فیلم "A Mulher Rei" با بازی ویولا دیویس، در سینماها به نمایش درآمد. داستان جنگجویان زن آگوجی - یا آهوسی، مینو، مینون و حتی آمازون ها را روایت می کند. اما آیا فیلم بر اساس حقایق است؟ این زنان قدرتمند چه کسانی بودند؟

پادشاهی آفریقای غربی داهومی در دهه 1840 با ارتشی متشکل از 6000 زن به اوج خود رسید که در سراسر منطقه به دلیل شجاعت خود شناخته شده بودند. این نیرو که به نام آگوجیه شناخته می شود، تحت پوشش شب به روستاها حمله می کند، اسیران می گیرد و سرهای جدا می کند که به عنوان غنائم جنگی مورد استفاده قرار می گیرد و بقای مردم خود را تضمین می کند.

زنان جنگجو برای مهاجمان اروپایی به این نام معروف شدند. آمازون ها»، که آنها را با زنان اسطوره یونانی مقایسه کرد.

داستان واقعی جنگجویان آگوجی به فرماندهی ویولا دیویس در «پادشاه زن»

«پادشاه زن» ( The Woman King ) ویولا دیویس را به عنوان یک رهبر خیالی Agojie نشان می دهد. این فیلم به کارگردانی جینا پرینس-بایتوود در حالی اتفاق می‌افتد که درگیری‌ها منطقه را فرا می‌گیرد و استعمار اروپا نزدیک می‌شود.

همچنین بخوانید: زنان جنگجوی داهومی مجسمه دیدنی 30 متری دریافت می‌کنند. بنین

همانطور که ربکا کیگان از هالیوود ریپورتر می نویسد، "پادشاه زن" "محصول هزار نبرد" است که توسط دیویس و پرنس-بایتوود انجام شده است، که در مورد موانعی که تیم سازنده در انتشار یک حماسه تاریخی با محوریت آن با آن روبرو شددر زنان سیاهپوست قوی.

ویولا دیویس یک فرمانده آگوجی در "پادشاه زن" است

"بخشی از فیلمی که ما دوست داریم نیز بخشی از فیلم است. ویولا به ربکا کیگان از Hollywood Reporter می گوید. ما همیشه متفاوت یا جدید نمی‌خواهیم مگر اینکه یک ستاره بزرگ به آن متصل شده باشد، یک ستاره مرد بزرگ. … [هالیوود] وقتی زنان زیبا و بلوند یا تقریباً زیبا و بلوند هستند را دوست دارد. همه این زن ها تاریک هستند. و آنها دارند ... مردان را می زنند. این یک داستان واقعی است؟

بله، اما با مجوز شاعرانه و نمایشی. در حالی که ضربات گسترده فیلم از نظر تاریخی دقیق هستند، بیشتر شخصیت های آن تخیلی هستند، از جمله نانیسکای ویولا و ناوی سوسو امبادو، یک جنگجوی جوان در حال آموزش.

King Ghezo (با بازی جان بویگا) استثناست. به گفته لین الزورث لارسن، مورخ معماری که به بررسی پویایی جنسیت در داهومی می پردازد، قزو (سلطنت 1818-1818) و پسرش گلله (سلطنت 1858-89) ریاست دوره ای را بر عهده داشتند که به عنوان "عصر طلای تاریخ داهومی" شناخته می شود. دوران شکوفایی اقتصادی و قدرت سیاسی را آغاز می کند.

«پادشاه زن» در سال 1823 با حمله موفقیت آمیز آگوجی آغاز می شود، که مردانی را آزاد می کند که قرار بود در چنگال اویو به بردگی بگیرند. امپراتوری، قدرتمندایالت یوروبا که اکنون توسط جنوب غربی نیجریه اشغال شده است.

