Milieubescherming en de relatie van de mens met de natuur is niet alleen een essentieel onderdeel van onze overleving op aarde, maar voor velen is het een levensdoel, een fundamentele passie, een totale en absolute toewijding. We stellen ons onze relatie met de natuur meestal voor als een soort 'moeder'. Een groep die zichzelf ecoseksuelen noemt, heeft deze relatie veranderd in iets intiems en opwindends en ziet de natuur als een minnares - letterlijk. Ja, ecoseksuelen hebben seks met de natuur.

Er zijn echter verschillende schalen van de erotische relatie tussen ecoseksuelen en de natuur. De meer timide mensen gebruiken gewoon duurzame erotische artikelen en maken zich zorgen over de impact die condooms en andere seksuele producten op het milieu kunnen hebben.

Anderen "neuken" bomen, de grond, gras, bloemen, watervallen - ze gaan liggen en wrijven zich tegen de aarde of masturberen onder de val van een waterval om een orgasme te bereiken.

Tot slot kunnen de meest toegewijden zelfs "trouwen" met de maan, de zon, een bergketen, de sneeuw of de zee (exclusiviteit is aan geen enkele kant vereist, zodat iedereen die dat wil ook kan trouwen met bijvoorbeeld de zon).

Het belangrijkste aspect van de groep is echter de overtuiging dat ze door middel van ecoseksualiteit kunnen strijden voor de redding van de planeet. Volgens Amanda Morgan, een van de leiders van de beweging: "Als je je moeder boos maakt, zal ze je waarschijnlijk vergeven. Als je je minnares slecht behandelt, zal ze het met je uitmaken." Bewustzijn en zorg voor de natuur zijn dus essentiële elementen van deze wat is geweestde facto beschouwd als een nieuwe seksuele identiteit.

"De aarde is onze minnaar. We zijn hevig en waanzinnig verliefd", zegt een fragment uit het Ecoseksueel Manifest. Waarom zouden we, zolang de relatie consensueel is, erotiek niet gebruiken om de planeet te redden?

© foto's: publiciteit