Tragedia Titanic Jest to jedna z najbardziej niesławnych katastrof w historii, może nie o największym zasięgu, ale była to jedna z najbardziej pamiętnych katastrof spowodowanych błędnym osądem człowieka.

Oczywiście, sam statek zatonął, ponieważ uderzył w górę lodową, ale potwierdzono, że wady konstrukcyjne, arogancja człowieka i brak łodzi ratunkowych zabiły prawie 1500 osób.

Podczas dziewiczego rejsu na pokładzie Titanica znajdowało się 2200 osób. Był to ogromny statek, jeden z największych w swoim czasie, a jego twórcy szczycili się tym, że był niezatapialny - katastrofalne ostatnie słowa.

Tylko 700 pasażerów wydostało się z zimnego Oceanu Atlantyckiego i wróciło do domu żywych.

Być może ze względu na charakter katastrofy i rolę, jaką odegrali w niej ludzie, istnieje kilka adaptacji historii Titanica, ale żadna nie jest bardziej znana niż wersja z 1997 roku w reżyserii Jamesa Camerona.

W filmie występuje kilka postaci opartych na prawdziwych podróżnikach na Titanicu, więc gdy statek leży kolosalnie na dnie oceanu, nadszedł czas, aby zanurzyć się nieco głębiej w historie jego pasażerów.

Do dzieła!

Titanic Jamesa Camerona został zainspirowany prawdziwymi pasażerami, takimi jak niezatapialna Molly Brown

Margaret Brown (w tej roli Kathy Bates ), znana również jako Niezatapialna Molly Brown, była amerykańską społeczniczką, filantropką i aktywistką.

W filmie najwyraźniej wspierała Jacka w podrywaniu Rose, dostarczając mu garnitur na elegancką kolację.

W rzeczywistości Margaret była kimś znacznie więcej - pomagała innym dotrzeć do łodzi ratunkowych i bezpiecznie na nie wsiąść, a nawet gdy sama znajdowała się daleko od tonącego statku, próbowała przekonać oficera łodzi, by wrócił po mniej szczęśliwych.

Za swoją ciężką pracę została odznaczona Orderem Legii Honorowej.

Ekranowa starsza para była oparta na równie kochającym się małżeństwie w prawdziwym życiu

Ida (grana przez Elsę Raven) i Isidore Strauss (w tej roli Lew Palter) byli prawdziwymi ludźmi, parą, której pamiętnym momentem w filmie była scena, w której strzelają do siebie w oczekiwaniu na swój los.

Podobno oboje zdecydowali się pozostać razem, pozostając na Titanicu. Isidore chciał, aby jego żona się uratowała, ale Ida powiedziała: "Żyliśmy razem przez tyle lat. Gdzie jesteś ty, tam jestem ja".

W nocy zginęło prawie 1500 osób, w tym kapitan i wielu członków załogi

Jedną z godnych uwagi postaci był Edward Smith (grany przez Bernard Hill ), 62 lata, kapitan Titanica, który przed objęciem dowództwa nad statkiem zdobył 40-letnie doświadczenie, co czyni go jednym z najbardziej znanych kapitanów White Star Line (firmy, która zwodowała Titanica).

Podczas gdy filmowe wersje poprzedniego kapitana kończyły się na tonącym statku, w prawdziwym życiu Edward stanowi przerażonych pasażerów i załogę. Dopiero gdy było to nieuniknione, skierował się w stronę zalanego mostu i był to ostatni raz, kiedy ktokolwiek go widział.

Drugi oficer przeżył katastrofę Titanica, a później naciskał na ulepszenie statków pasażerskich

Charles Lightoller (w tej roli Jonathan Phillips ) był drugim oficerem na Titanicu. Podczas zatonięcia pomógł 29 innym mężczyznom utrzymać równowagę na przewróconej składanej łodzi.

Chociaż nie wszystkim udało się przeżyć, uratował życie, dzieląc się swoją wiedzą, a po katastrofie pomógł poprawić jakość statków pasażerskich, nalegając na większą liczbę łodzi ratunkowych i lepszą komunikację między statkami.

