در نیمه دوم دهه 1960، سلطنت بیتلز و موقعیت گروه در صدر جهان، چهار شوالیه لیورپول را تقریباً دست نیافتنی و شکست ناپذیر کرد. با این حال، شاید قوی ترین حریفان آنها در این رقابت نامرئی برای کسب عنوان بهترین گروه موسیقی جهان، نه رولینگ استونز و نه بیچ بویز بودند، بلکه یک گروه برزیلی بودند که توسط سه جوان حدودا 20 ساله تشکیل شده بود. در مهم ترین دهه تاریخ راک، موتانت ها فقط از نظر کیفیت به بیتلز باختند. و در سال 2016، ظهور بهترین گروه راک در تاریخ برزیل 50 سال تمام شد. گوش و قلب خود را به صدای گروه قرض بگیرید تا شک و تردیدی را از دست بدهید. با این حال، هیچ بی‌طرفی در این متن وجود ندارد - فقط تحسین و اشتیاق بی‌اندازه برای کار جهش‌یافته‌ها، بسیار مهم‌تر از عینیت غیرممکن است. بیایید عقده همیشگی مات ها و مطیع بودن در برابر خارجی ها را فراموش کنیم و مهم نیست یانکی ها چه فکری می کنند: سانتوس-دومونت هواپیما را اختراع کرد و موتانت ها از هر گروه آمریکایی جالب تر، مبتکر و بدیع تر هستند. دهه 1960. خوش شانس برای انگلیسی هایی که بیتلز را داشتند، وگرنه این اختلاف نیز یک تکه کیک خواهد بود. در مورد تثلیث مقدستوسط ریتا لی و برادران آرنالدو باپتیستا و سرجیو دیاس تشکیل شد - سه نفری که زندگی را به گروه بخشید و از سال 1966 تا 1972 زندگی کرد، زمانی که ریتا اخراج شد تا اوس موتانتس بتواند در یک گروه راک پراگرسیو که جدی‌تر، تکنیکی‌تر و بیشتر بود، تناسخ پیدا کند. کمتر جالب تشکیلات دیگر گروه، هر چقدر هم که خوب بودند، نمی توانند با این شش سال اوج طلایی مقایسه شوند.

موتانت هایی که سزاوار بودند کورت کوبین آنها را نابغه خطاب کند (در یادداشتی شخصی برای آرنالدو). باپتیستا هنگام عبور نیروانا از برزیل، در سال 1993، پس از اینکه کرت تمام رکوردهای گروه را که پیدا کرد خرید) تشکیل آلبوم‌های Os Mutantes (1968)، Mutantes (1969)، A Divina Comédia ou Ando Meio Disconnected (1970)، جردیم الکتریک (1971) و جهش یافته ها و دنباله دارهای آنها در کشور باورت ها (1972). اگر هیچ یک از این آلبوم ها را نمی شناسید، به خودتان لطف کنید و این متن را رها کنید و اکنون به آنها گوش دهید.

در این پنج دیسک، همه چیز وجود دارد. درخشان، اصیل و پر جنب و جوش، بدون ادعاهای پیش پا افتاده، افراط و تفریط بی ضرر یا تقلید احمقانه از سبک های خارجی. Technicolor که چهارمین آلبوم گروه بود (که در سال 1970 در پاریس ضبط شد، اما تنها در سال 2000 منتشر شد) نیز یک شاهکار است.

بالا: یادداشتی از کورت کوبین به آرنالدو، و نوازنده در برزیل، با آلبوم های Mutantes

این گروه از آن زمان تشکیل شده بود. 1964 توسط برادران دیاسBaptista، با بازیگران مختلف و نام های عجیب و غریب. با این حال، در سال 1966 آنها سرانجام موفق شدند اولین تک آهنگ خود را ضبط کنند (با آهنگ های "Suicida" و "Apocalipse" که هنوز به عنوان O'Seis تعمید داده می شود و به دور از صدای گرمسیری - که حتی 200 نسخه هم نمی فروشد) و در نهایت شکل گیری گروه سه گانه را متبلور کرد که در واقع تاریخ گروه را می سازد. به نام O'Seis

همچنین 50 سال پیش بود که آنها در برنامه دنیای کوچک رونی فون ، هنوز به عنوان بازیگران مکمل - و کیفیت چشمگیر از آن زمان گروه شروع به پرش به گوش صحنه موسیقی کرد. ریتا لی، کاریزما و استعداد او، 19 ساله بود. آرنالدو در 18 سالگی گروه را رهبری کرد. و Sérgio که قبلاً با تکنیک و صدای اصلی که هنوز می تواند از گیتار خود استخراج کند تحت تأثیر قرار داده بود، تنها 16 سال داشت.

