Ci, którzy podziwiają imponujące krajobrazy Kapadocji ze szczytu balonu, typowej atrakcji regionu w Turcji, prawdopodobnie nie mogą sobie wyobrazić, że w przeciwnym kierunku do nieba, około 85 metrów pod ziemią, leży największe podziemne miasto, jakie kiedykolwiek znaleziono na świecie.

Dziś miejsce to nazywa się Derinkuyu, ale przez tysiące lat miasto pod turecką ziemią nazywało się Elengubu i mogło pomieścić do 20 000 mieszkańców.

Oszałamiający krajobraz Kapadocji kryje pod ziemią jeszcze bardziej niesamowite scenariusze

Korytarze rozciągają się na setki kilometrów, z otworami wentylacyjnymi i oświetleniowymi

-Jedyna prehistoryczna podziemna świątynia może poprzedzać piramidy nawet o 1400 lat.

Prawidłowa data budowy Elengubu nie jest znana, ale najstarsza wzmianka o mieście pochodzi z 370 r. p.n.e., z książki "Anabasis" autorstwa greckiego historyka Ksenofonta z Aten: uważa się jednak, że ogromna sieć podziemnych jaskiń zaczęła być wykopywana w 1200 r. p.n.e. przez lud Frygów. Informacje pochodzą z raportu BBC.

Pionowe tunele wentylacyjne przecinają głębokie na prawie 100 metrów miasto

Korytarze były wąskie i nachylone, aby utrudnić intruzom przedostanie się przez nie

-Tajemnicze australijskie miasto liczące około 3500 mieszkańców, które leży wewnątrz dziury.

Derinkuyu rozciąga się na setki kilometrów i składa się z 18 poziomów połączonych tunelami wydrążonymi w wulkanicznej skale, z ponad 600 odkrytymi już wejściami, z których kilka znajduje się na prywatnych gruntach i domach w regionie.

W środku kompleksu korytarzy, wentylowanych przez fosy rozłożone w ogromnym systemie, znajdują się rezydencje, piwnice, szkoły, kaplice, stajnie, refektarze, a także miejsca do produkcji wina i ekstrakcji olejów.

Miejsce, w którym znajduje się szkoła w Derinkuyu

-Poznaj surrealistyczny świat podziemnych hoteli

Pomimo kontrowersji dotyczących daty i autorstwa budowy Derinkuyu, badania sugerują, że początkowo miejsce to było wykorzystywane do przechowywania żywności i towarów, a stopniowo stało się schronieniem w czasach ataku.

Imperium Frigio rozwinęło się w pierwszym tysiącleciu przed naszą erą w zachodniej i środkowej Anatolii, która obejmuje region Derinkuyu: według historyków rozkwit podziemnego miasta nastąpił około VII wieku, w okresie islamskich ataków na chrześcijańskie Cesarstwo Bizantyjskie.

Złożony i skuteczny system "drzwi" z ogromnymi kamieniami można było otworzyć tylko od wewnątrz

-Wnętrze luksusowego bunkra przetrwania za 3 miliony dolarów

Złożoność konstrukcji jest imponująca: labirynt korytarzy tworzą wąskie, nachylone ścieżki, które utrudniają i dezorientują intruzów.

Każde z 18 "pięter" miasta miało określony cel - na przykład zwierzęta żyły w warstwach bliżej powierzchni, aby złagodzić zapach i toksyczne gazy, a także zapewnić warstwę termiczną dla głębszych pięter.

Zobacz też: Bezprecedensowe badanie wykazało, że makaron nie jest tuczący, a wręcz przeciwnie.

Otwarte na wizyty

Drzwi były zablokowane przez ogromne kamienie o wadze około pół tony, które można było przesuwać tylko od wewnątrz, z małym centralnym otworem w skale, który pozwalał mieszkańcom wioski bezpiecznie atakować intruzów.

Derinkuyu pozostawało zamieszkane przez tysiące lat, aż zostało opuszczone przez Greków Kapadockich w latach dwudziestych XX wieku, po ich klęsce w wojnie grecko-tureckiej. Dziś za jedyne 17 funtów można odwiedzić niektóre piętra starożytnego miasta Elengubu i przejść się jego tunelami pokrytymi sadzą, pleśnią i historią.

W niektórych miejscach na ścieżkach Derinkuyu biegacze osiągają duże wysokości i szerokości

Osiem z osiemnastu pięter podziemnego miasta jest otwartych dla zwiedzających