تنها کاری که باید انجام دهید این است که خود را در مقابل یک بچه گربه یا توله سگ بیابید تا با یک احساس کنجکاو، اجتناب ناپذیر و یکپارچه روبرو شوید: میل غیرقابل توقف به فشار دادن و حتی له کردن زیباترین حیوانات کوچک. اما دلیل اینکه ما اغلب توسط این عقده فلیسیا مورد حمله قرار می گیریم چیست که به نظر می رسد همه ما را غرق در ناز می کند؟ برای علم، نامی تا حدودی متناقض برای چنین پدیده ای وجود دارد: «پرخاشگری ناز» یا پرخاشگری زیبا.

طبق گفته محققان در این زمینه، چنین واکنشی ما را به خود می کشاند. دانشگاه کالیفرنیا، هم از روی احساسات و هم از سیستم پاداش مغز ما – بنابراین هم بر فعالیت های عصبی و هم بر رفتار ما تأثیر می گذارد. قادر به مقابله با احساسات شدید سرخوشی نیست - چیزی شبیه به اشک های شادی یا در نقطه مقابل، زمانی که ما در لحظات تنش می خندیم.

چه چیزی مغز برای محافظت از شما در برابر یک اوج شدید احساسات، تزریق یک احساس مخالف برای کاهش حالت اولیه هیجان - یا تنش است. اما این یک واکنش افراطی و تا حدودی کنترل نشده مغز است، با توجه به اینکه احساس ناز در مقابل حیوانات و نوزادان داده می شود تا ما برای مراقبت از آنها تحریک شویم. بنابراین، به جای اینکه با عصبانیت یک بچه گربه یا سگ را له کنید، این را منطقی به خاطر بسپاریدانجام دادن برعکس است: از حیوان مراقبت کنید.