Sarah B. Hrdy ، انسان شناس و استاد بازنشسته در دانشگاه کالیفرنیا، به طور گسترده در مورد علم مادری انسان می نویسد. نویسنده دیدگاهی انقلابی و حتی بحث برانگیز در مورد این موضوع دارد و به گفته وی، غریزه مادری، آن نگرش برنامه ریزی شده فرضی زنانه، وجود ندارد.

او معتقد است که آنچه اتفاق می افتد، در واقع یک امر بیولوژیکی است. تمایل به سرمایه گذاری روی کودک - که توسط رابطه سرد بین هزینه و فایده تعیین می شود.

"همه پستانداران ماده پاسخ های مادرانه یا "غرایز" دارند" اما هردی می‌گوید، این بدان معنا نیست که، همانطور که اغلب فرض می‌شود، هر مادری که زایمان می‌کند به طور خودکار [آماده] پرورش فرزندان خود است.» "در عوض، هورمون های بارداری مادر را تحریک می کنند تا به نشانه های کودک خود پاسخ دهند و پس از تولد، گام به گام، او به نشانه های بیولوژیکی پاسخ می دهد."

سارا به این نتیجه رسید که زنان به طور غریزی عاشق نیستند. نوزادان آنها و مانند سایر زنان در قلمرو حیوانات، به طور خودکار به کودک وابسته نمی شوند. غریزه مادری، آنطور که ما می فهمیم، وجود ندارد. عشق بی قید و شرط از مادر به فرزند نیز بر اساس یک نیاز بیولوژیکی نیست.

زنان با دریچه ای به دنیا نمی آیند که آنها را مستعد کند. می خواهند بچه دار شوند و این فقط ژنتیک است که باعث می شود زنانی که بچه دار می شوند شرایطی را به آنها ارائه دهندرشد مناسب.