پادشاهی داهومی دارای ارتشی متشکل از 6 هزار زن بود

این را می بینید؟ افسانه زنان جنگجو ایکامیاباس الهام‌بخش کارتون‌هایی در پارا است

توطئه‌ای موازی با نفی‌کردن تجارت برده توسط نانیسکا همراه است - عمدتاً به این دلیل که او شخصاً وحشت‌های آن را تجربه کرده بود - از گیزو می‌خواهد تا داهومی را ببندد. رابطه نزدیک با تاجران برده پرتغالی و تغییر به تولید روغن نخل به عنوان اصلی ترین صادرات پادشاهی.

قزو واقعی، در واقع، داهومی را با موفقیت از وضعیت خراجی خود در سال 1823 آزاد کرد. اما دخالت پادشاهی در تجارت برده ادامه یافت. تا سال 1852، پس از سال ها فشار دولت بریتانیا، که برده داری را (به دلایلی نه کاملاً نوع دوستانه) در مستعمرات خود در سال 1833 لغو کرده بود.

اگوجی ها چه کسانی بودند؟

اولین مورد ثبت شده اشاره به Agojie به سال 1729 برمی گردد. اما ارتش احتمالاً حتی زودتر از آن تشکیل شده بود، در روزهای اولیه داهومی، زمانی که پادشاه Huegbadja (در حدود سال 1390 بر سپاه زن شکارچیان فیل زن حکومت می کرد.

آگوجی ها به اوج خود رسیدند. قرن نوزدهم، تحت فرمانروایی قزو، که آنها را به طور رسمی در ارتش داهومی ادغام کرد. به لطف جنگ های مداوم پادشاهی و تجارت برده، جمعیت مردان داهومی کاهش یافته است.به طور قابل توجهی، فرصتی را برای زنان برای ورود به میدان جنگ ایجاد کرد.

جنگجو آگوجی

"شاید بیش از هر کشور آفریقایی، داهومی به جنگ و غارت بردگان اختصاص داشت." Stanley B. Alpern در « Amazons of Black Sparta: The Women Warriors of Dahomey »، اولین مطالعه کامل انگلیسی زبان درباره Agojie نوشت. "همچنین ممکن است توتالیترترین بوده باشد، با اینکه پادشاه تقریباً تمام جنبه های زندگی اجتماعی را کنترل و کنترل می کند." همچنین دختران فقیر و سرکش در «پادشاه زن»، ناوی پس از امتناع از ازدواج با یک خواستگار مسن، به ارتش می‌رود.

همه زنان جنگجوی داهومی آهوسی یا همسران پادشاه در نظر گرفته می‌شدند. آنها در کاخ سلطنتی در کنار شاه و سایر همسرانش زندگی می کردند و در فضایی زندگی می کردند که عمدتاً تحت تسلط زنان بود. به غیر از خواجه‌ها و خود پادشاه، هیچ مردی پس از غروب خورشید اجازه ورود به قصر را نداشت.

همانطور که آلپرن در سال 2011 به مجله اسمیتسونیان گفت، آگوجی‌ها طبق معمول همسران "رده سوم" پادشاه محسوب می‌شوند. نه تخت خود را تقسیم کرد و نه فرزندانش را به دنیا آورد.

جنگجویان آگوجی به شجاعت و پیروزی در نبردها معروف بودند

از آنجایی که با پادشاه ازدواج کرده بودند، آنهااز داشتن رابطه جنسی با مردان دیگر منع شده است، اگرچه میزان اجرای این تجرد موضوع مورد بحث است. علاوه بر موقعیت ممتاز، رزمندگان زن به عرضه دائمی تنباکو و الکل و همچنین خدمتکاران برده شده خود دسترسی داشتند.

برای تبدیل شدن به یک آگوجی، سربازان زن تحت آموزش های فشرده، از جمله تمرینات طراحی شده برای ماندن قرار گرفتند. ثابت قدم به خونریزی.

در سال 1889، افسر نیروی دریایی فرانسوی ژان بایول شاهد بود که نانیسکا (که احتمالاً نام شخصیت ویولا را الهام گرفته بود)، دختر نوجوانی که «هنوز کسی را نکشته بود»، به راحتی از کنار آزمون عبور کرد. او سر یک زندانی محکوم را از تن جدا می کرد، سپس خون شمشیر او را می فشرد و می بلعید.

