Empowerment van vrouwen heeft ook te maken met de vrouwenhaar Ja, vergis je niet: de grootte en stijl van je haar is niet alleen een kwestie van smaak, maar kan ook dienen als een bevrijding van esthetische normen die nauw verbonden zijn met de machomaatschappij. kortere weg .

- Video van 3 minuten toont de veranderingen in schoonheidsnormen gedurende 3000 jaar

Door de geschiedenis heen is de schoonheidsnorm voor vrouwen niet hetzelfde gebleven. De moderne maatschappij heeft vrouwen echter geleerd dat ze bepaalde schoonheidsnormen moeten volgen om als vrouw gezien te worden. Het blijkt dat "als vrouw gezien worden" niet betekende dat je je eigen keuzes moest maken op basis van wat je dacht dat het beste was. Het betekende in de praktijk "begeerd worden door een man".

In het gezonde verstand van de patriarchale (en macho) samenleving bepalen de kenmerken van je lichaam of je het doelwit wordt van mannelijk verlangen - dat wil zeggen, als dat is wat je wilt. Je moet slank zijn, je nagels laten doen, lang, steil haar hebben en, wie weet, zelfs de kleur van je lokken veranderen zodat ze zich meer tot je aangetrokken voelen. En als dit betekent dat je je toevlucht moet nemen tot esthetische ingrepeninvasief, geen probleem.

In een maatschappij die geregeerd wordt door heteronormatieve prikkels, hebben vrouwen geleerd de verlangens van mannen op te vatten als de vrucht van hun eigen wil. Ze kleden zich voor hen om, verkleden zich voor hen en compromitteren zelfs de gezondheid van hun eigen lichaam om te voldoen aan wat volgens hen schoonheid is.

- Ze bewerkte haar lichaam volgens de 'mooie' van elk decennium om te laten zien hoe dwaas normen zijn

Halle Berry poseert op de rode loper van de film "The Trip" uit 2012.

Laat ik duidelijk zijn: het gaat er niet om bepaalde stijlen als "goed" en "fout" neer te zetten, maar om ze steeds meer een natuurlijke en persoonlijke keuze voor vrouwen te maken.

Daarom heeft de feministische beweging door de jaren heen haar ook als politiek manifest toegeëigend: haar maakt deel uit van de individuele geschiedenis van elke vrouw en staat volledig ter beschikking van de wensen van de vrouw. Of het nu krullend, steil of stug haar is: het is aan haar om te beslissen hoe ze zich het beste voelt met haar lokken, zonder een opgelegde schoonheidsgrondverf of het perfecte lichaam te volgen.Je haar knippen maakt je niet minder vrouwelijk, noch maakt het je minder vrouw. Het groot laten ook niet. Alle soorten haar passen bij vrouwen.

Vrouwen met kort haar: waarom niet?

De zin "mannen houden niet van kort haar" onthult een reeks problemen in onze samenleving. Het weerspiegelt het idee dat we er mooi uit moeten zien in hun ogen, niet in die van onszelf. Het reproduceert het discours dat onze vrouwelijkheid of sensualiteit gekoppeld is aan ons haar. Alsof we met kort haar minder vrouw zijn. Alsof gewaardeerd worden door een man het hoogste doel in het leven is.leven van een vrouw.

Er is geen probleem met lang haar, het is het recht van elke vrouw om met lang haar rond te lopen, Rapunzel-stijl. Gooi je honingraattressen", zou Daniela Mercury zingen. Maar gooi ze omdat het jouw wens is, niet de wens van een man of van een maatschappij die je vertelt dat je meer of minder vrouw bent op basis van de lengte van je haar.

Audrey Hepburn en haar korte haar in de promotiefoto's van de film "Sabrina".

Geen wonder dat het zeer korte kapsel, dicht bij de nek, meestal "Johnny" wordt genoemd: het is voor mannen, niet voor vrouwen. Ze ontnemen vrouwen het recht om trots te zijn op de verzorging van hun haar zoals zij dat willen. Als een vrouw kort haar heeft, "ziet ze eruit als een man". En als ze eruit ziet als een man, is ze in de ogen van homofobe "mannen" niet geschikt om een vrouw te zijn.

De show van absurditeiten rond het enorme kapsel. Maar vergis je niet: het is niet alleen. Het is onderdeel van de sociale constructie die vrouwen wil opsluiten in lichaamsnormen. De zogenaamde "dictatuur van de schoonheid". Je bent alleen mooi als je een slank lichaam, lang haar en nul cellulitis hebt.

Zo vernietigen vrouwen hun geestelijke gezondheid en storten ze zich in complexen voor onbereikbare schoonheidsnormen. Soms brengen ze een leven lang door zonder "risico's te nemen" om te voldoen aan wat de maatschappij van hen eist, maar niet aan hun eigen verlangens.

- Vrouwen protesteren tegen de vasthoudendheid van de mode-industrie aan de slankheidsnorm

Er is een lied van de Amerikaanse India Arie die erover praat: " Ik ben niet mijn haar "De titelregel van het nummer steekt de draak met het oordeel van de maatschappij op basis van uiterlijk. Het werd geschreven nadat Arie een optreden zag van Melissa Etheridge tijdens de 2005 Grammy Awards .

De countryrockzangeres verscheen op die editie kaal als gevolg van een kankerbehandeling. Ondanks het delicate moment zong ze samen met Joss Stone de klassieker "Piece Of My Heart" van Janis Joplin en luidde ze een tijdperk in op de awards. Ze was niet minder vrouw omdat ze zonder haar verscheen, maar ze was zeker meer vrouw omdat ze liet zien dat haar kaalheid, zelfs in een context die niet door haar was gekozen, kracht uitstraalde.

Vrouwen zijn geen Sansons. Ze houden hun kracht niet in hun haar. Ze doen dit door het vrij te laten en ook vrij te zijn. Of de lokken nu lang, kort, halflang of geschoren zijn.

Melissa Etheridge en Joss Stone brengen een eerbetoon aan Janis Joplin tijdens de Grammy's van 2005.