داستان ورزشکار آلمانی و مفسر تلویزیونی کاترین سوئیتزر داستان یکی از زنان بسیاری است که در طول تاریخ با قید و بند تنفر و نابرابری جنسیتی به چالش کشیده اند تا در متنوع ترین جبهه ها، این جهان را عادلانه تر و بیشتر کنند. برابری طلب: او اولین زنی بود که در سال 1967 به طور رسمی در بین مردان در ماراتن سنتی بوستون شرکت کرد. او قهرمان این عکس نمادین است که نشان می دهد او توسط یکی از مدیران مسابقه به دلیل این واقعیت ساده که یک زن است مورد حمله قرار گرفته است. و جرات شرکت در مسابقه را داشته است.

مشاهده ترین عکس های حادثه – بخشی از سکانس عکس های تجاوز

بیش از 70 سال قبل از ژست سوئیس، ماراتن بوستون یک مسابقه تمام مردانه بود. برای اینکه بتواند شرکت کند، دونده ماراتن با استفاده از حروف اول خود به عنوان نام خود ثبت نام کرد: K. V. Switzer، راهی برای خط کشیدن زیر نام خود که در واقع از آن استفاده می کرد. سوئیتزر که عمدا رژ لب زده است، می‌گوید: «ایده زنی که در یک مسابقه مسافت‌های طولانی شرکت می‌کند همیشه مورد سؤال بوده است، گویی یک فعالیت سخت به این معنی است که زن پاهای کلفت، سبیل و رحمش می‌افتد». و گوشواره به مناسبت، به منظور واضح تر کردن معنای ژست او، به چالش کشیدن پوچ ترین مفاهیم جنسیت.

کتی سویتزر در شروع مسابقه

چالش شمارهرایگان خواهد بود - و در میانه مسابقه بود که جوک سمپل، یکی از مدیران ماراتن، متوجه حضور سوئیس شد و تصمیم گرفت که او را به زور از مسابقه خارج کند. او به یاد می‌آورد: «مردی بزرگ که دندان‌هایش را با عصبانیت به سمت من دراز می‌کرد، قبل از اینکه بتوانم واکنشی نشان دهم، شانه‌هایم را گرفت و هلم داد و فریاد زد: «از مسابقه من بیرون برو و شماره‌ت را به من بده». این دوست پسر مربی سوئیس بود که از وقوع پرخاشگری و اخراج جلوگیری کرد و علیرغم تأثیر احساسی، دونده ماراتن تصمیم گرفت که باید ادامه دهد. "اگر من را ترک کنم، همه می گویند که این یک ژست تبلیغاتی است - برای من یک گام به عقب برای ورزش زنان است. اگر من تسلیم می شدم، جوک سمپل و همه افرادی مثل او برنده می شدند. ترس و خواری من به خشم تبدیل شد>

کاترین سوئیس ماراتن 1967 بوستون را در 4 ساعت و 20 دقیقه به پایان رساند و دستاورد او به عنوان نماد فرهنگی رهایی و شجاعت به بخشی از تاریخ ورزش زنان تبدیل شد. در ابتدا، اتحادیه آماتورهای دو و میدانی زنان را از رقابت با مردان به دلیل شرکت آنها منع کرد، اما در سال 1972 ماراتن بوستون برای اولین بار میزبانی نسخه زنانه این مسابقه را آغاز کرد. در سال 1974، سوئیس برنده ماراتن شهر نیویورک شد و پس از آن توسط مجله جهانی رانرز به عنوان "دونده دهه" معرفی شد. وقتی 70 ساله شد و50 سال پس از شاهکارش، او بار دیگر در ماراتن بوستون دوید، با همان شماره شرکتش: 261. در آن سال، انجمن دو و میدانی بوستون تصمیم گرفت که این شماره دیگر به هیچ ورزشکار دیگری پیشنهاد نشود، و به این ترتیب این شماره ساخته شده توسط او جاودانه شد. سوئیس در سال 1967.

سوئیس در حال حاضر شماره خود را در مسابقه تاریخی حمل می کند