Wallace Hartley i orkiestra naprawdę grali, aby uspokoić pasażerów, gdy statek tonął

Wallace Hartley (w tej roli Jonathan Evans-Jones ), lider orkiestry na statku, został na pokładzie i grał, gdy Titanic tonął.

On i inni muzycy próbowali pomóc pasażerom się uspokoić. Żadnemu z muzyków nie udało się wydostać ze statku, grając aż do jego zanurzenia.

Pułkownik Gracie napisał książkę o swoim doświadczeniu, która jest ważnym źródłem informacji o zatonięciu Titanica

Pułkownik Archibald Gracie IV (grany przez Bernard Fox ) pomagał innym pasażerom, a po powrocie do domu napisał książkę o swoich doświadczeniach.

Stał się cennym źródłem informacji dla historyków i badaczy katastrofy. Mówi się, że katastrofa Titanica nigdy nie opuściła pułkownika, a jego ostatnie słowa brzmiały: "Musimy zabrać ich na łodzie, musimy zabrać ich wszystkich na łodzie".

Dramatyzacja w filmie mogła zrujnować reputację pierwszego oficera, gdyby jego rodzina nie zaprotestowała

William Murdoch (w tej roli Ewan Stewart ) był pierwszym oficerem na statku, który wykonywał swoje obowiązki w najlepszy możliwy sposób, a nawet próbował uniknąć zderzenia z górą lodową (nawet jeśli decyzja była zbyt późna).

Ale w wersji filmowej został przedstawiony jako mniej bohaterski, biorąc łapówkę, strzelając do spanikowanych ludzi i ostatecznie celując w siebie.

Reszta rodziny Williama była oburzona przedstawionym w filmie obrazem, a twórcy filmu udali się nawet do jego rodzinnego miasta, aby osobiście przeprosić, przekazując nawet darowiznę na rzecz nagrody charytatywnej Murdocha.

Thomas Andrews (grany przez Victor Garber) Prawdopodobnie ufał również swojemu dziełu; w końcu oddał swoje serce transatlantykowi.

Ale wiedział również o niedociągnięciach statku, a kiedy statek uderzył w górę lodową, przygotował się na nieuniknione, ale nie potępił innych.

Mówi się, że pomagał pasażerom, a nawet zrzucił leżaki z pokładu w nadziei, że mogą one posłużyć jako pływaki dla osób znajdujących się w wodzie.

Podczas katastrofy hrabina nie stroniła od pomocy pasażerom trzeciej klasy

Noël Leslie (w tej roli Rochelle Rose), hrabina Rothes, była pasażerką pierwszej klasy. Uciekła z tonącego Titanica w jednej z łodzi ratunkowych i podobno pomogła pasażerom trzeciej klasy, którzy byli z nią. Ostatni raz widziano ją na pokładzie innego statku, Carpathia.

Ciężarna pasażerka pierwszej klasy przeżyła katastrofę, ale straciła męża

Madeleine Force (w tej roli Charlotte Chatton) była drugą żoną Johna Jacoba Astora IV. Podczas podróży była w ciąży i wraz z mężem miała nadzieję, że ich dziecko urodzi się w Ameryce.

Przeżyła katastrofę, a jej mąż dopilnował, by dotarła do łodzi ratunkowych. Jej syn urodził się kilka miesięcy po katastrofie.

Pomimo faktów, wersja filmowa stworzyła czarny charakter z dyrektorem firmy Titanic

Joseph Bruce Ismay (w tej roli Jonathan Hyde ) był prezesem i dyrektorem White Star Line Steamship Company.

Chciał stworzyć statek, który mógłby pochwalić się niezrównanym luksusem i mówi się, że z tego powodu zmniejszył liczbę łodzi ratunkowych z 48 do 16.

Choć w filmie Joseph był prawdziwym czarnym charakterem, w prawdziwym życiu pomagał innym pasażerom podczas katastrofy. Przeżył zatonięcie Titanica, jednak jego reputacja została zszargana na zawsze.

