موقعیت‌های متعددی وجود دارد که می‌تواند ما را ناراحت کند. نسیم سردی که بدون هشدار می گذرد، نگاه عمیق عشق زندگیمان، کنسرت خواننده محبوبمان یا شاید داستانی تاثیرگذار. تجربیات مختلف می‌توانند موهای ما را سیخ کنند، و اگرچه علم می‌داند که چگونه این اتفاق می‌افتد، اما هنوز نمی‌داند دقیقاً چگونه دلیل آن را توضیح دهد.

همانطور که در مورد پوست سر، موهای ما دارای ریشه هستند، جایی که ماهیچه های کوچکی وجود دارد که وقتی منقبض یا منقبض می شوند، آنها را بایستند. مکانیسم نسبتا ساده است، اما رمز و راز در رمزگشایی دلیل نهفته است. چرا سرما و چیزی که ما را هیجان زده می کند دقیقاً همان تأثیر را روی ما می گذارد؟

قابل قبول ترین نظریه غریزه بقا است. مدت‌ها پیش، اجداد ما خز و موی بیشتری نسبت به امروز داشتند، و وقتی هوا سرد می‌شد یا برای هشدار دادن به ما از خطر، یک لایه عایق تشکیل می‌دادند. با این حال، این توضیح نمی دهد که چرا وقتی آهنگ مورد علاقه خود را می شنویم دچار غاز می شویم، اینطور نیست؟ گرفتگی غاز!) . به گفته محققی به نام میچل کولور، از دانشگاه یوتا - ایالات متحده، تارهای صوتی یک خواننده باتجربه برای فریاد زدن با آهنگ آموزش داده می شود و مغز ما این ارتعاشات را به همان شکلی که آنها انجام می دهد احساس می کند.این فردی در خطر بود.

هنگامی که "وضعیت خطر" سپری شد، مغز دوپامین ترشح می کند که یک ماده شیمیایی شادی آور است. به طور خلاصه، لرز مانند احساس تسکین است زیرا متوجه می شویم که در خطر نیستیم و می توانیم آرام شویم. بدن انسان واقعاً چشمگیر است، اینطور نیست؟