چاپادا دو آراریپه که در مرز ایالت‌های سئارا، پرنامبوکو و پیائویی قرار دارد، یکی از غنی‌ترین مکان‌های باستان‌شناسی در برزیل است. و اگر امروزه این مکان محل زندگی بیش از 300 گونه پرنده، 90 پستاندار، 70 خزنده و 24 دوزیست است، بیش از 100 میلیون سال پیش این شکل زمین "نشانی" یک پتروسور بود که اخیراً توسط دانشمندان به عنوان یکی از ساکنان بسیار شناخته شده است. منطقه در گذشته این حیوان علیرغم اینکه حتی یک متر ارتفاع نداشت، بیش از سه متر طول بال داشت و یک تاج بزرگ روی سرش داشت که احتمالاً به عنوان ارتباط بصری برای گونه ها به منظور تشویق جفت گیری عمل می کرد.

تصویر جولیا دولیویرا به نمایندگی از پتروسار کشف شده © Wikimedia Commons

-فسیل شگفت انگیز دایناسور کامل که از قاچاق نجات یافت

جدید حیوان شناسایی شده درخت خانوادگی این گونه را به روز می کند، همچنین در فسیل های سایر نقاط کره زمین مانند چین، اسپانیا و مراکش یافت می شود و Kariridraco dianae نام داشت. این نام اشاره ای به گروه قومی بومی کاریری، که در اصل از منطقه آراریپه است، با کلمه لاتین "draco" که به معنای "اژدها" است، ترکیب می کند. این مطالعه بیان می‌کند که این حیوان احتمالاً از میوه‌ها و حیوانات کوچک تغذیه می‌کرد، که عادت غذایی مشابه حواصیل‌های امروزی دارد و دندانی نداشت. علاوه بر انبوه جانوران و گیاهان آن، چاپادا انجام می دهدآراریپه به خاطر مقدار زیادی فسیل یافت شده شناخته شده است.

جزئیات بخش هایی از فسیل های حیوان مورد مطالعه © Acta Paleontologica Polonica

-Canyons do جنوب برزیل در راه تبدیل شدن به یک میراث جهانی است

لازم به ذکر است که پتروسورها دایناسورها نیستند، بلکه حیواناتی هستند که اجداد مشترکی با خزندگان عظیم گذشته دارند. اگرچه آنها احتمالاً اولین حیوانات بالدار بودند که آسمان ها را فتح کردند، حدود 80 میلیون سال پیش و قبل از پرندگان، آنها پس از انقراض خود نمایندگان مستقیمی در جانوران امروزی باقی نگذاشتند، در حدود 65 میلیون سال پیش - پرندگان مدرن. از نوادگان دایناسورها هستند. نمونه دیگری از پتروسور نیز اخیراً در برزیل یافت شد و Tupandactylus navigans نام داشت.

بخش دیگری از استخوان های یافت شده در Araripe © Acta Paleontologica Polonica

-درک اختلاف بین برزیل و آلمان بر سر فسیل دایناسور Ubirajara

این کشف همچنین می تواند به مطالعه تکامل گیاهان، گل ها و میوه ها کمک کند، زیرا Kariridraco dianae دانه ها را با تغذیه در اطراف منطقه از طریق مدفوع خود پخش می کند و ممکن است مستقیماً در تشکیل فلور فعلی کمک کرده باشد. جدیدترین مطالعه در مجله Acta Paleontologica Polonica منتشر شد و با مشارکت محققان Unipampa (Universidade Federal) انجام شد.do Pampa، در ریو گراند دو سول)، UFRGS (دانشگاه فدرال ریو گراند دو سول) و موزه ملی، در ریو. این فسیل در موزه دیرینه شناسی در سانتانا دو کاریری، سئارا، نزدیک به محل پیدایش در دسترس خواهد بود.

مشاهده از سمت Ceará بخشی از Chapada do Araripe © Wikimedia Commons <4