Sadaya anu anjeun kedah laksanakeun nyaéta mendakan diri anjeun di payuneun anak ucing atanapi anak anjing pikeun mendakan diri anjeun nyanghareupan rasa panasaran, teu bisa dihindari sareng satuju: kahayang anu teu kaampeuh pikeun squeeze komo naksir sato saeutik cutest. Tapi naon sababna urang sering diserang ku kompleks Felicia ieu anu sigana ngalembur urang sadayana kalayan imut? Aya, pikeun élmu, ngaran anu rada paradoks pikeun fenomena sapertos kieu: "Agresi Imut", atanapi Agresi Imut.

Reaksi sapertos kitu nyandak urang, numutkeun peneliti di Universitas California , tina émosi urang sareng sistem ganjaran otak urang - sahingga mangaruhan kagiatan neuronal sareng paripolah urang.

Laporan ngeunaan Cute Aggressions ngagambarkeun sabaraha urang teu bisa nungkulan parasaan ekstrim euforia - hal sarupa cimata kabagjaan atawa, dina harti sabalikna, nalika urang seuri dina moments tegangan.

Naon Naon otak Pikeun ngajaga anjeun tina puncak émosi anu parah nyaéta ngirim suntikan parasaan anu sabalikna pikeun ngirangan kaayaan awal pikagumbiraeun - atanapi tegangan. Ieu, kumaha oge, réaksi ekstrim jeung rada uncontrolled otak, tempo rarasaan imut di hareup sato jeung babies dibikeun ku kituna urang dirangsang pikeun ngurus maranéhanana. Ku kituna, tinimbang furiously crushing anak ucing atawa anjing, inget yen lumrahlampahna sabalikna: ngurus sato.