Ĉi-mardon, la 25-an de oktobro, Tago de la Demokratio estas festata en Brazilo. La dato estis elektita surbaze de tragika kaj historia fakto: la murdo de ĵurnalisto Vladimir Herzog, la 25-an de oktobro 1975, dum tortursesio ĉe DOI-CODI.

La epizodo ekfunkciigis la unuan reagon kontraŭ la militreĝimo. , establita en la lando post la puĉo de 1964, kaj fariĝis mejloŝtono en la batalo por la redemokratigo de Brazilo, kiu finiĝis en 1985, dek jarojn post la morto de Herzog.

Estas danke al la demokratia sistemo, ke brazilanoj povas elekti siajn regantojn per voĉdonado, kiel okazos en la dua raŭndo de elektoj por prezidanto kaj, en kelkaj ŝtatoj, ankaŭ por guberniestro, okazinta la venontan dimanĉon, la 30-an.

Por festi la Tagon de la Demokratio, ni elektis naŭ kantojn kiuj estis komponitaj meze de la gvidaj jaroj de la diktaturo, kiel formo de rezisto, aŭ eĉ poste, en malsamaj momentoj de demokratio en Brazilo, kiel historia foto de la lando. Kontrolu ĝin:

1. “Apesar de Você”

La komponisto Chico Buarque havas gravan politikan kantaron. Ĉi tiu kanto estis publikigita en ununura kompakto, en 1970, dum la diktaturo. Tiutempe, ĝi estis malpermesita ludi en la radio per cenzuro ĝuste ĉar ĝi parolis pri la manko de libereco, eĉ se implicite, kaj nur jarojn poste eldonita. Ĝis hodiaŭ, ĝi estasuzata en politikaj kuntekstoj.

2. “Cálice”

Por eviti cenzuron, ĉi tiu kanto de Chico Buarque kaj Gilberto Gil, de 1978, ankaŭ ne rekte traktas la situacion, kiun travivis brazilanoj dum tiu periodo de limigo de libereco. Tial, la tekstoj ŝajnas esti de religia naturo, verkita dum Sankta Vendredo, en aludo al la silento trudita al la loĝantaro de la militreĝimo. Chico kaj Gil nur kantis ĝin denove en 2018.

3. “Cartomante”

La kanto verkita de Ivan Lins kaj Vitor Martins, el 1978, ankaŭ traktas interlinie la subpremadon trudita de la diktaturo. Kiel kiam ĝi alportas la kantotekston, ekzemple “Ne iru al drinkejoj, forgesu viajn amikojn”, en referenco al la maniero kiel Dops vidis la formadon de grupoj kun pluraj homoj – kaj ilia ebla konspira agado kontraŭ la reĝimo. Ĝi estis registrita fare de Elis Regina. Origine nomata “Está Tudo nas Cartas”, ĝi devis ŝanĝi sian nomon pro cenzuro.

4. “O Bêbado ea Equilibrista”

Ĝi estis eternigita en la voĉo de Elis, kiu registris ĝin sur la albumo “Essa Mulher”, en 1979. Ĝi estis verkita de la fama komponisto duopo João Bosco kaj Aldir. Blanc omaĝe al Charlie Chaplin, sed portas plurajn referencojn al personecoj kaj okazaĵoj de la diktatura periodo. Ĝi finis iĝi "Himno de Amnestio" - en referenco al la leĝo kiu donis pardonon al ekzilitaj kaj persekutitaj homoj.politikistoj.

5. “Que País é Este”

La kanto estis komponita de Renato Russo en 1978, kiam li estis parto de la punkroko grupo Aborto Elétrico, en Braziljo, sed ĝi atingis sukceson nur kiam la komponisto jam estis parto de la Urba Legio. Ĝi estis surbendigita en la tria albumo de la grupo, "Que País É Este 1978/1987", kaj iĝis speco de himno por generacioj, por farado de severaj politikaj kaj sociaj kritikoj. Ĝi traktas aferojn ankoraŭ aktualajn, kiel korupto.

6. “Coração de Estudante”

La komponaĵo estis farita de Milton Nascimento kaj Wagner Tiso sub komisio por la dokumenta filmo “Jango”, kiu rakontas la historion de la prezidanto João Goulart, Jango, ĝis li estis detronigita de la puĉo milita. La kanto, tamen, finfine estis akceptita de la junuloj, kiuj batalis por la fino de la diktaturo kaj fariĝis himno de Diretas Já, en 1984.

7. "Brazilo"

La kanto de Cazuza en partnereco kun George Israel markis epokon. En la potenca interpreto de Gal Costa, li enlogis la spektantaron ĉe la malfermo de la historia sapopero "Vale Tudo", de Gilberto Braga. Liberigita de la komponisto en lia tria solalbumo, "Ideologia", de 1988, ĝi estas kantita en tono de protesto kaj indigno kontraŭ la socia kaj politika situacio en la lando. Sentempa kiel “Kia Lando estas Ĉi”.

8. “O Real Resiste”

La kanto de Arnaldo Antunes estis surbendigita de la komponisto en lia 18-a solalbumo, ankaŭ nomita “O Real Resiste”,de 2020. Arnaldo registris ĝin sub la efiko de la realo, en kiu vivas la brazila popolo hodiaŭ. Laŭ li, ĝi estas respondo al tio, kio okazas en politiko kaj disvastigo de falsaj novaĵoj .

9. “Que Tal Um Samba?”

La nova kanto de Chico Buarque, kiu travojaĝas Brazilon kune kun sia speciala gasto, Mônica Salmaso, estas invito por Brazilo savi sian ĝojon meze de mallumo. fojoj, postlasu la senton de malvenko kaj rekomencu. Kaj kiel pri rekomenci per sambo? En la poezia lingvo de Chico, ĝi estus "leviĝu, skuu la polvon kaj turnu vin". Ĝi ankoraŭ estas politika kanto – unu plia tia en la kantaro de la komponisto.