"اگر بر اساس گذشته بیایید، تنها یک نتیجه وجود دارد / "لعنت به شما / چون من اکنون هستم". "Que Nem o Meu Cachorro" ، چهارمین آهنگ از 9 آهنگ "زیر صفر – سلام جهنم" ، به همان سادگی به نظر می رسد که بقیه آلبوم های جدید Black Alien هستند. این سومین اثر انفرادی گوستاوو ریبیرو است که در آوریل منتشر شد، که در دهه 1990 ظهور کرد، زمانی که او با رپر SpeedFreaks یک گروه دو نفره تشکیل داد و بعدها، در همان دهه، با گروه Planet Hemp. درست در اولین آهنگ، "منطقه 51" ، او این پیام را می فرستد: "من سنگین آمدم، هیچ کس قرار نیست مرا زمین بزند".

آلبوم "Abelow de Zero: Hello – Hell" توسط Black Alien در 12 آوریل 2019 منتشر شد

متولد شده در سائو گونسالو و بزرگ شده در نیتروی، دو شهر در منطقه شهری ریودوژانیرو. ، گوستاوو د نیکیتی ، همانطور که همچنین نامیده می شود ، کمی و خوب را پشت سر گذاشت. "جگر من با سبک زندگی من موافق نبود" ، در "Take Ten" ، پنجمین آهنگ "Hello Hell" می خواند. و او آن را با خاطراتی در «سالگرد هشیاری» تکمیل می‌کند: «من در آینه به خودم نگاه می‌کنم، اما گوستاوو، چه می‌کنی؟» / شعر کجاست؟ قلمش را فراموش کرد/ فقط بالای سی دی فونداسیون بو می کشد».

در سال 2004 اولین آلبوم کار خود را با نام «Babylon by Gus – Vol. 1: O Ano do Macaco” که تنها در یک ماه ضبط شد و هنوز هم یکی از بهترین آلبوم های رپ برزیل محسوب می شود. شغل دوماین تنها در سال 2015 و پس از یک سری از بستری شدن در بیمارستان به دلیل وابستگی شیمیایی به وجود آمد. « Babylon By Gus – Vol. II: In the Beginning Was the Word» ، از طریق تأمین مالی جمعی تأمین مالی شد و علاوه بر پرکردن خلأ، مسیر متانتی را که بلک حتی تصورش را هم نمی کرد راه برود باز کند.

رژه سیاه برای کاوالرا در طول SPFW/2019

تقریباً در حال تکمیل 47 سال زندگی، آقای. نیتروی فاز جدیدی را تجربه می‌کند: «من مشروب نمی‌خورم یا خماری دارم، اغلب می‌خوانم و می‌نویسم، مراقب سلامتی‌ام هستم و نکته اصلی: اکنون دیگر درباره افرادی که واقعاً می‌دانند چه می‌گویند صحبت نمی‌کنم. او به Hypeness می گوید که وقتی با من صحبت می کنند، آنها را می شنوم.

"برای همدلی ناب و ساده"، پروژه جدید با تولید بیت میکر پاپاتینیو که توسط گروه ریودوژانیرو Cone Crew Directoria فاش شد، انجام شد و اکنون به تولید نیاز دارد. بوسه” ، موسیقی آنیتا با حضور اسنوپ داگ و لودمیلا. سرشار از روح، R&B و جاز، همانطور که رپ خوب باید باشد، و با پانک اضافی و amp; فوق العاده فانک ، این آلبوم شجاعانه مبارزه (و پیروزی) او را در برابر وابستگی شیمیایی، به شیوه ای خودانتقادی، اما بدون دیکته کردن قوانین یا تحمیل اخلاقیات به تصویر می کشد.

در پرتغالی-انگلیسی خود، خواننده رپ همچنین در مورد عشق، شروع تازه، سبک زندگی، متانت و بالاتر از همه، شعر صحبت می کند. گوستاوو بلک بیگانه است که بدون توقف خود را دوباره اختراع می کندتا همان چیزی باشد که همیشه بود: "من هنوز گوستاوو هستم، پسر دونا گیزلدا و سئو روی".

