Nazywany "książką, której nikt nie może przeczytać", Manuskrypt Voynicha jest jedną z największych tajemnic kryptograficznych wszechczasów. Znany również jako "Kod Voynicha", publikacja jest w rzeczywistości tym, co sugeruje przydomek: ilustrowaną książką pochodzącą z XIV wieku i napisaną w nieznanym języku lub niezrozumiałym kodem, którego do dziś nikt nie był w stanie odszyfrować. Na podstawie ilustracji zakłada się, żeKsiążka porusza tematy takie jak botanika, astronomia, biologia i farmakologia, ale jest w niej znacznie więcej wątpliwości niż pewników.

Na stronie 66 Rękopisu Voynicha znajduje się ilustracja przedstawiająca prawdopodobnie słonecznik

-Kod Dickensa: nieczytelne pismo angielskiego pisarza zostało w końcu rozszyfrowane, ponad 160 lat później

Składający się ze 122 liści i 240 stron zapisanych na cielęcym pergaminie o szerokości 16 centymetrów, wysokości 22 centymetrów i grubości 4 centymetrów, Manuskrypt Voynicha zyskał swoją nazwę, ponieważ został odkryty we Włoszech w 1912 roku przez amerykańskiego księgarza Wilfrida Voynicha. Mówi się, że księgarz kupił książkę od kolegium jezuickiego w Villa Mondragone, a XVII-wieczny dokument, którytowarzysząca książce sugeruje, że manuskrypt należał do słynnego alchemika Georga Barescha w połowie XV wieku, a nawet do cesarza Rodolfa II: publikacja znajduje się obecnie pod opieką biblioteki Uniwersytetu Yale w USA.

Część sekcji farmakologii na stronie 175

Niektóre strony rozkładają się na większe arkusze, odsłaniając diagramy i ilustracje

-Anne Lister, pierwsza "nowoczesna lesbijka", zapisywała swoje życie w dziennikach pisanych kodem.

Odkąd Voynich upublicznił tajemnicę w 1915 r., kilku naukowców i kryptografów próbowało rozszyfrować teksty, bez powodzenia: najbardziej konkretną informacją uzyskaną do tej pory było datowanie węglowe przeprowadzone przez University of Arizona, które ustaliło, że pergamin pochodzi z początku XIV wieku. To, co pozwoliło spekulować na temat tematów książki, to różne ilustracje, które towarzyszą książce.tekst, pokazujący wszystko, od nieznanych roślin, diagramów pozycjonujących gwiazdy, znaków zodiaku, postaci kobiecych, ampułek, kolb i probówek, roślin i korzeni i nie tylko.

Księgarz Wilfrid Voynich był jednym z największych kolekcjonerów rzadkich książek swoich czasów

Szczegół przedstawiający pisanie książki i ilustrację z postaciami kobiecymi

-Ilustrowany manuskrypt ziół leczniczych napisany tysiąc lat temu jest dostępny online.

Tekst składa się z około 170 000 znaków, w tym prawdopodobnie 35 000 słów, utworzonych z zestawu od 20 do 30 powtarzających się liter oraz około 12 znaków, które pojawiają się tylko raz lub dwa razy. Badanie przeprowadzone przez naukowców USP w 2014 roku wykazało, że system manuskryptu jest w 90% podobny do innych języków, co sugeruje, że książka nie jest dziełem sztuki.Oszustwo lub po prostu sekwencja bezsensownych symboli: prawdopodobnie jest to de facto język lub system komunikacji, nawet jeśli do tej pory jest nieznany lub nierozszyfrowany.

Ilustracje kwiatowe na stronie 32

Kolejna strona z prawdopodobnej sekcji botanicznej manuskryptu

-Jedna ze stron studenta, który zaginął w Acre, została przetłumaczona i ujawniona

Fakt, że nie został on rozszyfrowany do dziś, prowadzi jednak wielu uczonych do twierdzenia, że Manuskrypt jest niczym więcej niż wymysłem bez celu - połączeniem przypadkowych rysunków i symboli stworzonych w renesansie w celu zmylenia naukowców. Niezależnie od przypadku, faktem pozostaje, że księga pozostaje jedną z największych tajemnic kryptografii w całej historii - i że może być niczym więcej niż tylkobezcelową kolekcją obrazów lub ukrywać wiedzę z przeszłości jako jeden z najlepiej strzeżonych sekretów wszechczasów.

Pierwsza strona książki

Ostatnie strony nie zawierają ilustracji: książka była prawdopodobnie jeszcze większa