فهرست مطالب
در طول 4.5 میلیارد سال زندگی خود، زمین همیشه در حال تغییر بوده است. یکی از شناخته شده ترین آنها تبدیل Pangea به چیزی است که امروزه به عنوان تمام قاره های سیاره می شناسیم. این فرآیند به آرامی اتفاق افتاد، بیش از یک دوره زمین شناسی به طول انجامید و به عنوان نقطه کلیدی آن حرکت صفحات زمین ساختی در سطح زمین بود.
– این انیمیشن باورنکردنی پیش‌بینی می‌کند که زمین در 250 میلیون سال آینده چگونه خواهد بود
Pangea چیست؟
برزیل چگونه خواهد بود در ابرقاره پانگه آ.
پانگئا ابرقاره ای متشکل از قاره های کنونی بود که همگی به صورت یک بلوک متحد شده بودند که در دوران پالئوزوئیک، بین 200 تا 540 میلیون سال پیش وجود داشت. ریشه این نام یونانی است و ترکیبی از کلمات "pan" به معنای "همه" و "gea" به معنای "زمین" است.
پانگه آ که توسط یک اقیانوس واحد به نام پانتالاسا احاطه شده است، یک توده خشکی غول پیکر با دمای خنک تر و مرطوب تر در نواحی ساحلی و خشک تر و گرمتر در داخل قاره، جایی که بیابان ها غالب بودند، بود. در اواخر دوره پرمین دوران پالئوزوئیک شکل گرفت و در طول دوره تریاس، اولین دوره مزوزوئیک، شروع به تجزیه کرد.
- اقیانوس اطلس رشد می کند و اقیانوس آرام کوچک می شود. علم پاسخ جدیدی به این پدیده دارد
از این تقسیم بندی، دو ابرقاره پدید آمد: گوندوانا ،مربوط به آمریکای جنوبی، آفریقا، استرالیا و هند، و Laurasia ، معادل آمریکای شمالی، اروپا، آسیا و قطب شمال. شکاف بین آنها یک اقیانوس جدید به نام تتیس را تشکیل داد. کل این فرآیند جداسازی پانگه آ به آرامی بر روی یک زیرزمین اقیانوسی از بازالت، یکی از فراوان‌ترین سنگ‌های پوسته زمین انجام شد.
همچنین ببینید: خالکوبی های موقت الهام بخش برای کمک به شما در پشت سر گذاشتن روزهای سختبا گذشت زمان، بین 84 تا 65 میلیون سال پیش، گوندوانا و لوراسیا نیز شروع به تقسیم کردند که باعث پیدایش قاره‌هایی شد که امروزه وجود دارند. به عنوان مثال، هند جدا شد و جزیره ای را تشکیل داد تا با آسیا برخورد کند و بخشی از آن شود. قاره ها سرانجام شکلی را که ما می شناسیم در دوران سنوزوئیک به دست آوردند.
تئوری پانگه آ چگونه کشف شد؟
نظریه در مورد منشا پانگه آ برای اولین بار در قرن هفدهم مطرح شد. هنگامی که به نقشه جهان نگاه کردند، دانشمندان دریافتند که سواحل اقیانوس اطلس آفریقا، قاره آمریکا و اروپا به نظر تقریباً کاملاً با هم همخوانی دارند، اما آنها هیچ داده ای برای حمایت از این فکر نداشتند.
– نقشه نشان می دهد که چگونه هر شهر با صفحات تکتونیکی در میلیون سال گذشته حرکت کرده است
صدها سال بعد، در آغاز قرن بیستم، این ایده دوباره توسط آلمانی ها مطرح شد. هواشناس Alfred Wegene r. او نظریه رانش قاره را برای توضیح شکل گیری کنونی قاره ها ایجاد کرد. به گفته وی، مناطق ساحلیآمریکای جنوبی و آفریقا با یکدیگر سازگار بودند، که نشان می داد همه قاره ها مانند یک پازل در کنار هم قرار می گیرند و در گذشته یک توده خشکی واحد را تشکیل می دادند. با گذشت زمان، این ابرقاره به نام پانگیا شکسته شد و گوندوانا، لوراسیا و قطعات دیگری را تشکیل داد که در اقیانوس ها "در حال حرکت" حرکت می کردند.
مراحل تکه تکه شدن پانگه آ، بر اساس کنتیننتال دریفت.
وگنر نظریه خود را بر اساس سه شواهد اصلی استوار کرد. اولین مورد، حضور فسیل‌های همان گیاه، گلوسوپتریس، در محیط‌های مشابه در برزیل و قاره آفریقا بود. دوم این تصور بود که فسیل‌های خزنده مزوسوروس فقط در مناطق مشابه آفریقای جنوبی و آمریکای جنوبی یافت می‌شود و مهاجرت این حیوان به آن سوی اقیانوس غیرممکن است. سومین و آخرین مورد، وجود یخبندان های مشترک در جنوب آفریقا و هند، در جنوب و جنوب شرقی برزیل و در غرب استرالیا و قطب جنوب بود.
همچنین ببینید: نقاشی های روی پوست را می شنوید؟ بله، خالکوبی صدا در حال حاضر یک واقعیت است– فسیل‌ها نشان می‌دهند که هومو ارکتوس آخرین خانه خود را در اندونزی، حدود 100000 سال پیش داشته است. از نظر فیزیکی غیرممکن تلقی می شود. اصل رانش قاره ای تنها در دهه 1960 توسط جامعه علمی پذیرفته شد.به لطف ظهور نظریه تکتونیک صفحه ای . او با توضیح و بررسی حرکت بلوک های سنگی غول پیکر تشکیل دهنده لیتوسفر، بیرونی ترین لایه پوسته زمین، پایه های لازم را برای اثبات مطالعات وگنر ارائه کرد.