Je hebt het niet verkeerd gelezen, het waren 15 orgasmes, achter elkaar. Nee, het was niet tijdens een geslachtsgemeenschap. Het was midden in een orgasme therapie sessie, die twee uur en een beetje duurde in Casa PrazerEla. Het is de moeite waard om te zeggen dat dit artikel geen publipost is en dat deze tekst, tussen haakjes, met een zekere vertraging komt omdat de ervaring, in feite, geconsolideerd was. De reden? Er is veel meer tussen orgasme en seksualiteit danveronderstelt onze ijdele filosofie.

Wat is orgastherapie?

Het is een therapeutisch ontwikkelingsproces dat tot doel heeft het orgastische potentieel van het lichaam te doen ontwaken. Het is meer dan een massage, het is een intieme ervaring, in een veilige ruimte tussen patiënt en therapeut. Na te zijn aangesproken en verwelkomd, wordt de vrouw uitgenodigd om zich uit te kleden en wordt ze begeleid door een proces van lichaamsbewustzijn, gevolgd door de ontdekking van de vitale energie van de vulva.

Deva Kiran*, een lichaamstherapeute die me tijdens de sessie vergezelde, legt uit dat onderdompeling een agnostische lezing van tantra is. "Als de vrouw niet gelooft in chakra's en energie, doet dat niets af aan de ervaring. Elke vrouw heeft deze orgastische potentie, maar op een beperkte manier, omdat onze relaties ons niet toestaan om dieper te gaan," zei ze in een interview voor de AzMina website.

Een bericht gedeeld door Rede Prazer Mulher Preta (@prazermulherpreta)

Voordat we met de sessie begonnen, tekende ik een formulier waarin ik zei dat ik me ervan bewust was dat we geen seksuele praktijk hadden en daarna gaf Kiran me wat basisinformatie over de reis die ik zou gaan ervaren. Hij zei dat drie hulpmiddelen me zouden helpen tijdens het proces: breng, wanneer de geest afdwaalde, het bewustzijn naar de ademhaling; legitimeer plezier; vocaliseer wat het ook was - verlangens,We worden volwassen en we maken alles heel serieus, inclusief seksualiteit, seks. We vergeten hoe speels deze momenten kunnen zijn," legt Kiran uit. En geloof me, tegen al mijn verwachtingen in heb ik veel gelachen.

De waarheid is dit: het is niet eenvoudig om uit te leggen wat er in die twee uur gebeurt. Afgezien van de esoterie van veel dynamieken die de ronde doen - en het charlatanisme natuurlijk - heeft orgastherapie niets religieus of ritueels. Maar toch, wat daaruit voortkomt is intens en houdt niet op als het klaar is. Geniet iedereen ervan? Nee. Maar dat betekent niet dat de ervaring minder vruchtbaar zal zijn. EénEen vriendin die, nieuwsgierig geworden, een paar dagen na mij een sessie boekte, vertrok zeer ontroerd door de ervaring. En daarvoor hoefde ze niet één keer te komen.

Het is een uitdaging om het te verwoorden, maar sommigen lukt het. De wetenschapper en historica Palmira Margarida - die in 2016 haar geweldige tekst Cheiro de Buceta viraal zag gaan op het internet - probeerde Therapy en gaf een viscerale verklaring op haar Instagram:

"Het lichaam, dat een feest zou moeten zijn, met zoveel onderdrukking van zichzelf, eindigt met te spreken en te bewaren wat het niet zou moeten bewaren! Hoe het bewaart! Stanislavski, Reich, oh mijn, deze mensen hebben gelijk. Reich toen hij sprak over "orgastisch potentieel"? Hij had gelijk! Vrouwelijke masturbatie zou moeten, kunnen, is gezondheid. Ik zag geen sterren in therapie, er was niets seksueels, maar eerder voorouderlijk: ik zag mijn grootmoeders, ik voelde ze schreeuwen en uit mijn...De historische waarheid is dat orgastische kracht in het voorgeborchte van de zonde werd geplaatst omdat een persoon die ervan geniet zijn persoonlijke macht kent en wie gaat zo iemand tegenhouden? Religie? Kapitalisme? Je kunt op geen enkele manier een persoon controleren die weet welke macht hij draagt. "Dus vertel deze sukkels dat orgastische kracht een zonde is, dat je je hand er niet in mag steken.indoctrinatie deed je het huilen, het schreeuwen, het grommen inslikken. Bij de tiende jouissance ontstond er een bitterheid in mijn keel, die zich opende als een jaguar en een schreeuw van haat, woede, bezetenheid gaf. Het waren mijn grootmoeders die daar naar buiten kwamen, in dat gekke ding, die door de kamer vlogen en zeiden: "dank je wel, we moeten schreeuwen". Ze zijn weg, mijn cellen zijn nu flexibeler en zoveel heerlijkerbeangstigend is gebeurd in de afgelopen dagen dat ik alleen maar kan bedenken dat ik er meer van wil genieten! Geniet, schreeuw, grom, geef je over, want het is je recht om je persoonlijke kracht te kennen!"

Voor mij was orgasmische therapie praktisch een existentiële supernova. Ik zal het uitleggen. Het heeft lang geduurd voordat ik mijn seksualiteit begreep. Voor sommige gebieden van psycho-onderzoek, zoals psychoanalyse, is seksualiteit trouwens de sleutel tot het begrijpen van menselijk gedrag en geest - en niet noodzakelijkerwijs alleen een seksualiteit gebaseerd op de genitaliën, van instinctieve aard of voorBij mij thuis stond het onderwerp bijna nooit op de agenda en 14 jaar geleden, toen ik begon met mijn seksuele leven, was het ook geen algemeen thema in vriendenkringen. Oude slechte seksuele ervaringen met egocentrische, macho en/of heteronormatieve jongens hebben mijn relatie met plezier, het lichaam en genot ondermijnd. En ik noem plezier - en niet alleen orgasme - omdat het noodzakelijk is dat we verantwoordelijkheid hebbenDe dictatuur van "er te komen" kan net zo wreed zijn als nooit de mogelijkheid hebben om je voorkeuren en potenties te verkennen, te kennen en te ontdekken. Het is niet het einddoel dat voor ons vrouwen op het spel zou moeten staan, maar begrijpen wat er achter de patriarchale strategie zit om ons weg te houden van een gezonde en krachtige seksualiteit.

Meerdere orgasmes

Vijftien orgasmes, klopt dat? Ik bleef verbaasd achter, niet zozeer door de hoeveelheid - hoewel het natuurlijk verrassend is - maar vooral door de mogelijkheid van totaal verschillende lichamelijke sensaties van de ene extase naar de andere. Dit is precies waar de therapeut werkt: "Wanneer we ons eerste orgasme hebben, zijn we normaal gesproken gevoelig en willen we stoppen. Mijn werk is om verder te gaan en dit universum binnen te gaanTijdens de hele ervaring verrasten twee dingen me: op geen enkel moment genoot ik van het projecteren van beelden of seksuele herinneringen. Het was niet kostbaar om enige verbeelding te triggeren. Ook was ik niet gehecht aan het feit dat er een persoon was die me stimuleerde. Ik herinnerde het me pas toen we aan het einde, al aangekleed, spraken over deproces en hoe de inzichten die daaruit voortkwamen verweven waren met de andere dingen in het leven.

In mijn sessie zei Kiran dat hij er aandacht en toewijding aan besteedde om ervoor te zorgen dat ik niet geïntimideerd werd door mijn orgastisch potentieel - omdat het gebruikelijk is om bang te worden als je te lang met minder intense climaxen leeft. Kiran had gelijk, ik was bang. Bang omdat het niet alleen om orgasmes of seks ging. Wat ik daar beleefde had een ongewone diepte. De overdosisvan dopamine liet me gemotiveerd en energiek achter zoals ik me lang niet had gevoeld. Toen realiseerde ik me de kracht van een vrouw die vrede sluit met haar seksualiteit. Het is krachtig - en de reden waarom zovelen bang zijn.