در گفتگو با Hypeness ، او در مورد سینما، موسیقی، حرفه، تکنولوژی، مواد مخدر و موارد دیگر صحبت می کند. آن را بررسی کنید:

چرا تصمیم برای چیز جدید و نه ادامه سه گانه "Babylon By Gus" ؟

Black Alien: این یک "تصمیم" نبود، طبیعی بود. و من هرگز در مورد سه گانه چیزی نگفتم. من هرگز به "3" فکر نکردم. یکی از رکوردهای مورد علاقه من "Led Zeppelin IV" است. رابطه من با هنرم پیروی از جریان طبیعی آن انرژی است. من چیزها را خیلی منطقی نمی‌دانم، فقط چیزی که به آن نیاز دارد. اما همانطور که از نامش می‌گوید، "Babylon by Gus"، در مورد نگاه کردن به آنچه در اطراف است است. در «زیر صفر: سلام جهنم»، هیچ چیز از این نگاه نمی‌گریزد، اما بیشتر به درون اشاره می‌کند تا بیرون.

همکاری با پاپاتینیو چگونه کار می‌کند؟ در آلبوم مشخص است که بین شما تبادل نظر صورت گرفته است، اما این روند چگونه بود؟

ما در سال 2012 دو آهنگ با هم ساختیم. سال گذشته، پس از تصمیم گیری در مورد پاپاتینیو به عنوان تهیه کننده آلبوم، ما در مورد ضربات، بافت ها، صداها و حالات، تبادل اطلاعات و مراجع صحبت کرد. اما این فقط تشدید اتفاقاتی بود که از سال 2016 اتفاق افتاده بود، از روی همدلی خالص و ساده. اولین راهنماها را از اکتبر فرستادم و در نوامبر به ریو رفتم تا عملا ضبط را شروع کنم. چت های موسیقی ادامه یافتتمام ضبط و نوشتن نیز. دیسک در حین ضبط ساخته شد. آهنگی در مارس 2019 ساخته شده است و ضربی از سال 2009 در این آلبوم وجود دارد.

در طول 9 آهنگ آلبوم، به راحتی می توان صداقت را در کلام او تشخیص داد، حتی یک انتقاد از خود. آیا شما در عین حال بهترین دوست و بزرگترین دشمن خود هستید؟

ذهن من دشمن من است، درست است؟ وقتی می گویم «من»، منظورم ذهن من است. یا من بر او مسلط هستم یا او بر من مسلط است. وقتی این من و انتقاد از خودم هستم، تقریباً چیزی برای انتقاد از دیگران یا چیزها باقی نمی‌ماند، درست است... اول اتاقم را تمیز می‌کنم، سپس برای تمیز کردن دنیا به طبقه بالا می‌روم.

بازیابی انتقاد از خود وابستگی شیمیایی بخشی از زندگی اوست و معتقدم به همین دلیل در آلبوم به تصویر کشیده شده است. اما بدون دیکته کردن قوانین، آیا فکر می کنید صحبت در مورد این موضوع که یک موضوع صمیمی است، خدمتی است که شما به جامعه ارائه می کنید؟

مسائل صمیمی خانواده، پول، زندگی عاشقانه است. این سلامت روان مربوط به یک بلای واقعی جهانی است که وابستگی شیمیایی است. این موضوع به این دلیل مطرح می شود که بخشی از زندگی من است و من اینگونه می نویسم. آنچه می آید را می نویسم. ته سنگ یک نفر همیشه عمومی است، حتی برای افراد غیرعمومی، بنابراین کف سنگ من بسیار عمومی بود. از آن به بعد هیچ دلیل منطقی وجود نداشت که بهبودی من علنی نشود. با دقت لازم و البته جزئیات کلیدیخصوصی نگه داشته شد، من آشکارا به بهبودی ادامه دادم. در وهله اول خدمتی است که به خودم می کنم چون درمان مستمر، ثابت و مادام العمر است و نزدیک ترین گوش به دهان من است. بنابراین من اغلب چیزی را می گویم که خودم نیاز به شنیدن آن دارم. و بله، من معتقدم که مزاحم مزاحم نیست، به معنای کمک به اطلاع رسانی و پیشگیری از بیماری.

روند نوشتن آهنگ های عاشقانه مانند "Vai Baby" چگونه است. و "Au Revoir" ، حتی اگر عشق عشق به خود باشد، باز هم در مورد عشق صحبت می کند، درست است؟!

