موقعیت سیاسی نلسون ماندلا چه بود؟ رهبر آزادی سیاهان در رژیم آپارتاید که بیش از 45 سال در آفریقای جنوبی به طول انجامید با ایدئولوژی های مختلفی مرتبط بود، اما همیشه از برچسب ها بیزار بود.

در طول تاریخ سیاست آفریقای جنوبی، افریقا، فرمانده مقاومت چندین بار تغییر عقیده داد و یاران مختلفی در ساخت مبارزات خود داشت. اما دو ایدئولوژی در تفکر ماندلا نقش برجسته ای دارند: کمونیسم و ​​ناسیونالیسم آفریقایی .

- ناحیه شش: تاریخ باورنکردنی (و وحشتناک) محله نابود شده غیرقانونی و LGBTQI+ برای آپارتاید در آفریقای جنوبی

نلسون ماندلا و سوسیالیسم

نقش نلسون ماندلا از زمان کمپین چالش در سیاست آفریقای جنوبی غالب شده است. یا کمپین مخالفت، جنبش کنگره ملی آفریقا - حزبی که رهبر آن بخشی از آن بود. در ژوئن 1952، CNA، سازمان اصلی جنبش سیاه پوستان آفریقای جنوبی، تصمیم گرفت برخلاف قوانینی که رژیم جداسازی بین سفیدپوستان و غیرسفیدپوستان را در این کشور نهادینه می‌کرد، حرکت کند. سال‌ها با الهام از ساتیاگراها گاندی - که به دلیل زندگی و حرکت سیاسی در این کشور نفوذ زیادی در آفریقای جنوبی داشت - اما سرکوب تغییری نکرد: دیکتاتوری سفیدپوستان برتری‌گرای دولت آفریقا حتی 59 نفر را در یک کشور کشت.تظاهرات مسالمت آمیز در سال 1960، که منجر به ممنوعیت ANC در کشور شد.

در چارچوب جرم انگاری ANC بود که نلسون ماندلا به ایده های سوسیالیستی نزدیک شد. طبق مطالعات، اسناد و گزارش های آن زمان، ماندلا بخشی از کمیته مرکزی حزب کمونیست آفریقای جنوبی بود که در مبارزه با آپارتاید نیز با سیاهان متحد شد.

– خارج از توریست مسیرها، حومه قدیمی کیپ تاون سفری به گذشته است

کمک کوبا به حرکت ماندلا بسیار مهم بود. ماندلا الهام بخش فیدل کاسترو در مبارزات خود برای آزادی ملی بود، اما او آرزوهای مارکسیستی-لنینیستی کوبا، به ویژه اتحاد جماهیر شوروی را که در سطح بین المللی با آپارتاید مبارزه می کرد، نداشت. دیکتاتوری در ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و سایر کشورهای بلوک سرمایه داری مورد حمایت قرار گرفت.

اما نلسون ماندلا، که قبلاً در صفوف حزب کمونیست بود، تلاش کرد برای مبارزه مسلحانه در این کشور منابع مالی پیدا کند. کشور. CNA، به طور غیرقانونی، قبلاً صلح‌طلبی را کنار گذاشته بود و فهمیده بود که فقط یک شورش مسلحانه می‌تواند سیاه‌پوستان را از زنجیره‌های استعماری و نژادپرستانه که جداسازی را حفظ می‌کردند، رها کند.

نلسون ماندلا به چندین کشور سفر کرد تا برای جنبش مسلحانه‌اش بودجه پیدا کند. ، اما در کشورهای سرمایه داری به دلیل حمایت نشدپیوند ANC با سوسیالیسم. مانع اصلی دقیقاً در خود کشورهای آفریقا بود: بسیاری از آنها که قبلاً مستقل بودند، در جنگ سرد برای طرف‌های مختلف پیاده شده بودند. تنها راه برای یافتن حمایت در هر دو طرف، ناسیونالیسم آفریقایی بود.

– 25 سال پس از ماندلا، آفریقای جنوبی برای رشد گردشگری و تنوع شرط بندی می کند.

ماندلا در راهپیمایی حزب کمونیست آفریقای جنوبی؛ رهبر کمونیست ها را بخشی از یک اتحاد مهم می دانست، اما از تفکرات مارکسیستی-لنینیستی دور بود و این را با یک دولت ائتلافی نشان داد

«اگر منظور شما از کمونیسم عضوی از حزب کمونیست و یک عضو حزب کمونیست است. فردی که به تئوری مارکس، انگلس، لنین، استالین اعتقاد دارد و به شدت به نظم و انضباط حزبی پایبند است، من کمونیست نشدم. ماندلا در مصاحبه ای گفت.

ماندلا همیشه این موضوع را انکار می کرد. به نفع تفکر مارکسیست-لنینیست و عضو حزب کمونیست. او از سوسیالیسم به عنوان یک ایدئولوژی فاصله گرفت، اما در طول انتخابات 1994 با حزب کمونیست آفریقای جنوبی ائتلاف کرد.