Przepracowany operator radiowy przegapił ostrzeżenia góry lodowej, ale pozostał na miejscu, aby nadać sygnał o niebezpieczeństwie do samego końca

John "Jack" Phillips (grany przez Gregory'ego Cooke'a) był radiooperatorem Titanica. Niestety, podczas podróży Jack był przeciążony i nie zwracał zbytniej uwagi na ostrzeżenia z pobliskich statków, które zauważyły góry lodowe w wodzie.

Po uderzeniu Jack kontynuował nadawanie sygnału alarmowego, dopóki kabina nie została zalana. Nie przeżył.

Ocalały młodszy operator sieci bezprzewodowej przekazał ważne informacje na temat wraku

Harold Bride (grany przez Craiga Kelly'ego) pracował z Jackiem Phillipsem i był młodszym operatorem łączności bezprzewodowej. Pomagał w wysyłaniu osobistych wiadomości pasażerów, a kiedy doszło do katastrofy, prawdopodobnie pomagał Jackowi w jego pracy.

Ostatecznie Harold popłynął do szalup ratunkowych i przeżył zatonięcie. Jego zeznania były ważne podczas śledztwa prowadzonego na Titanicu.

Jeden z najbogatszych ludzi na świecie zginął na pokładzie Titanica

John Jacob Astor IV (w tej roli Eric Braeden ) był amerykańskim deweloperem i najbogatszą osobą na Titanicu (przypuszczalnie był także jednym z najbogatszych na świecie).

Zginął na Titanicu, ale był jednym z tych, których ciało odnaleziono - rozpoznano go po inicjałach wszytych w kurtkę.

Członek słynnej rodziny Guggenheimów zginął podczas katastrofy Titanica

Benjamin Guggenheim (w tej roli Michael Ensign ) był biznesmenem na pokładzie Titanica. Zginął wraz ze statkiem i swoim lokajem, Victorem Giglio.

Według relacji naocznych świadków, po raz ostatni widziano go i jego służącego na pokładzie, słuchających gry orkiestry.

Obserwator na Titanicu nie miał odpowiedniego sprzętu do wykrycia góry lodowej.

Frederick Fleet (grany przez Scotta Andersona) był czujny, gdy statek uderzył w górę lodową, a później przyznał, że nie miał lornetki, co dodatkowo zmniejszyło jego zdolność widzenia czegokolwiek w ciemności.

Chociaż widoczność mogła być trudna nawet przy odpowiednim sprzęcie, przyznanie się żeglarza jeszcze bardziej wzmocniło tragedię. Frederick przeżył i wiosłował w tej samej łodzi, w której była Margaret Brown.

Pewna kobieta uciekła z jednej z pierwszych łodzi ratunkowych, ale wierzyła, że statek nie zatonie całkowicie

Lady Lucy Duff-Gordon (w tej roli Rosalind Ayres) była projektantką mody i żoną Cosmo Duff-Gordona.

Przeżyła wraz z mężem, wsiadając do pierwszej z łodzi ratunkowych, zanim wybuchła panika - dlatego oboje byli w stanie wejść na pokład.

Ocalały srebrny medalista w szermierce musiał żyć z plotką, że złamał zasadę "Kobiety i dzieci przede wszystkim".

Cosmo Duff-Gordon (grany przez Martin Jarvis ) był srebrnym medalistą olimpijskim w szermierce. Przeżył zatonięcie, ale do jego nazwiska przylgnęła plotka, że przekupił załogę łodzi ratunkowej, aby uciec, naruszając zasadę "najpierw kobiety i dzieci". Później został oczyszczony z zarzutów.

Reżyser Titanica, podobnie jak wielu członków załogi, zginął wraz ze statkiem

Henry Wilde (grany przez Mark Lindsay Chapman ) był starszym oficerem na Titanicu. Miał obiecującą karierę w firmie White Star i służył na kilku jej statkach, zanim został przydzielony do transatlantyckiego giganta. Niestety oficer zginął podczas zatonięcia.