مرگ یک شناگر اتریشی، که در آن زمان ولفگانگ گرهارد، 54 ساله، در اثر بیماری ناگهانی در دریا در Praia da Enseada، در Bertioga، در سواحل سائوپائولو شناسایی شد، این خبر را منتشر نکرد. 7 فوریه 1979. تنها 6 سال بعد، در سال 1985 بود که حقیقت آشکار شد، و این واقعه، در اصل پیش پا افتاده، به عنوان یک واقعیت تاریخی تأیید شد: کسی که مرده بود، در واقع، دکتر نازی جوزف بود. منگله، مسئول مستقیم شکنجه و مرگ هزاران نفر در میان میلیون‌ها نفری که در اردوگاه کار اجباری آشویتس در دوران حکومت آدولف هیتلر جان باختند. «ولفگانگ گرهارد» تنها یکی از نام‌های مستعار متعددی بود که منگل، همچنین به عنوان «فرشته مرگ» برای فرار از آلمان و مخفی شدن در آمریکای جنوبی برای بیش از سی سال پس از سقوط نازیسم در سال 1945 استفاده کرد.<1

یوزف منگل، "فرشته مرگ"، در عکسی که در سال 1956 گرفته شده است

- کیم کاتاگیری با جرم انگاری نازیسم در پادکست مخالف است. از وجود یک حزب نازی دفاع کرد

اگر دادگاه نورنبرگ و سایر محاکمات می توانستند برخی از بزرگترین جنایتکاران را که مسئول هولوکاست و مرگ میلیون ها یهودی هستند - علاوه بر کولی ها، همجنس گرایان، محکوم کنند. ، معلولان، کمونیست ها و سایر گروه های تحت آزار و اذیت رژیم - برخی از مقامات نازی موفق به فرار شدند و در آمریکای جنوبی یافتند،عمدتاً در آرژانتین و برزیل، پناهگاهی برای آنها برای تغییر نام و پنهان شدن همراه با وحشتی که مرتکب شدند، عمدتاً بین سال‌های 1932 و 1945. در این میان، آدولف اینچمن و یوزف منگله بیشترین تعقیب را داشتند: یکی از خالقان اصلی توده‌ها. آیشمن در سال 1960 در آرژانتین دستگیر و در سال 1962 در اسرائیل محاکمه و به دار آویخته شد. با وجود اینکه او تحت تعقیب ترین جنایتکار جنگی در جهان بود، منگله موفق شد تا پایان سال 2018 در داخل سائوپائولو ناشناخته بماند. زندگی او.

منگله در پاراگوئه، در سال 1960: او در برتیوگا، در سائوپائولو، در سال 1979 در سن 68 سالگی درگذشت

- او وزیر نازی هیتلر کیست که نوه اش در کنار بولسونارو ژست گرفته بود

قبل از رسیدن به برزیل، مدت کوتاهی پس از سقوط رژیم به مدت چهار سال در مزرعه سیب زمینی در جنوب آلمان کار کرده بود. در سال 1949 به نام هلموت گرگور به آرژانتین گریخت و چندین سال در آنجا زندگی کرد و به عنوان صاحب یک شرکت داروسازی پول زیادی به دست آورد. در سال 1959، با کمک افسران سابق نازی، او موفق شد به پاراگوئه و سپس به برزیل فرار کند، جایی که در سال 1961 به آنجا رسید: در اینجا، ابتدا نام خود را به پیتر هوچبیچلر تغییر داد و برای زندگی در نوا اروپا، روستایی کوچک رفت. شهری در 318 کیلومتری سائوپائولو، مهاجرت به سرا نگرا، در جنوب ایالت، در یک منطقهحتی منزوی تر در آن دوره، منگله گفت که عمدتاً توسط ولفگانگ گرهارد، هوادار نازی‌ها که از سال 1948 در برزیل زندگی می‌کرد و دکتر برای او شروع به کار کرد، به او کمک کرد: این نام او بود که جنایتکار در پایان زندگی‌اش از آن استفاده می‌کرد.

