Það vita ekki allar konur að með því að klæðast buxum eru þær að faðma pólitískt athæfi. Fyrir mörgum öldum var konum bannað að klæðast flíkinni. Jafnvel í Frakklandi giltu lög sem takmarka notkun þeirra á buxum opinberlega til ársins 2013, þegar þau voru afturkölluð.

– 20 myndir af konum sem leið ótrúlega á fyrstu árum þess að ganga í buxum

Ólíkt Vesturlöndum voru konur í austurlenskum samfélögum vanar að klæðast buxum þúsundir fyrir mörgum árum. Sagan sýnir að á svæðum Tyrkjaveldisins var venjan algeng.

Sagt er að löngun vestrænna kvenna til að klæðast buxum hafi upphaflega ekki stafað af jafnréttisbaráttu kynjanna, heldur af því að sjá Ottoman konur gera slíkt hið sama. Samkvæmt vefsíðunni „Messy Nessy“ var enski rithöfundurinn og femínistinn Lady Mary Wortley Montagu eitt af sjaldgæfum dæmum um vestrænar konur sem nutu þeirra forréttinda að heimsækja Konstantínópel og verða vitni að endurtekinni notkun buxna með eigin augum.

Í tyrkneskri menningu voru bæði karlar og konur vanir að klæðast buxum - kallaðir save - vegna þess að bæði kynin hjóluðu langar vegalengdir. Flíkin hjálpaði til við að gera ferðalög þægilegri.

– Tískan 1920 braut allt og setti stefnur sem ríkja enn þann dag í dag

Lady Mary var hrifin af því að konur gætu gengið um göturnarfylgdarlaus og enn í flíkinni sem í Evrópu var bundin við karlmenn. Á leiðinni heim bar hún nokkra hluti í farteskinu til að sýna breskt samfélag, sem hóf harðar umræður meðal tískuelítunnar.

Með sífellt fleiri konum sem ferðast til austurs hefur evrópskum takmörkunum á buxum verið létt, þökk sé óbeinu fordæmi sem austur-múslimskar konur hafa sett evrópskum aðalsmönnum.

Það var á Viktoríutímanum (1837-1901) sem femínískir uppreisnarmenn fóru að berjast fyrir réttinum til að vera í fötum sem voru þægilegri en þungir og flóknir kjólar þess tíma. Hreyfingin fyrir tískuumbætur var einnig kölluð „skynsamleg tíska“, einmitt vegna þess að hún hélt því fram að buxur og aðrar klæðastílar væru hagnýtari að klæðast.

Auk þess að leyfa auðveldari hreyfingu myndu buxurnar einnig hjálpa konum að verja sig betur gegn kuldanum.

Fyrstu vestrænu kvenbuxurnar urðu þekktar sem bloomers, með vísan til nafns Amelia Jenks Bloomer, ritstjóra dagblaðs sem ætlað er kvenkyns áhorfendum. Hún byrjaði að vera í buxum eins og múslimskar konur í austri, en með kjól yfir. Þetta var sambland af báðum heimum og framfarir í kúgunarstefnunni.

– Pils og hælar eru ekki bara fyrir konur og hann sannar það með besta útlitinu

Aftur á móti auðvitaðgóður hluti samfélagsins flokkaði umbreytinguna í stíl sem eitthvað ærumeiðandi. Jafnvel meira vegna þess að það er vani frá Tyrkneska Ottómanaveldinu, ekki kristnu. Hin hefðbundna kristna fjölskylda á þeim tíma tengdi notkun á buxum við nánast villutrú. Það voru jafnvel læknar sem sögðu að það væri hætta á frjósemi kvenna að klæðast buxum.

Í gegnum áratugina hefur buxnanotkun kvenna haft upp og niður. Jafnvel í upphafi 20. aldar var aðeins leyfilegt að klæðast flíkinni ef um íþróttaiðkun var að ræða, svo sem tennis og hjólreiðar. Tískufígúrur eins og tískuhönnuðurinn Coco Chanel og leikkonan Katharine Hepburn gegndu mikilvægu hlutverki við að koma buxum kvenna í eðlilegt horf, en seinni heimsstyrjöldin var raunverulegur vendipunktur þessarar sögu.

Þar sem meirihluti karlkyns hermanna var á vígvöllunum var það undir konum komið að hernema rými í verksmiðjum og buxur voru hagnýtari og hagnýtari fyrir þá tegund vinnu.