Większość osób, które zginają palce do wnętrza dłoni, zauważy pojawienie się chrzęstnego ścięgna o długości kilku centymetrów między nadgarstkiem a przedramieniem: jest to ścięgno palmaris longus, smukły mięsień, który pomaga w zginaniu dłoni. Część populacji, która przejdzie test, odkryje jednak, że po prostu nie ma już tego mięśnia, co jest widocznym znakiem ewolucji.przekształcając nasze ciało.
Wystające ścięgno mięśnia dłoniowego długiego, podkreślone przez zgięcie palców i dłoni.
-Więcej ludzi ewoluuje, aby mieć trzy tętnice w ramionach; zrozumieć
W końcu jesteśmy naczelnymi w procesie ewolucji. I chociaż dobór naturalny, który Karol Darwin zdefiniował w 1859 roku, nie jest zauważalny w czasie rzeczywistym - ponieważ potrzeba tysięcy lat, aby przeprowadzić transformacje - nosimy oznaki tego procesu. Wyrostek robaczkowy, zęby mądrości i mięsień podeszwowy to bezużyteczne części ciała, które są skazane na zniknięcie.
Porównanie, w badaniu, ramienia ze ścięgnem mięśnia (powyżej) i ramienia, które już go nie ma
-Ewolucyjny powód małych otworów nad uchem
Zobacz też: Carl Hart: neuronaukowiec, który dekonstruuje stygmatyzację WSZYSTKICH narkotyków w teorii i praktyceObecnie około 14% światowej populacji nie posiada już ścięgna mięśnia dłoniowego długiego. W rzeczywistości ścięgno to pełni dziś tak dyskretną i nieistotną funkcję w zginaniu palców i dłoni, że lekarze często wykorzystują je do zastępowania zerwanych ścięgien w innych częściach ciała.
Ilustracja przedstawiająca rozciągnięcie mięśnia dłoniowego długiego przedramienia
-Szczenięta nauczyły się robić "pucołowatą minę" dzięki ewolucji, wynika z badania
Zobacz też: Jak wyglądały wytatuowane kobiety na początku XX wiekuInne naczelne, takie jak orangutany, nadal używają mięśni, ale szympansy i goryle już ich nie potrzebują i cierpią z powodu tego samego efektu ewolucji.
Jego brak jest bardziej powszechny u kobiet niż u mężczyzn: w pewnym momencie naszego procesu ewolucji był jednak przydatny, podobnie jak inne części naszego ciała, z których aktywnie korzystamy dzisiaj, ale które znikną w jeszcze odległej przyszłości.
Kolejne ramię, na którym nie było już ścięgna, wykonało gest, który je odsłonił