با دوستان، در برزیل، در دهه 70: با هویتی دیگر، منگله مرد سمت چپ است

-گردشگر هلندی که سلام نازی ها در آشویتس بازداشت و جریمه می شود

در سرا نگرا، منگله در انزوا کامل زندگی می کرد، عملاً بدون اینکه خانه اش را ترک کند - در مکانی که شامل برجی به ارتفاع شش متر بود که ظاهراً توسط او ساخته شده بود. به تماشای پرندگان - که همیشه با یک دسته سگ همراه است. بی خواب، پارانوئید و بیمار، "فرشته مرگ" با یک تپانچه زیر بالش می خوابید، در حالی که جایزه سرش از 3 میلیون دلار گذشت: از سال 1975 - پس از رابطه با همسر گرهارد و قطع رابطه با تحسین کننده نازی. –، او شروع به زندگی از شهری به شهر دیگر در داخل سائوپائولو کرد.

سایت منگله در سرا نگرا، با برج دیدبانی برای دیدن اینکه چه کسی نزدیک می شود

-داستان مقاومت رقصنده لهستانی که در راه اتاق گاز به نازی ها شلیک کرد

هویت واقعی پزشک هیولا نازی تنها زمانی کشف شد که در سال 1985، یک آلمانی تحقیقات پلیس یک سری ازنامه‌هایی خطاب به یکی از کارمندان قدیمی خانواده منگله و جمع‌آوری سرنخ‌ها و اتصال نقطه‌ها، سرانجام به برتیوگا و اتریشی که در سال 1979 درگذشت. نبش قبر جسد درخواست شده توسط مقامات آلمانی سرانجام تأیید شد: مردی که در تاریخ فوت کرده بود. ساحل جوزف منگله بود.

منگله کی بود

فرشته مرگ، پسر یک صنعتگر ثروتمند آلمانی، در سال 1911 در شهر گونزبورگ به دنیا آمد. منگل که در رشته پزشکی فارغ التحصیل شد و یک مبارز فداکار نازی بود، در سال 1938 برای حزب شروع به کار کرد و پنج سال بعد، در سال 1943، در آشویتس، که بزرگترین اردوگاه کار اجباری در بین اشغالگران نازی ها در اروپا بود، شروع به کار کرد. بدنام ترین عضو تیم پزشکی اردوگاه، او مسئول انتخاب افرادی بود که به کار اجباری می رفتند، کسانی که در اتاق های گاز کشته می شدند، و کسانی که در آزمایش های شوم – و مرگبار – پزشکی او بر روی انسان ها شرکت می کردند. .

افسران نازی ریچارد بائر، چپ، یوزف منگل، مرکز، و رودولف هوس، سمت راست، در آشویتس، 1944

منگله در قطار، در سال 1945، چند روز قبل از فرار از آشویتس و سقوط نازیسم. تماشای ویدیو

شکنجه عمدتاً دوقلوها، کودکان، زنان باردار و معلولان، تحقیقات ادعایی منگله یکی از تاریک‌ترین جنایات نازی‌ها در میان بسیاری از وحشت‌ها بود.در طول رژیم که در آن پزشک قطع عضو غیر ضروری، عفونت های عمدی، شکنجه با مواد شیمیایی و داروها، خارج کردن اعضای بدن و غیره انجام می داد. جرالد پوزنر روزنامه‌نگار آمریکایی در منگل - داستان کامل نوشت: "منگل از همه سادیست‌تر و بی‌رحمانه‌تر بود." به آزمایش‌های وحشتناکی که توسط دکتر انجام شد

یوزف منگل تنها 10 روز قبل از ورود ارتش شوروی، در ژانویه 1945، از آشویتس گریخت تا اردوگاهی را که در آن بین 1.5 تا 3 میلیون نفر بین سال‌های 1940 و 1940 کشته شدند، آزاد کند. 1945.

ورودی به ساختمانی در آشویتس که در آن منگله شکنجه و آزمایش های وحشتناک خود را انجام می داد