Brazylia jest krajem o największej liczbie afrykańskich potomków poza Afryką. Według Brazylijskiego Instytutu Geografii i Statystyki (IBGE), 54% populacji ma afrykańskie pochodzenie. Tak jak mamy wiele słów pochodzenia afrykańskiego w naszym języku portugalskim, sama samba, lokalna instytucja, ma wpływy z Afryki.

Liczący 54 kraje kontynent afrykański jest bogaty i zróżnicowany pod względem kultury, na którą składają się idee, zwyczaje, prawa, wierzenia i wiedza. Skolonizowani, podobnie jak my, Afrykanie otrzymali różne wpływy od swoich najeźdźców.

Samba narodziła się w Brazylii, ale jej nazwa pochodzi od afrykańskiego słowa "semba", jednego z najpopularniejszych stylów muzycznych w Angoli, które w Kimbundo, jednym z języków tego kraju, oznacza "umbigada". W wolnym tłumaczeniu słowo to oznacza "ciało mężczyzny stykające się z ciałem kobiety na wysokości brzucha".

Semba Roda

Tradycyjny gatunek muzyki i tańca Semba stał się bardzo popularny w latach pięćdziesiątych XX wieku, ale nie ma zgody co do daty jego powstania.

"Jednym z możliwych źródeł, według Nei Lopesa, jest grupa etniczna Quioco, w której samba oznacza bawić się, bawić się jak koza. Niektórzy twierdzą, że pochodzi od Bantu semba, co oznacza pępek lub serce. Wydawało się, że ma zastosowanie do angolskich tańców zaślubin charakteryzujących się umbigadą, rodzajem rytuału płodności. W Bahia pojawiła się modalność samba de roda, w której mężczyźni bawią się, a samba de roda jest rodzajem rytuału płodności.Istnieją też inne, mniej sztywne wersje, w których para zajmuje środek rody, pisze Marcos Alvito w Revista de História da Biblioteca Nacional.

• Czytaj więcej: Beth Carvalho była sambą, ciałem i duszą, i przypomniała nam o najlepszej możliwej Brazylii

Przybycie afrykańskich rytmów do Brazylii rozpoczęło się w Bahia, największym porcie wejścia tej populacji. Przywieźli ze sobą style muzyczne, takie jak batuque, maxixe, chula, wśród innych nazw, symbolizujących taniec.

W Rio de Janeiro samba znalazła podatny grunt do narodzin i rozwoju. Stolica kolonialnej Brazylii, ziemie carioca otrzymały umbigadas z niczym innym jak karnawałem.

Na przełomie XIX i XX wieku samba była już najczęściej granym i słuchanym gatunkiem muzyki popularnej na przedmieściach, a po spekulacji nieruchomościami, w slumsach carioca.

Pierwszymi utworami tego spotkania były marchinhas kompozytorów takich jak Pixinguinha (1897-1973) i Donga (1890-1974) z jego słynną grupą Caxangá, oprócz solowych utworów obu, João da Baiana (1887-1974), syna bahijskiej Tia Perciliana, który nagrał między innymi sambę "Batuque na cozinha". Mieliśmy też Chiquinha Gonzagę, który zapisał się w historii muzyki pisząc hymny karnawałowe.do dziś jako "Ô Abre Alas".

Z biegiem czasu marchinhas zostały zastąpione przez sambas-enredo, a później zyskały nowoczesne akcenty dzięki wprowadzeniu instrumentów takich jak surdo i cuíca, które wydają się bardziej znane z samby, którą słyszymy dzisiaj.

• Czytaj także: Szlachetność i elegancja królowej w życiu i twórczości Dony Ivone Lary