Onlar and içmiş bakirə qızlardır, uzun saçlarını, paltarlarını və analıq imkanlarını uzun şalvar, qısa saç və tüfənglə dəyişiblər. Müharibədən əziyyət çəkən və cinsiyyətçi dəyərlərlə idarə olunan son dərəcə yoxsul bir bölgədə sağ qalmaq üçün ailələrinin patriarxları oldular.
And içmiş bakirə qızlar ənənəsi Leke Kukagjini Kanununa gedib çıxır, bu davranış kodeksi Şimali Albaniyanın qəbilələri arasında beş əsrdən artıq şifahi şəkildə ötürülür. Kanunun fikrincə, qadınların rolu ciddi şəkildə məhdudlaşdırılıb. Uşaqların və evin qayğısına qaldılar. Qadının həyatı kişinin ömrünün yarısı dəyərində olsa da, bakirə qadının həyatı sonuncunun -12 öküzünün dəyərinə bərabər idi. And içmiş bakirə qız müharibə və ölümün hökm sürdüyü aqrar bölgədə ictimai zərurətin məhsulu idi. Əgər ailə patriarxı kişi varisləri qoymadan ölürsə, ailənin evli qadınları özlərini tək və gücsüz tapa bilərdilər. Bakirəliyə and içməklə qadınlar ailə başçısı kimi kişi rolunu öz üzərinə götürə, silah gəzdirə, mülk sahibi ola və sərbəst hərəkət edə bilərdi.
“Bakirə qalmağa and içərək cinsi əlaqədən imtina etmək bu qadınların məşğul olmaq üçün tapdıqları bir üsul idi. Təcrid olunmuş, kişilərin dominant olduğu bir cəmiyyətdə ictimai həyata daxil olmaq,” Linda Gusia, qadın tədqiqatları professoru deyir.