وقتی جنگ جهانی اول در سال 1918 به پایان رسید، مردم به وضوح خوشحال بودند. خیلی خوشحالم که این همه احساس در نهایت بر هنر و مد آن زمان تأثیر گذاشت. این دوران با ظهور هنر دکو شروع شد، که بر مد نیز تأثیر گذاشت، که - همانطور که در عکس های زیر می بینید - حتی 90 سال بعد نیز شگفت انگیز است.

قبل از دهه 1920، مد در اروپای غربی هنوز کمی سفت و سخت و غیرعملی بود. سبک ها محدود کننده و بیش از حد رسمی بودند و فضای کمی برای بیان باقی می گذاشتند. اما پس از جنگ، مردم شروع به کنار گذاشتن این سبک‌ها و شرط‌بندی روی دیگران کردند.

ظهور هالیوود در آن زمان باعث شد چندین ستاره سینما به نمادهای مد تبدیل شوند، مانند مری پیکفورد. گلوریا سوانسون و ژوزفین بیکر، که الهام بخش بسیاری از زنان بودند. استایلیست های مشهور نیز تاریخ ساز شدند و مد دهه را دیکته کردند. کوکو شانل برش های مستقیم را در کت و شلوارهای زنانه و ژاکت کش باف پشمی و همچنین برت ها و گردنبندهای بلند رایج کرد. طراح صحنه و لباس Jacques Doucet جرأت داشت لباس‌هایی بسازد که به اندازه کافی کوتاه باشند تا کمربند توری پوشنده را نشان دهند.

علاوه بر این، دهه 1920 به عنوان عصر جاز نیز شناخته می‌شد. گروه‌هایی که این ریتم را می‌نواختند، با تأکید بر شکل فلپرها که نشان دهندهمدرن بودن رفتار و سبک زنان آن زمان.

اهمیت مد دهه 1920 برای مد فعلی چیست؟

با پایان جنگ، اولویت مردم این بود که تا حد امکان لباس راحت بپوشند. به عنوان مثال، زنان شروع به فعالیت های بیشتری در خارج از خانه کردند، که نیاز به پوشیدن لباس هایی را در آنها برانگیخت که به آنها آزادی بیشتری می داد. بنابراین، کرست‌ها کنار گذاشته شدند، تناسب لباس‌ها گشاد، پارچه‌های ظریف و طول‌های کوتاه‌تر شد.

این شیوع قدیمی نقطه عطفی در سبک غربی و معاصر بود، و باعث شد معیارهای آزادی و راحتی یک بار گنجانده شود. برای همه در مد تا به امروز. وارسی!

لباس‌ها و یقه‌ها

سیلوئت زنانه در دهه 1920 لوله‌ای بود. استاندارد زیبایی زنانه بر زنان بدون منحنی، با باسن و سینه های کوچک متمرکز بود. لباس‌ها مستطیل شکل، سبک‌تر و کوتاه‌تر بودند. اغلب آنها از ابریشم ساخته می شدند و همچنین آستین نداشتند. کوتاه تا زانو یا مچ پا، آنها حرکات چارلستون و گام های رقص را تسهیل می کردند.

جوراب شلواری قبلاً به رنگ روشن بود، بیشتر بژ. ایده این بود که مچ پاها را به عنوان نقطه ای از حس شهوانی برجسته کنیمکه پاها برهنه بودند.

کلاه جدید

کلاه دیگر لوازم جانبی اجباری نیست و فقط روزانه شد. یک مدل جدید مورد توجه و خیابان ها قرار گرفت: "کلوش". کوچک و زنگوله‌ای بود که تا چشم‌ها می‌رسید و با مدل‌های موی بسیار کوتاه ترکیب می‌شد.

آرایش و مو

رژ لب نقطه کانونی آرایش در دهه 1920 بود. بیشترین رنگ مورد استفاده زرشکی، سایه روشن قرمز بود. برای هماهنگی، ابروها نازک و مدادی، سایه ها شدید و پوست بسیار رنگ پریده بودند. مدل موی استاندارد "a la garçonn" نام داشت. خیلی کوتاه در گوش، اغلب با موج یا لوازم جانبی دیگر طراحی می شد. مد ساحلی

بر خلاف دهه‌های گذشته که تمام بدن زنان را پوشانده بود، لباس‌های شنا آستین‌های خود را از دست دادند و کوتاه‌تر شدند. روسری برای محافظت از مو استفاده می شد. لوازم جانبی مانند کمربند، جوراب و کفش مکمل این ظاهر بودند.