آگوجی ها به پنج شاخه تقسیم می شدند: زنان توپخانه، شکارچیان فیل، تفنگداران، زنان تیغ ​​و کمانداران. سورپرایز کردن دشمن از اهمیت بالایی برخوردار بود.

اگرچه گزارش های اروپایی درباره Agojie بسیار متفاوت است، اما آنچه "غیرقابل انکار است ... عملکرد عالی مداوم آنها در نبرد است"، آلپرن در " Amazons of Black Sparta" نوشت. .

برای تبدیل شدن به آگوجی، افراد استخدام شده تحت آموزش های فشرده قرار گرفتند

تسلط نظامی داهومی در نیمه دوم قرن نوزدهم زمانی که ارتش آن بارها در تصرف آبئوکوتا شکست خورد، شروع به کاهش کرد. ، پایتخت اگبا مستحکم در چهامروزه در جنوب غربی نیجریه قرار دارد.

از نظر تاریخی، رویارویی داهومی با مهاجران اروپایی عمدتاً حول تجارت برده و مأموریت های مذهبی می چرخید. اما در سال 1863، تنش ها با فرانسوی ها تشدید شد.

وجود - و تسلط - جنگجویان زن داهومی "درک نقش های جنسیتی فرانسوی ها و آنچه زنان باید انجام دهند" در یک جامعه "متمدن" را مختل می کند.

سقوط امپراتوری

پس از تلاش برای یک پیمان صلح و برخی از دست دادن‌های نبرد، آنها در نهایت جنگ را از سر گرفتند. به گزارش آلپرن، پادشاه داهومی پس از دریافت خبر اعلان جنگ فرانسه گفت: «اولین بار نمی دانستم چگونه جنگ کنم، اما اکنون می دانم. ... اگر جنگ می خواهید، من آماده هستم.

در طول هفت هفته در سال 1892، ارتش داهومی شجاعانه برای عقب راندن فرانسوی ها جنگید. Agojie در 23 درگیری شرکت کرد و احترام دشمن را به خاطر شجاعت و فداکاری آنها در راه هدف جلب کرد.

در همان سال، Agojie احتمالاً بدترین تلفات خود را متحمل شد، با تنها 17 سرباز از قدرت اولیه 434 بازگشت. یک سرهنگ در نیروی دریایی فرانسه گزارش داد که آخرین روز نبرد "یکی از مرگبارترین" در کل جنگ بود که با ورود چشمگیر "آخرین آمازون ها ... به افسران" شروع شد.

فرانسه در 17 نوامبر پایتخت داهومی، آبومی را رسما تصرف کرددر آن سال.

به عنوان امروز آگوجی

در سال 2021، لئونارد وانچکون، اقتصاددان، اهل بنین و رهبری جستجوها برای شناسایی نوادگان آگوجی، به واشنگتن پست گفت که ثابت شده استعمار فرانسه مضر است. به حقوق زنان در داهومی، با استعمارگرانی که زنان را از رهبری سیاسی و دسترسی به مدارس ممانعت می‌کردند.

او توضیح داد: «فرانسوی‌ها مطمئن شدند که این داستان شناخته نشده است. "آنها گفتند که ما دیر رسیدیم، آنها باید ما را "متمدن" کنند، اما فرصت هایی را برای زنان از بین بردند که در هیچ کجای دنیا وجود نداشت." و احتمالاً الهام‌بخش شخصیت مبدو)، در سال 1979 در سن بیش از 100 سالگی درگذشت. اما سنت‌های آگوجی تا مدت‌ها پس از سقوط داهومی ادامه یافت.

زمانی که لوپیتا نیونگو بازیگر زن برای یک برنامه ویژه در سال 2019 از بنین بازدید کرد، با زنی آشنا شد که توسط مردم محلی مانند یک آگوجی شناسایی شده بود. در دوران کودکی توسط زنان جنگجوی بزرگتر آموزش دیده و برای چندین دهه در یک قصر مخفی نگه داشته شده است.