Vagina, een biografie

Ik leen de titel van Naomi's boek voor deze intertekst. Ik gebruik het omdat er niets is dat de relatie tussen seksualiteit en de vorming van het individu beter uitlegt. Ik verliet Casa PrazerEla** met de zekerheid dat er een enorm potentieel in mijn seksualiteit zat dat niet de aandacht kreeg die het verdiende.

Van jongs af aan worden we opgevoed om onze vulva te verafschuwen en haar tegelijkertijd heilig te verklaren. En de gevoelens die we erover hebben, zijn direct gekoppeld aan ons plezier met seks. Seks heeft politieke en sociale implicaties, dus het is niet verwonderlijk dat het wordt gebruikt als een middel tot onderdrukking. In een inspirerende TED-talk ging journaliste Peggy Orenstein op briljante wijze in opde relatie tussen vrouwelijk genot en de maatschappij en hoe dringend het is dat we kijken naar wat zij 'intieme rechtvaardigheid' noemt.

Ondanks onovertuigend en schaars onderzoek, het resultaat van een wetenschappelijk scenario dat nog steeds sterk door mannen wordt gedomineerd, bewijst wat er al is dat grappen maken voor ons vrouwen enorme voordelen kan opleveren, zowel lichamelijk als geestelijk. Zou dat niet genoeg moeten zijn om een gezonde seksualiteit te stimuleren?

Illustratie van de animatie Le Clitoris

In Rwanda wordt het orgasme van de vrouw zo serieus genomen dat het als heilig wordt beschouwd. De Franse documentaire Sacred Water onderzoekt de bron van het genot en volgt de weg van de vrouwelijke ejaculatie. Voor de Rwandezen is de vloeistof die tijdens de seks naar buiten gutst een teken van vruchtbaarheid, verantwoordelijk voor al het leven op de planeet en voor het voeden van meren, rivieren en oceanen. Niet alleen mythische, seksuele en medicinale kennisHet is ook opvallend hoe de sociale controle over vrouwelijk genot daar veel minder lijkt te zijn dan in Brazilië.

Ik begrijp de heiligheid van het water dat we kunnen gieten. Voor het eerst, op dertigjarige leeftijd, ejaculeerde ik tijdens een orgastische therapiesessie. In een potentie zo sterk, zo opwindend, zo diep en pijnlijk - niet in fysieke zin, maar emotioneel - dat deze ervaring nooit ongeschonden voorbij zal gaan aan de persoon die ik zal worden.

Wat ik voelde en begreep zal altijd in dienst staan van mijn eigen communicatie waarom vrouwelijke genoegens nog steeds zo onderdrukt worden. Ik zou kunnen eindigen met te zeggen dat dit een tekst is om van te leren genieten met je partner of alleen, maar dat is het niet. Dit is een tekst over seksualiteit. Over hoe het legitimeren van mijn genot een acid trip was naar binnen en naar alles wat ik al hebSeksualiteit moet worden gezien als een bron van zelfkennis, creativiteit en communicatie, zoals Peggy Orenstein altijd zei. Daarom is dit zo'n persoonlijk verslag. Er zijn hier mensen met meer kennis die betere technische overzichten kunnen geven dan ik, natuurlijk. Maar als er vanuit mijn ervaring iets waardevols kan worden doorgegeven, laat het dan dit zijn: laat jezelf kennenOf, zoals Kiran zou zeggen, "laat de Eliana en haar vingertjes die in je zitten los" en sta jezelf toe. Ik beloof je dat het geen pijn zal doen.

* Deva Kiran is ook de maker van Pleasure, Black Woman, een doorlopend initiatief over de authentieke seksualiteit van zwarte vrouwen. Ga voor meer informatie naar de Instagram van het project.

** Het Casa PrazerEla biedt tien sociale sessies per maand aan, omdat we begrijpen dat Orgasmische Therapie toegankelijk moet zijn voor zoveel mogelijk vrouwen. Brazilië is een land met ongelijkheid en een ernstige inkomensongelijkheid, dus we willen deze ervaring aanbieden aan vrouwen die zich de sessies niet kunnen veroorloven. Als dit uw geval is, neem dan contact op met het team viae-mail [email protected].