کاریزما، زیبایی و استعداد مغناطیسی ریتا لی، که پس از موتانتس، نوعی خورشید همیشگی راک برزیلی باقی می ماند

به تدریج عناصر دیگر به گروه ملحق شد - جهش یافته های دیگری که برای شکل دادن به صدای منحصر به فردشان ضروری می شدند: اولین آنها کلودیو سزار دیاس باپتیستا، برادر بزرگتر آرنالدو و سرجیو بود که بخشی از اولین تشکیلات بود، اما ترجیح داد حرفه خود را دنبال کند. یک مخترع، لوتیر وصدا. این کلودیو سزار بود که با دستان خود سازها، پدال ها و جلوه هایی را ساخت و ساخت که زیبایی شناسی جهش یافته را مشخص می کرد. برای ساخت «بهترین گیتار در جهان»

در میان هزاران اختراع کلودیو سزار، یکی برجسته است که اسطوره‌های خاص خود را دارد و بدیهی‌ای تاثیرگذار که آن را تعریف می‌کند: Régulus Raphael، گیتاری که کلودیو برای سرجیو ساخته شده است، همچنین به عنوان گیتار طلایی شناخته می شود، که به گفته سازنده آن، چیزی کمتر از "بهترین گیتار جهان" نیست. Régulus با شکلی که از ویولن‌های افسانه‌ای استرادیواریوس الهام گرفته است، اجزای منحصربه‌فردی را که توسط Cláudio ساخته شده است - مانند پیکاپ‌های ویژه و جلوه‌های الکترونیکی که در بدنه نیمه آکوستیک ساز گنجانده شده است، به ارمغان می‌آورد.

<1

با این حال، برخی جزئیات گیتار را متمایز کرد و اسطوره‌های خاص خود را خلق کرد: بدنه و دکمه‌های با روکش طلا (در نتیجه از صدای خش‌خش و سروصدا جلوگیری می‌شود)، پیکاپ‌های مختلف (صدای هر سیم را به طور جداگانه ضبط می‌کند) و نفرین کنجکاو، بر روی یک صفحه حک شده، همچنین با روکش طلا، به بالای ساز اعمال می شود. نفرین رگولوس می گوید: «هرکس به یکپارچگی این ساز بی احترامی کند، به دنبال آن باشد یا بتواند به طور غیرقانونی آن را تصاحب کند، یا در مورد آن اظهارنظرهای افتراآمیز کند، نسخه ای از آن بسازد یا تلاش کند که مشروعیت آن را نداشته باشد. خالق، به طور خلاصه، که اینطور نیستدر شرایط یک ناظر مطیع صرف در رابطه با آن باقی می ماند، توسط نیروهای شیطان تعقیب می شود تا زمانی که به طور کامل و ابدی متعلق به آنها باشد. و اینکه ابزار دست نخورده به صاحب قانونی خود باز می گردد که سازنده آن نشان داده است. یک بار که گیتار واقعاً دزدیده شد و سالها بعد به طور مرموزی به دست سرجیو بازگشت و نفرین او را برآورده کرد.

اولین رگولو گیتار طلایی؛ سال‌ها بعد، کلودیو یکی دیگر را ساخت که سرجیو تا امروز از آن استفاده می‌کند

جهش یافته افتخاری دیگر روجریو دوپرات بود. تنظیم کننده کل جنبش استوایی، دوپرات نه تنها مسئول ایجاد ترکیبی از ریتم ها و عناصر برزیلی با تأثیرات دانشمند بر روی صخره کاملی بود که موتانت ها قادر به انجام آن بودند (در نتیجه خود را به عنوان نوعی جورج مارتین استوایی نشان می داد) به اوس موتانتس پیشنهاد کرد که آهنگ «Domingo no Parque» را با ژیلبرتو گیل ضبط کند - بنابراین گروه را وارد هسته گرمسیری جوشان، لحظاتی قبل از انفجار انقلابی آنها کرد.

تغییر صدایی که Caetano و Gil برای اجرا در صحنه موسیقی برزیل پیشنهاد کردند با ورود 'Os Mutantes' گرمتر، ممکن، جذاب و نیرومندتر شد. و صدا و رپرتوار گروه به معنای گسترده و غنی که مشخصه آنها بود گسترش یافت.پس از پیوستن آنها به جنبش استوایی به صدا درآمد.

