برای کسانی که نمی‌دانند، مارینا آبراموویچ در اوایل دهه 70 فعالیت حرفه‌ای خود را آغاز کرد و بسیاری یکی از بحث‌برانگیزترین هنرمندان زمان ما را می‌دانند. آثار او علاوه بر شرکت در مهمترین نمایشگاه‌های بین‌المللی هنری با اجراهایش در مجموعه‌های دولتی و خصوصی متعددی دیده می‌شود.
در دهه 70، مارینا آبراموویچ یک داستان عاشقانه شدید با این هنرمند نیز داشت Ulay . آنها در طول 12 سال کوچ نشینی، بین سال های 1976 و 1988، به صورت همزیستی به هنر پرداختند. آنها یک سال کامل را با مردم بومی در حومه استرالیا گذراندند. آمستردام پایگاه آنها بود، اما خانه آنها در جاده، در اروپا، یک ون بود.
همچنین ببینید: 10 بهشت غذای خیابانی در SP که باید بدانیداتحاد دو-دو فراز و نشیب های زیادی را طی کرد، مانند هر رابطه شدید، تا روزی که پایان آن فرا رسید. به گفته منابع، اولای متوجه شد که کارش اولویت او در زندگی است و به همین دلیل هرگز نمی خواهد بچه دار شود. جدایی برای او ویرانگر بود.
در آن زمان بود که آنها آخرین اجرای خود را با هم روی صحنه بردند: آنها تصمیم گرفتند در امتداد دیوار بزرگ چین قدم بزنند. هرکدام از یک طرف شروع به راه رفتن کردند، در وسط یکدیگر را ملاقات کردند، یکدیگر را در آغوش گرفتند و دیگر هرگز همدیگر را نبینند.
ببینید، در می 2010، مارینا یک اجرای زنده در MoMA در نیویورک، به نام «هنرمند حاضر است».
به مدت 3 ماه و چندین ساعت در روز، آبراموویچ در سکوت در یک اتاق نشسته بود.صندلی ، رو به صندلی دومی که خالی بود. بازدیدکنندگان موزه یکی یکی جلوی او می نشستند و برای مدت طولانی به او خیره می شدند. تا آنجا که می‌توانستند.
در آن زمان بود که MoMa در نیویورک یک نگاه به گذشته به کار خود اختصاص داد. در این مراسم گذشته نگر، مارینا با هر غریبه ای که روبروی او نشسته بود، یک دقیقه سکوت کرد. اولای بدون اینکه بداند وارد شد و ببینید چه اتفاقی افتاده است:
همچنین ببینید: Queernejo: جنبش LGBTQIA+ می خواهد سرتانجو (و موسیقی) را در برزیل متحول کند[youtube_sc url=”//www.youtube.com/watch?v=OS0Tg0IjCp4″]
در یک مثال ملموس که یک نگاه می گوید آنها بیش از هر کلمه ای نیازی به گفتن نداشتند، زیرا آنها با قلب صحبت می کردند. در آن لحظه سکوت، همه چیزهایی که باید گفته می شد گفته شد.
خیلی ها می گویند همه اینها برای محبوبیت بیشتر هنرمند تنظیم شده بود، اما به هر حال، هدف هنر محقق شد. (تمرین شده است یا نه) - لمس کردن مردم.
این نمایشگاه حتی یک وبلاگ Tumblr به نام Marina Abramovic Made Me Cry ایجاد کرد، وبلاگی که عکس‌های برخی از این افراد را ضبط می‌کند که با نگاه طولانی مدت به هنرمند ضعیف شده‌اند. زمان پشت سر هم . برخی از آنها را ببینید:
