કળાને સૌંદર્યની મર્યાદાઓથી દૂર જોવી જરૂરી છે, કારણ કે તે હંમેશા સમાજની ટીકા કરવાની સૌથી અસરકારક રીતોમાંની એક રહી છે અને રહી છે. તેથી જ, સમગ્ર ઇતિહાસમાં, ઘણા કલાકારો પર વર્તમાન ધોરણો વિરુદ્ધ કાવતરું ઘડવાનો આરોપ મૂકવામાં આવ્યો છે, જેમ કે જર્મન ઓટ્ટો ડિક્સ, જેઓ ખાઈમાં પણ લડ્યા હતા અને બાદમાં યુદ્ધની ભયાનકતાને વખોડવા માટે તેમની કળાનો ઉપયોગ કર્યો હતો.

ડિક્સે 1920 ના દાયકાથી સ્પષ્ટ રીતે રાજકીયકૃત કળા બનાવવાનું શરૂ કર્યું, જ્યારે સંઘર્ષો હમણાં જ શરૂ થયા હતા. જો કે, 1લા વિશ્વયુદ્ધમાંથી પાછા ફર્યા પછી, તેઓ ડ્રેસ્ડન પાછા ફર્યા - તેમના વતન અને તેમની હસ્તકલા ફરી શરૂ કરી. તેમની સૌથી પ્રતિષ્ઠિત શ્રેણીમાંની એક 'ડેર ક્રિગ' (ધ વોર) (1924) કહેવાય છે અને તે કાળા અને સફેદ રંગમાં હિંસાની અવ્યવસ્થિત છબીઓ દર્શાવે છે.

ત્યારથી, તેણે યુદ્ધ પછી જર્મન અતિરેકનું ચિત્રણ કરવાનું શરૂ કર્યું, અન્ય વસ્તુઓની સાથે, વેશ્યાઓ સાથે મોટા બોસ, રાજ્યના તમામ નાણાં ખર્ચવા અને સત્તાનો દુરુપયોગ કરવો. તાર્કિક રીતે, એડોલ્ફ હિટલરે કલાકાર પ્રત્યે સહાનુભૂતિ દર્શાવી ન હતી અને ડ્રેસ્ડન એકેડેમીમાં આર્ટ્સના પ્રોફેસર તરીકેના પદ પરથી પણ તેને દૂર કર્યો હતો. ચાર વર્ષ પછી, શ્રેણી મ્યુનિકમાં કહેવાતા "ડિજનરેટ" કલાના પ્રદર્શનમાં બતાવવામાં આવી હતી.

વધતા તણાવ છતાં, ડિક્સે દેશનિકાલ કરવાનો ઇનકાર કર્યો અને નાઝી શાસન હેઠળ પણ, વ્યક્તિઓ અને સંસ્થાઓને ચિત્રો વેચવામાં સફળ રહ્યા.સહાયક જ્યોર્જ એલ્સર દ્વારા હિટલરને મારી નાખવાના નિષ્ફળ પ્રયાસ પછી 1939માં કલાકારને આખરે બે અઠવાડિયા માટે જેલમાં ધકેલી દેવામાં આવ્યો હતો, તેમ છતાં તેને યોજનાઓ સાથે કોઈ લેવાદેવા ન હતી.

1945 માં, તેને ફ્રેન્ચ દ્વારા પકડવામાં આવ્યો, જેણે કલાકારને ઓળખ્યો પરંતુ તેને મારવાનો ઇનકાર કર્યો. એક વર્ષ પછી તેને મુક્ત કરવામાં આવ્યો અને તે જર્મની પાછો ફર્યો, જ્યાં તેણે 1969 માં મૃત્યુ પામ્યા ત્યાં સુધી ચિત્રકામ ચાલુ રાખ્યું. એક કલાકાર જેણે નાઝીવાદની ભયાનકતાને અવગણવી અને તેની નિંદા કરી અને તેમ છતાં, તેના જીવનના છેલ્લા દિવસ સુધી તે જે માનતો હતો તે કરવાથી બચી ગયો.