Paparaci kultura je danas popularan i kontroverzan dio zapadnih medija i štampe: nema dana u kojem se u velikim količinama ne konzumiraju fotografije ili video zapisi poznatih ličnosti snimljenih na ulicama ili iz uvježbanih poza i okolnosti – u navodnog stvarnog života. Ali kako je nastala takva kultura i zašto koristimo izraz na italijanskom da imenujemo fotografe koji snimaju slavne muškarce i žene u njihovim intimnim trenucima?

Odgovor na oba pitanja je isti i, kako je otkriveno Zanimljivim videom sa kanala NerdWriter seže u poslijeratnu Italiju – tačnije u Rim 1950-ih, kada je kino u toj zemlji postalo jedno od najvažnijih i najpopularnijih u svijetu, a grad poprište velikih produkcije.

Fotografije koje su snimili paparazzi do danas hrane štampu i medije širom svijeta

Fotografi čekaju poznate ličnosti ispred noćnog kluba u Rimu ranih 60-ih

-Marilyn Monroe, JFK, David Bowie… 15 fotografija koje prikazuju smjelo i 'zlatno doba' paparaca

Uspehom pokreta poznatog kao italijanski neorealizam, u drugoj polovini 1940-ih – iz kojeg su velika dela kao što su „Rim, otvoreni grad” Roberta Roselinija i „Kradljivci bicikala” Vitorija de Sike – godine, italijanska kinematografija postala je najzanimljivija na svijetu u to vrijeme.Time bi se mogao ponovo otvoriti čuveni studio Cinecitta, otvoren u Rimu 1930-ih, za vreme diktature Benita Musolinija, za realizaciju nacionalističkih i fašističkih produkcija – tada za realizaciju ne samo najboljih italijanskih, već i holivudskih produkcija. .

Niska cijena rada, ogromna veličina studija i šarm samog grada učinili su italijansku prijestolnicu 1950-ih godina jednim od najšumovitijih centara svjetske kinematografije. Tako je nastao i idealan kontekst u kojem bi paparazzi kultura zapravo nastajala i umnožavala se na neizbježan način.

Fotograf Tazio Secchiaroli, koji se smatra prvim paparazzom, koji je inaugurirao kulturu u Rimu

Fotografija Anite Ekberg, koju je snimio Secchiaroli 1958. godine: jedna od prvih paparazzi kulture

-Ikonične fotografije slavnih 50-ih i 60-ih je kliknuo jedan od prvih paparazza na svijetu

Jer su tamo snimane velike produkcije kao što su “Quo Vadis” i “Ben-Hur” i tako je Rim počeo primiti najpoznatije ličnosti svjetske kinematografije. Glumice, glumci i režiseri prošetali su čuvenom Via Veneto, kao i najpopularnijim restoranima i zabavama u italijanskoj prijestolnici.

U tom kontekstu, još uvijek u ekonomski poljuljanoj Italiji iu sporom oporavku zbog rata, ulični fotografi, koji su prethodno pobijedilirazmenjujući zarobljavanje turista ispred antičkih spomenika, počeli su da registruju dolazak i odlazak imena poput Audrey Hepburn, Elizabeth Taylor, Brigitte Bardot, Grace Kelly, Sophia Loren, Clint Eastwood i mnogih drugih – kao i fotografisanje intimnih trenutaka i snimke takvih umjetnika, da bi ih prodali novinama u Italiji i širom svijeta.

Brigitte Bardot u Rimu, pred fotografima, kasnih 1950-ih

Clint Eastwood skejtbordom ulicama Rima u tom periodu

Elizabeth Taylor, na večeri sa milionerom Aristotelom Onassisom, u Rimu, 1962.

-Linija anti-paparazzi odjeće obećava da će uništiti fotografije i garantirati privatnost

Nije slučajno, jedna od najvažnijih točaka ove geneze paparazzi kultura je film “The Doce Vida”, remek-djelo Federica Felinija, koji prikazuje upravo takav kontekst. U priči, objavljenoj 1960. godine, Marčelo Mastrojani igra lik Marčela Rubinija, fotografa specijalizovanog za senzacionalističke priče koje uključuju poznate ličnosti – kao što je američka glumica Sylvia Rank, koju igra Anita Ekberg, koja postaje „meta“ novinarskog objektiva tokom posjeta gradu. Smatran jednim od velikih filmova u istoriji kinematografije, u “A Doce Vida” fotograf je indirektno inspirisan Taziom Secchiarolijem, priznatim kao prvi paparazzo na svijetu.

Ali, na kraju krajeva, odakle je došaopojam? U Fellinijevom filmu jedan od likova nosi upravo ovaj nadimak, koji se danas koristi na gotovo svim jezicima i zemljama za opisivanje ove kontroverzne i popularne profesije: Mastroiannijev lik se zove Paparazzo. Prema Felliniju, naziv je iskrivljena riječ "papataceo", koja imenuje velikog i neugodnog komarca.

Marcello Mastroianni i Anita Ekberg u sceni iz filma "A Doce Vida”, Fellini

Walter Chiari, fotografiran s Avom Gardner, juri Secchiaroli u Rimu, 1957.