschrijver ook showrunner is van Riverdale ) en geïllustreerd door Robert Hack precies het tegenovergestelde van Sabrina de tovenaarsleerling Dit is een oneindig lichtere serie die liep van 1996 tot 2003.

Wat we nu hebben is het verhaal van de half-mens en half-heks Sabrina Spellman die bij het bereiken van de leeftijd van 16 jaar weigert te worden gedoopt in de naam van de Donkere Heer Het verhaal speelt zich af in 1966, hetzelfde jaar waarin de Satanische Kerk (Kerk van Satan) in de Verenigde Staten door Anton LaVey Duidelijk een zeer controversieel jaar!

Laten we eens kijken naar de belangrijkste redenen om de kleine heks op het toneel te zien:

Het is een zeer ongebruikelijke tienerserie

Hoewel de serie een bizarre toon heeft, is er een balans tussen het maffe en het enge, met invloeden van grote horrorklassiekers als The Exorcist, Dracula en The Nightmare Hour.Het gebruik van demonen, rituelen, bovennatuurlijke krachten en zelfs moord maakt het ongewoon binnen het segment, terwijl de zwarte humor en ironie ons afleiden van de terreur.

Sabrina's tantes, Zelda en Hilda, functioneren als tegenpolen in de familiesetting, waarbij de een autoritairder is en de ander liefdevoller.

Respecteert diversiteit

Als heksen het centrale thema maken nog niet genoeg was om te "veroorzaken", dan breidt de serie zijn scala aan benaderingen uit door representatie in de personages op te nemen. Hoewel de hoofdpersonages blank zijn, inclusief Sabrina's kleine vriendje, is er ruimte voor bijrolspelers om te schitteren. De belangrijkste is Ambrose Spellman, de panseksuele neef van de kleine heks, die vanuit mijn perspectief uiteindelijk de belangrijkste rol speelt in de serie.De rol die eerst was weggelegd voor Salem, de wijze kat, verschijnt deze keer alleen als huisdier en beschermer, zonder tekst. Deze jongen steelt de scène elke keer als hij verschijnt. Onder haar beste vrienden is Susie Putnam, die gender- en LGBTQ-vragen in de serie brengt. Er is een grote relevantie in het thema, aangezien de doelgroep tussen tieners en jongvolwassenen stroomt.

Ambrosius, de wijze en wrange neef die probeerde het Vaticaan op te blazen en daarom huisarrest heeft in huize Spellman

Het heeft een flinke dosis feminisme

De serie wordt voornamelijk gedomineerd door vrouwen, die nooit een kans voorbij laten gaan om mannen te vernederen als dat nodig is. Een personage dat dit heel goed doet is de manipulatieve mevrouw Wardwell, de vleesgeworden Madam Satan in Sabrina's lerares en mentor. Ze neemt het op tegen de kerkpriester zelf, Vader Blackwood, voor haar positie. Verder zijn Sabrina en haar vrienden, door onrechtvaardigheden heen, altijdnormen in twijfel te trekken en een vrouwengilde op te richten om te strijden voor hun rechten binnen de school.

Er zijn situaties die een beetje geforceerd zijn, met kant-en-klare richtlijnen en slagzinnen, maar ze zijn nog steeds belangrijk om een gevoel van feministische identiteit te ontwikkelen en naar buiten te brengen. Het is de moeite waard om te onthouden dat heksen in het verleden op de brandstapel werden gezet door vrouwenhaat, moralisme en religieus fanatisme. En laten we eerlijk zijn, ons bestaan wordt nog steeds bedreigd door precies dezelfde dingen.

De vreemde zussen, gespeeld door een zwarte, een oosterse en een roodharige, hebben een dubieuze relatie van partnerschap en antipathie met Sabrina.

Het is slecht en satanistisch!

Uiteindelijk is het meest controversiële in de serie juist het religieuze gedeelte. Geloof en sociale conventies gaan hand in hand omdat de wereld een wereld is. In Sabrina's leven begint het geloof bij een bijna verboden onderwerp: Satanisme. Lucifer is de aanbeden God en de Kerk van de Nacht speelt de rol van een heilige tempel, met zijn eigen regels.

Dit brengt niet alleen een krenking van wat als "normaal" wordt beschouwd in de religieuze sfeer, maar ook enkele debatten over verplichtingen, vrije wil, overtuigingen en angst, natuurlijk, per slot van rekening ... welke religie gebruikt dit apparaat niet om de gelovigen vurig te houden? Het is een moedige en zelfs riskante houding om zo'n netelige kwestie op de agenda te zetten, vooral binnen een meer adolescente plot, ingevoegdin een maatschappij vol vooroordelen, die conservatisme, moraliteit en "goede manieren" heeft omarmd.

Sabrina verschijnt in ritueel dat haar in een levenslange pact met de Duistere Heer zou plaatsen

Fotografie en speciale effecten

De opening, die verwijst naar de stripboeken, is INCREDIBLE. Je krijgt zin om de serie in tekenfilmstijl te zien, prachtig gedaan door Robert Hack. De productie beknibbelt niet op decor, kostuums, special effects en fotografie. De donkere scènes zijn erg goed uitgevoerd en voeren ons echt mee naar de duistere wereld.