وسواس موتانتس نسبت به بیتلز به عنوان پایه ای برای صدای گروه بود. با این حال، چیزهای بیشتری از تأثیر موسیقی آنگلوساکسون برای کاوش وجود داشت - و شگفتی زندگی در یک قدرت موسیقی محبوب مانند برزیل (که فقط از نظر کیفیت و کمیت با ایالات متحده قابل مقایسه است) دقیقاً این است که همیشه قادر به کشف و ترکیب کردن باشیم. ، عناصر و تأثیرات جدید جمع آوری شده در حیاط خلوت را اضافه کنید.

Os Mutantes با Caetano Veloso

Os Mutantes Mutantes پیشگام در آمیختن راک با ریتم‌ها و سبک‌های برزیلی، درها را برای گروه‌هایی مانند Novos Baianos، Secos و amp. Molhados، Paralamas do Sucesso و Chico Science & ناسائو زومبی مسیرهای مشابهی را بر اساس تأثیرات دیگر و پایه های عجیب و غریب انجام داد، اما همچنین تأثیرات خارجی را با صداهای معمولی ملی در هم آمیخت.

علاوه بر استعداد شگفت انگیز، لطف و جذابیت این سه نوازنده - با تأکید بر مغناطیس و کاریزما شخصی ریتا لی، که از زمان Os Mutantes هرگز به عنوان ستاره مرکزی راک در برزیل متوقف نشده است - Mutantes یک عنصر واقعاً کمیاب و به خصوص دشوار دیگر برای ترکیب در موسیقی بدون دست زدن به چیزهای مضحک یا پیش پا افتاده داشت: گروه دارای طنز بود. .

آشنایی با نحوه استفاده از طنز در موسیقی بدون تقدم طنز بر معناکار هنری یک گروه، و بدون کوچکتر یا احمقانه کردن آن، سخت ترین کار است. مورد Mutantes دقیقاً برعکس است: آن تمسخر دقیقی است که فقط باهوش‌ترین افراد قادر به انجام آن هستند، که در آن ما، شنوندگان، خود را شریک جرم و در عین حال دلیلی برای خندیدن احساس می‌کنیم - و حتی بیشتر هم می‌شود. معنای هنری این اثر.

از شاخ های دوپرات، تا افکت های خلق شده توسط کلودیو سزار، تنظیم ها، شیوه آواز، لهجه، لباس، حالت روی صحنه – البته علاوه بر این، اشعار و ملودی آهنگ - همه چیز آن پالایش انتقادی را ارائه می دهد که فسق می تواند ایجاد کند. با آنها، روی آکاردئون، ژیلبرتو گیل

یا شکی نیست که نه تنها صدا، بلکه خود حضور و برخورد موتانت ها باعث تعمیق بیشتر اجرا و حس انقلابی ارائه «É Proibido Proibir»، در جشنواره 1968 (زمانی که کائتانو، همراه با Os Mutantes به عنوان یک گروه، سخنرانی معروف خود را ایراد کرد، نوعی خداحافظی با Tropicalismo، که در آن او پرسید که آیا این همان چیزی است که جوانان می‌گویند می‌خواهند بگیرند. قدرت»، در حالی که Os Mutants، در حالی که می خندیدند، پشت خود را به تماشاگران کردند)؟

ایستاده: خورخه بن، کائتانو، گیل، ریتا، گال; زیر: سرجیو و آرنالدو.

جزئیاتی از جلد آلبوم مانیفست Tropicalia ou Panis etCircensis (از چپ به راست، بالا: Arnaldo، Caetano – با پرتره Nara Leão – Rita، Sérgio، Tom Zé؛ در وسط: Duprat، Gal و Torquato Neto؛ پایین: Gil، با عکس Capinam)

و همه اینها در شرایط دیکتاتوری نظامی. شهامت زیادی لازم است تا آشکارا خود را متضاد هر دیکتاتوری – احساس آزادی – در چارچوب یک رژیم استثنایی نشان دهید.

دعواها ، شایعات، عشق، درد، شکست ها و افول گروه در واقع اهمیت کمی دارند - آنها به ستون نویسان شایعات موسیقی محبوب واگذار می شوند. آنچه در اینجا مهم است 50 سال از تأسیس بزرگترین گروهی است که برزیل تا به حال به خود دیده است - و یکی از بزرگترین گروه‌های موسیقی در جهان.

تجربه‌ای زیبایی‌شناختی و سیاسی که زمان را خم می‌کند، گوش‌ها را منفجر می‌کند و به دنیا می‌آورد. انقلاب‌های موسیقایی و شخصی، توجیه‌کننده قاعده‌ای که در آن زمان توسط کائتانو گفته شد، به‌عنوان نوعی شعار در زمان حال یک گروه که هرگز پایان نخواهد یافت: Os Mutantes فوق‌العاده هستند.

© عکس‌ها: افشای