ظرفیت یک مشکل در جامعه ما است. افراد دارای معلولیت اغلب در مطبوعات، تبلیغات، بازار کار و هنر نامرئی می شوند. و پس از کشمکش‌های بسیار توسط معلولان برای گنجاندن بیشتر، هنوز تعمیرات و مبارزات لازم برای این جمعیت وجود دارد.
وقتی 'سندرم داون' را در تصاویر Google جستجو می‌کنید، اکثر موارد شکل ها افراد سفیدپوست مبتلا به تریزومی را نشان می دهد. و این بازتابی از این است که چگونه افراد دارای معلولیت از گروه‌های قومی دیگر، مانند سیاه‌پوستان و آسیایی‌ها، در نهایت دچار تعصب مضاعف می‌شوند: توانایی‌گرایی و نژادپرستی.
همچنین ببینید: برندان فریزر: بازگشت در سینما بازیگری که به دلیل افشای آزار و اذیت در هالیوود مجازات شد
در بانک‌های تصویری و نظرسنجی‌های Google، ما می بینیم که فضا به افراد دارای معلولیت سفیدپوست داده می شود
در سال 2016، پدر یک زن جوان مبتلا به سندرم داون آسیایی تبار در یک رادیو پرسید که چرا افراد مبتلا به تریزومی قومیت ها اینقدر زیاد نیستند که این کار را انجام دهند. سفید نیست در مصاحبه ای با رادیو Brasil de Fato، متخصص لنیر سانتوس، رئیس فدراسیون برزیل انجمن های سندرم داون و نایب رئیس بنیاد سندرم داون، توضیح می دهد که نژاد یا فنوتیپ شانس ابتلا به این بیماری را تغییر نمی دهد.
– Maju de Araujo: اولین زن برزیلی مبتلا به سندرم داون که بخشی از تیم سفیران L'Oréal است
همچنین ببینید: مدوسا قربانی خشونت جنسی بود و تاریخ او را به یک هیولا تبدیل کرد«میزان بروز آن در هر نژادی، چه ژاپنی، چه شرقی، یکسان است. سیاه باشد از 800 تا هزار تولدیکی سندرم داون خواهد داشت. جمعیت سیاه پوست با جمعیت سفیدپوست متناسب است. همین تعداد کودک سفیدپوست با سندرم داون و همین تعداد نیز سیاه پوست با سندرم داون متولد می شوند. و چرا ما به ندرت یک فرد مبتلا به سندرم داون را در تلویزیون، مجلات می بینیم، و یک فرد سفیدپوست همیشه ظاهر می شود، به ندرت یک فرد سیاه پوست ظاهر می شود؟ این به دلیل نابرابری عمیقی است که برزیل ما دارد.» لنیر سانتوس به BdF اشاره می کند.
شمول افراد دارای معلولیت باید با برابری نژادی، جنسیتی و جنسی همراه باشد
در واقع، وقتی حضور رسانه‌ای افراد دارای معلولیت و تأثیر آنها را مثلاً در شبکه‌های اجتماعی تحلیل می‌کنیم، مشاهده می‌کنیم که افراد معلول سفیدپوست حضور بیشتری پیدا می‌کنند. و در پایان روز، ما باید برای یک شمول کار کنیم که سیاه‌پوستان، مردم بومی و همه مردمان نژادپرستانه را وارد بحث کند.
– اولین لاباندا: اولین مجری با سندرم داون در اکوادور می‌خواهد برای تلویزیون باز بپیوندد
«واقعیت این است که به سختی یک فرد سیاهپوست دارای معلولیت در کمپین‌های تبلیغاتی ظاهر می‌شود، یا به‌عنوان تصویری نماینده از برنامه‌های اجتماعی ظاهر می‌شود، حتی کمتر جایگاه سخنرانی را اشغال می‌کند. به طور خلاصه، یک حجاب دوگانه از نامرئی بر روی فرد سیاهپوست دارای معلولیت وجود دارد: توانایی گرایی و پرده نژادپرستی. این اساسی است که افراد سیاهپوست دارای معلولیت در واقع مورد توجه قرار گیرندتوسط سیاست های عمومی که حفاظت، توسعه و شمول آنها را تضمین می کند. آنا پائولا سوزا، یک زن سیاهپوست، مادر یک کودک دارای معلولیت و عضو کمیته مدیریت آکوله داون، می‌گوید: همچنین بر جامعه است که از نقش خود آگاه شود و شیوه‌هایی را اتخاذ کند که امکان اشغال این جمعیت را در همه فضاها فراهم کند. در ستون او.