اما نلسون همیشه روابط خوبی با جنبش های چپ بین المللی داشت، به ویژه در مبارزه برای فلسطین و در دوستی پر رونق با کوبا، که به تامین مالی آزادی سیاه پوستان در آفریقای جنوبی کمک کرد.

نلسون ماندلا و ناسیونالیسم آفریقایی

ماندلا همیشهاز نظر ایدئولوژیک بسیار عملگرا و هدف اصلی آن رهایی سیاه پوستان و برابری نژادی در آفریقای جنوبی با گرایش به تفکر سوسیال دمکراتیک با رفاه اجتماعی برای جمعیت بود. همچنین به همین دلیل است که پس از به دست گرفتن قدرت، CNA هدف انتقاد قرار گرفت: علاوه بر حفظ سلطه سفیدپوستان بر سیاهان بدون زیر سوال بردن انباشت اموال، حزب تصمیم به ایجاد یک دولت ائتلافی بین استعمارگران گرفت. و ستمدیدگان.

– بدون وینی ماندلا، جهان و زنان سیاهپوست ملکه دیگری از مبارزات ضد نژادپرستی را از دست می دهند

گاندی یک تأثیر عمیق بر نلسون ماندلا. رهبر آزادی‌بخش هند اولین حرکت سیاسی را در آفریقای جنوبی انجام داد. هر دو به عنوان نمادهای مبارزه ضد استعماری در سراسر جهان الهام بخش شدند

اما ایده آفریقای آزاد در فلسفه ماندلا نقش اساسی داشت. آفریقای جنوبی در رابطه با سایر ملل قاره به sui generis تبدیل شده بود. ماندلا قبل و بعد از دستگیری از بسیاری از کشورهای قاره دیدن کرد: صحنه قبل از سال 1964 و بعد از 1990 کاملاً متفاوت بود.

یکی از الهام‌بخش‌های اصلی ماندلا، جبهه آزادی‌بخش ملی الجزایر و متفکر اصلی آن، فرانتس فانون بود. اگرچه نلسون ماندلا مارکسیست نبود، اما یک ضد امپریالیست سرسخت بود و در تفکرات خود می دید.فلسفه رهایی بخش و استعماری فانون برای رهایی.

اطلاعات بیشتر: قطعاتی از فرانتز فانون در کتابی با ترجمه منتشرنشده در برزیل منتشر شده است

رئیس سابق Fanon آفریقای جنوبی کاملاً مانند کوامه نکرومه پان آفریقایی نبود، اما می دید که این مأموریت کشورهای آفریقایی است که در مورد مسائل قاره تصمیم بگیرند و از استقلال همه کشورهای این قاره دفاع کنند. او یک دکترین دیپلماتیک مهم را در این قاره آغاز کرد و به حل و فصل برخی درگیری ها در کنگو و بوروندی مربوط شد.

اما یکی از دوستان اصلی ماندلا که می تواند فلسفه سیاسی او را توضیح دهد، معمر قذافی، رئیس جمهور سابق لیبی است. . قذافی به همراه نهرو، رئیس جمهور سابق هند، تیتو، رئیس جمهور سابق یوگسلاوی و ناصر، رئیس جمهور سابق مصر، یکی از حامیان اصلی جنبش عدم تعهد بود.

قذافی و ماندلا در دیدار با آفریقایی اتحادیه، نهاد دیپلماتیک مورد دفاع هر دو رهبر برای قدرت بیشتر کشورهای آفریقایی در مسائل دیپلماتیک داخلی و خارجی

قذافی از اینکه آفریقا باید مشکلات خود را در داخل حل کند و از حاکمیت ملی برای حل مسائل داخلی دفاع کرد. رئیس‌جمهور لیبی فهمید که ماندلا برای این منظور حیاتی است و سال‌ها مبارزه کنگره ملی آفریقا را تأمین مالی کرد و مبارزات انتخاباتی پیروزمندانه آفریقای جنوبیتوسط معمر قذافی تأمین مالی شد.

این امر عمیقاً ایالات متحده و بریتانیا را آزار داد. ماندلا در پاسخ به پرسش‌هایی درباره رابطه‌اش با رئیس‌جمهور جنجالی لیبی گفت: «کسانی که از دوستی ما با رئیس‌جمهور قذافی عصبانی شده‌اند، می‌توانند در استخر بپرند».

– دانشجوی USP فهرستی از نویسندگان سیاهپوست و مارکسیست ایجاد می کند و در فضای مجازی منتشر می شود

پراگماتیسم ماندلا و تلاش او برای دیپلماسی خوب بدون دخالت قدرت های بزرگ بسیاری از مردم را آزار می دهد. بنابراین، امروز شاهد این ایده هستیم که رهبر مقاومت در برابر دیکتاتوری آفریقا فقط یک "مرد صلح" خواهد بود. ماندلا درک می کرد که صلح می تواند یک راه حل عالی باشد، اما او دیدگاهی رادیکال از سیاست جهانی داشت و هدف اصلی او آزادی آفریقای جنوبی و کل مردم استعمار شده بود.