روند نوشتن یک آهنگ عاشقانه این است حتی برای نوشتن در مورد هر موضوع دیگری. و بله، آنها در مورد عشق هستند. عشق بر همه چیز و بالاتر از همه عشق. فراتر از «من و تو، تو و من». چون جدا از دو بازیگر پورن، یکی باید کار کنه، درسته... در مورد عشق واقعی و ممکنه، عاقلانه به معنای دوز. زیرا ماه عسل مداوم و ارگاسم متناوب وجود ندارد. باید تعادلی بین داغ و معادن زندگی وجود داشته باشد. و بدون دوست داشتن خودم، دوست داشتن یا دوست داشتن واقعی چیزی ممکن نیست. هم در "Au revoir" و هم در "Vai baby" ، من در مورد زندگی هر فرد صحبت می کنم، در مورد انتظار، در مورد رفتن، در مورد بازگشت از سر کار، در مورد ماموریت های زندگی هر کدام من خیلی ها را می بینم که زندگی دیگران را دارند. به نظر من، ما باید پروژه خودمان باشیم، تا دوست داشته باشیم و دوست داشته باشیم.تلفن همراه در کنار کیف شما می لرزد.» این نگرانی از کجا می آید؟ برای شما، فناوری بیشتر از اینکه کمک کند، مانع از کجاست؟

این جمله به این معناست: «من با مشکلات کوچک به گونه‌ای رفتار می‌کنم که گویی مشکلات بزرگ هستند، و مشکلات بزرگ را به گونه‌ای که گویی مشکلات کوچک هستند». این بیشتر در مورد "هر چیز دیگری که باعث سرطان می شود" است تا خود دستگاه. بدخواهان من، دشمنان من، هر چه بود، آنها برای آن تصمیم گرفتند، نه من. تصمیم گرفتم از خودم دفاع کنم و به کار خودم فکر کنم که خودش دفاع است. اگر آنها یک روز به عنوان جمع یا بسته صفر بودند، امروز به عنوان یک «مشکل»، حتی بدتر از آن عمل می کنند. من حتی خبر ندارم. مانورها، مغالطات و انتشار شدید انرژی منفی آن در مقایسه با شر ناشی از باتری لیتیومی که به طور دائم به کیسه نزدیک است یا به گوش چسبیده است، کوچک است. مانند دخانیات تا چندی پیش، مطالعات و نتیجه گیری آنها در مورد تلفن های همراه از عموم مردم پنهان مانده است. وقتی فناوری به احمق ها، نادانان و ادم ها صدا می دهد، مانع می شود. 15 دقیقه شهرت که وارهول پیشگویی کرده بود امروزه بسیار طولانی تر است و این آغاز پایان است. مانند هر سلاحی، این سلاح نمی تواند در هر دستی باشد و امروز دقیقاً همین اتفاق می افتد. مانند بسیاری از ظهورات دیگر بشریت، آنچه قرار بود شفا یابد، ما را بیمارتر می کند.

مسائل صمیمی خانواده، پول، زندگی عشقی هستند. این سلامت روان مربوط به یک بلای واقعی جهانی استوابستگی شیمیایی این موضوع به این دلیل مطرح می شود که بخشی از زندگی من است و من اینگونه می نویسم. من چیزی را می نویسم که آنها می بینند.

در "Capítulo Zero" و در سرتاسر "Hello Hell" شما به چند فیلم اشاره می کنید... شما چه سینما برای ما نشان می دهد؟

سینما هنر مورد علاقه من است. آخرین مورد علاقه ای که دیدم «شبح بهشت»، اثر برایان دی پالما بود. به عنوان کنار تخت، در میان چند مورد دیگر، «سگ شبح، راه سامورایی» ، نوشته جیم جارموش، یک مشاوره دائمی است.

در حال حاضر به چه چیزی گوش می دهید؟

مایلز دیویس، بوستا رایمز، Run the Jewels، شان پرایس، فوگازی، رینکن ساپینسیا، دی لو، وینس استیپلز، پیکسیز، دفت پانک و پتی اسمیت.

آیا از به اصطلاح "رپ جدید" لذت می برید؟ آیا کسی توجه شما را جلب می کند؟

نه، هیچ کس توجه من را جلب نمی کند.

شما به سرعت در مورد زمینه سیاسی ما در "Jamais Caminha" نظر می دهید. این لحظه را چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا فکر می‌کنید این بخشی از زندگی یک هنرمند است که در مورد چنین موضوعاتی موضع عمومی بگیرد؟

در حال حاضر آزاردهنده‌ترین چیز در مورد جامعه این واقعیت است که همه اکنون در هر موضوعی متخصص هستند. نه، هیچ‌کس نمی‌داند چه اتفاقی می‌افتد، یا درباره چه چیزی صحبت می‌کند. اگر به خاطر حرف زدن اینجا بودم، هر سال یک آلبوم منتشر می کردم. در گروه کر خود، آنچه واقعیت است، حقیقت ساده را می‌خوانم: رئیس‌جمهورها موقتی هستند و موسیقی خوب برای همیشه. چون اینطور است.