محیط‌زیست‌گرایی و رابطه انسان با طبیعت نه تنها بخش اساسی بقای ما بر روی زمین است، بلکه برای بسیاری از آنها یک علت زندگی، یک علاقه اساسی، یک فداکاری کامل و مطلق است. رابطه ما با طبیعت اغلب به‌عنوان نوعی "مادر" در نظر گرفته می‌شود. در چرخشی که حتی فروید را سرخ می‌کند، گروهی که خود را بوم‌جنس‌گرا می‌نامند، این رابطه را به چیزی صمیمی‌تر و هیجان‌انگیزتر تبدیل کردند و طبیعت را به‌عنوان شبیه به آن می‌نگرند. یک عاشق - به معنای واقعی کلمه. بله، اکو جنس‌ها با طبیعت رابطه جنسی دارند.
اما، مقیاس‌های متفاوتی از رابطه شهوانی بین اکو جنس‌ها و طبیعت وجود دارد. خجالتی ترها به سادگی از اقلام وابسته به عشق شهوانی استفاده می کنند و نگران تأثیر کاندوم و سایر محصولات جنسی بر محیط زیست هستند.
دیگران در واقع با درختان، زمین، علف‌ها، گل‌ها، با آبشارها رابطه جنسی برقرار می‌کنند - می‌توانند دراز بکشند و خود را به زمین بمالند یا زیر ریزش آبشار خودارضایی کنند تا به ارگاسم برسند.
در نهایت، فداکارترین افراد حتی می توانند "ازدواج کنند" با ماه، خورشید، رشته کوه، برف یا دریا (انحصار از طرف هیچ طرفی لازم نیست، بنابراین به هر کسی که می‌خواهد، مثلاً با خورشید، اجازه می‌دهد ازدواج کند).<3
اما جنبه مهم گروهاین عقیده است که از طریق اکوجنس گرایی، آنها می توانند برای نجات این سیاره مبارزه کنند. به گفته آماندا مورگان، یکی از رهبران جنبش، «اگر مادرتان را ناراحت کنید، به احتمال زیاد او شما را خواهد بخشید. اگر با معشوقت بد رفتار کنی، او از تو جدا می شود.» بنابراین، آگاهی و مراقبت از طبیعت عناصر اساسی چیزی است که در واقع یک هویت جنسی جدید در نظر گرفته می شود.
«زمین عاشق ماست. ما شدیداً و دیوانه‌وار عاشق هستیم.» در بخشی از مانیفست اکوسکسوال آمده است تا زمانی که رابطه توافقی است، چرا از اروتیسم برای نجات سیاره استفاده نکنیم؟
© عکس ها: افشای