Historia niemieckiej lekkoatletki i komentatorki telewizyjnej Kathrine Switzer to historia jednej z wielu kobiet, które przeciwstawiły się więzom machismo i nierówności płci na przestrzeni dziejów, aby na wielu frontach uczynić świat bardziej sprawiedliwym i równym: była pierwszą kobietą, która oficjalnie pobiegła wśród mężczyzn w tradycyjnym maratonie bostońskim w 1967 r. Jest pierwszą kobietą, która pobiegła wśród mężczyzn w maratonie bostońskim.Bohaterka emblematycznego zdjęcia, na którym jest atakowana przez jednego z dyrektorów wyścigu za sam fakt, że jest kobietą i za to, że odważyła się wziąć udział w zawodach.

Najbardziej emblematyczne ze zdjęć wydarzenia - część sekwencji zdjęć agresji

Przez ponad 70 lat przed gestem Switzer, Maraton Bostoński był zawodami wyłącznie męskimi. Aby zakwalifikować się do udziału, maratonka zapisała się używając swoich inicjałów jako imienia i nazwiska: K. V. Switzer, forma podkreślenia jej imienia i nazwiska, której faktycznie użyła. "Pomysł kobiety biegnącej w wyścigu długodystansowym zawsze był kwestionowany, jak gdyby była to żmudna aktywność.Switzer celowo założyła na tę okazję szminkę i kolczyki, aby jeszcze wyraźniej podkreślić znaczenie swojego gestu, rzucając wyzwanie najbardziej absurdalnym pojęciom płci.

Kathy Switzer na starcie wyścigu

Wyzwanie nie obyło się bez kosztów - w połowie wyścigu Jock Semple, jeden z dyrektorów maratonu, zauważył obecność Switzer i zdecydował, że siłą usunie ją z wyścigu. "Ogromny mężczyzna, pokazujący zęby w złości na mnie, zanim zdążyłam zareagować, złapał mnie za ramiona i popchnął, krzycząc: 'Wynoś się z mojego wyścigu i daj mi swój numer'" - wspomina.Switzer, która powstrzymała atak i wydalenie, pomimo emocjonalnego wpływu, maratonka zdecydowała, że musi to zrobić. "Gdybym zrezygnowała, wszyscy powiedzieliby, że to był chwyt reklamowy - byłaby to porażka dla kobiecego sportu, dla mnie. Gdybym zrezygnowała, Jock Semple i wszyscy jemu podobni wygraliby. Mój strach i upokorzenie zamieniły się we wściekłość".

Kathrine Switzer ukończyła Maraton Bostoński w 1967 roku w 4 godziny i 20 minut, a jej wyczyn stał się częścią historii kobiecego sportu jako kulturowy symbol emancypacji i odwagi. Początkowo Amatorski Związek Lekkoatletyczny zakazał kobietom konkurowania z mężczyznami ze względu na ich udział, ale w 1972 roku Maraton Bostoński zorganizował kobiecą wersję Maratonu Bostońskiego.W 1974 roku Switzer wygrała maraton w Nowym Jorku, a następnie została uznana za "Biegaczkę Dekady" przez magazyn Runner's World. W dniu swoich 70. urodzin i 50. rocznicy swojego osiągnięcia, po raz kolejny pobiegła w maratonie bostońskim, nosząc ten sam numer, co na starcie: 261. W tym samym roku Bostońskie Stowarzyszenie Lekkoatletyczne zdecydowało, że numer nie będzie już oferowanydla żadnego innego sportowca, uwieczniając w ten sposób wyczyn Switzera z 1967 roku.

Switzer ma obecnie swój numer w historycznym wyścigu