Perlu ningali seni tebih saluareun wates kaéndahan, sabab éta salawasna sareng terus janten salah sahiji cara anu paling éfisién pikeun ngritik masarakat. Éta sababna, sapanjang sajarah, sababaraha seniman dituduh konspirasi ngalawan norma-norma ayeuna, sapertos Otto Dix Jérman, anu malah tarung di lombang sareng engké nganggo senina pikeun nyebatkeun horor perang.

Dix mimiti nyiptakeun kasenian anu jelas-jelas dipolitisasi ti taun 1920-an, nalika perjuangan-perjuangan kakara dimimitian. Sanajan kitu, sanggeus balik ti Perang Dunya 1, manéhna balik ka Dresden - kampung halaman sarta neruskeun karajinan na. Salah sahiji séri anu paling iconic disebut 'Der Krieg' (Perang) (1924) sareng nunjukkeun gambar kekerasan hideung sareng bodas.

Ti harita, manéhna mimiti ngagambarkeun kaleuleuwihan Jerman sanggeus perang, némbongkeun antara séjén, bos badag jeung PSK, méakkeun sakabéh duit nagara jeung nyalahgunakeun kakawasaan. Logis, Adolf Hitler teu simpati ka artis malah dipiceun anjeunna tina kalungguhan salaku profesor seni di Dresden Academy. Opat taun ti harita, séri ieu dipidangkeun dina paméran anu disebut seni "degenerate" di Munich.

Sanajan ngaronjat tegangan, Dix nampik expatriate sarta, sanajan dina kakawasaan Nazi, junun ngajual lukisan ka individu jeung lembaga.ngarojong. Artis ieu ahirna dipenjara salila dua minggu di 1939 sanggeus gagal usaha Georg Elser pikeun maéhan Hitler, sanajan anjeunna teu aya hubunganana jeung rencana.

Taun 1945, manéhna ditéwak ku Perancis, anu mikawanoh artis tapi nolak maéhan manéhna. Sataun saterusna anjeunna dileupaskeun sarta balik ka Jérman, dimana anjeunna nuluykeun lukisan nepi ka maot dina 1969. Hiji seniman anu defied na denounced nu horrors of Nazism sarta sanajan kitu, salamet ngalakonan naon anjeunna percanten dugi dinten panungtungan hirupna.