اندور استرن که تنها بازمانده برزیلی هولوکاست در آلمان نازی محسوب می شود، در سن 94 سالگی در سائوپائولو درگذشت. به گفته کنفدراسیون اسرائیلی برزیل (Conib)، استرن در سائوپائولو به دنیا آمد و در کودکی با والدینش به مجارستان نقل مکان کرد. او را به اردوگاه کار اجباری آشویتس بردند و برای همیشه از خانواده اش جدا شدند.
تا زمان مرگش، آندور به طور معمول در سراسر برزیل سخنرانی می کرد تا درباره موضوعی که به خوبی می داند صحبت کند: آزادی.
همچنین ببینید: زرافه ها چگونه می خوابند؟ عکسها به این سوال پاسخ میدهند و در توییتر منتشر میشوند
"Conib عمیقاً از مرگ این پنجشنبه آندور استرن بازمانده هولوکاست، که با وقف بخشی از زندگی خود برای بازگویی وحشت هولوکاست کمک بزرگی به جامعه کرد، متاسف است." در یادداشتی.
–بزرگترین آرشیو هولوکاست با 30 میلیون سند اکنون به صورت آنلاین برای همه در دسترس است
دوره هولوکاست به عنوان بزرگترین قتل عام مشخص شد. یهودیان و سایر اقلیت ها که در اردوگاه های کار اجباری آلمان در طول جنگ جهانی دوم (1939-1945) به وقوع پیوستند. در سال 1944، در جریان تهاجم هیتلر به مجارستان، او را به همراه مادرش و سایر اعضای خانواده اش به آشویتس بردند و در آنجا همگی کشته شدند.
«زمانی که آلمانی ها مجارستان را اشغال کردند، شروع به بسته بندی مردم در واگن های قطار کردند و فرستادند. به آشویتس من به آشویتس رسیدم، جایی که با خانواده ام به آنجا رسیدم. به هر حال، در بیرکناو، جایی که من انتخاب شدمبرای کار، چون پسری رشد یافته بودم، مدت کوتاهی در آشویتس-مونوویتز در یک کارخانه بنزین مصنوعی کار کردم. او در خاطرات خود می گوید از آنجا به ورشو رفتم، با هدف تمیز کردن آجرها، در سال 1944، ما را بردند تا کل آجرها را بازیابی کنیم و جاده هایی را که بمباران ها ویران کرده بودند، تعمیر کنیم.
5><3>
اندکی بعد، استرن به داخائو برده شد و در آنجا دوباره برای یک صنعت جنگی آلمان کار کرد تا اینکه در 1 مه 1945، نیروهای ایالات متحده اردوگاه کار اجباری را آزاد کردند. آندور آزاد بود، اما وزنش فقط 28 کیلو بود، علاوه بر جای جوش، اگزما، گال و ترکش در یکی از پاهایش.
—جوزف منگله: پزشک نازی که در داخل سائو زندگی می کرد پائولو و در برزیل درگذشت
در بازگشت به برزیل، آندور خود را وقف گفتن آنچه در اردوگاه مرگ ساخته شده توسط نازی ها در لهستان دید و رنج کشید، کرد. شهادت استرن در کتاب "Uma Estrela na Escuridão" توسط مورخ گابریل داوی پیرین در سال 2015 و در فیلم "No More Silence" توسط Marcio Pitliuk و Luiz Rampazo در سال 2019 ثبت شد.
زنده ماندن که چنان درس زندگی به شما می دهد که آنقدر متواضع هستید. میخوای اتفاقی که امروز افتاد بهت بگم؟ شاید هرگز به ذهن شما خطور نکرده باشد و من از آن مزیت برای شما استفاده می کنم. تختخواب بوي من را با ملحفه هاي تميز تصور كنيد. دوش بخاردر حمام. صابون. خمیر دندان، مسواک. یک حوله فوق العاده پایین رفتن، آشپزخانه ای پر از دارو، زیرا یک پیرمرد برای بهتر زندگی کردن باید آن را مصرف کند. غذای فراوان، یخچال پر گاری ام را برداشتم و همان طور که می خواستم رفتم سر کار، هیچکس سرنیزه ای در من گیر نکرد. پارک کردم، با گرمی انسانی مورد استقبال همکارانم قرار گرفتم. مردم، من یک مرد آزاد هستم.» او چند سال پیش در مصاحبه ای با بی بی سی گفت.
خانواده علت مرگ استرن را فاش نکردند. "خانواده ما پیشاپیش از شما برای همه پیام های حمایتی و سخنان محبت آمیز تشکر می کند. آندور بیشتر وقت خود را به سخنرانی های خود در مورد هولوکاست اختصاص داد و به آموزش وحشت های آن دوره پرداخت تا انکار یا تکرار نشود و مردم را به ارزش گذاری و قدردانی برای زندگی و آزادی برانگیخت. اعضای خانواده در یادداشتی گفتند که محبت شما همیشه برای او بسیار مهم بود.
همچنین ببینید: مهمترین جملات تاریخ بشر–عموزاده هایی که فکر می کردند مرده اند 75 سال پس از هولوکاست دوباره به هم می رسند