یک بعدازظهر یکشنبه بود که در امتداد Rua Barão de Itapetininga ، در مرکز São Paulo قدم می زدم. فروشگاه یک فست فود زنجیره ای معروف به تازگی تعطیل شده بود و کوهی از کیسه های زباله های روز را جلوی درهای بسته خود می گذاشت. پنج دقیقه طول نکشید تا دو بی خانمان این مکان را تصاحب کنند.

آنها به طرز بدبختی از فعالیت در آن زمان خوشحال شدند، بسته ها را باز کردند و نسخه های شخصی خود را از ساندویچ های معروف جمع کردند - آنهایی که اهل محله معمولاً آنها را می نامند. با شماره آنها ذوق زدند، لبخند زدند، برادر شدند. بقایای باقیمانده ضیافت کنار گذاشته شد و بلافاصله توسط گروهی از کبوترها که ایستاده بودند نوک زدند.

من فکر کردم که صحنه را با یک عکس ثبت کنم. خودداری کردم چون فکر نمی کردم هدف قابل توجیهی داشته باشم. کدام خواهد بود؟ تلفن هوشمند خود را ورزش کنید؟ با اشتراک گذاری یک تصویر تحقیرآمیز لایک به دست می آورید؟ من حتی اپیزود را فراموش کرده بودم، اما دقیقاً در لحظه ای که این مقاله را در اینجا دریافت کردم، آن را به یاد آوردم و در مورد چگونگی نزدیک شدن به غواصی در زباله دان فکر کردم.

، این اصطلاح به معنای <3 است>"غواصی در زباله دان" . این یک سبک زندگی است که با برداشتن اقلام از سطل زباله پشتیبانی می شود . مانند کارترهای برزیلی که عمدتاً مسئول استفاده مجدد از مواد هستند، به مراکز بازیافت ارسال نکنیددر شهرهای ما کنار گذاشته شده است. هدف از غواصی در زباله دانی مصرف شخصی است. در پرتغالی خوب، از xepa زندگی می کند> همانطور که در مورد شهروندانی که یکشنبه دیدم، این عمل در اصل منحصراً به مسائل اقتصادی مربوط می شد. و اغلب هنوز هم هست. در سائوپائولو، فقط چشم‌های خود را بپوشانید یا از فضاهای عمومی در آپارتمان‌ها و مراکز خرید خودداری کنید تا مردمی را که در خیابان می‌خوابند و در سطل‌های زباله جستجو می‌کنند، نبینید. با این حال، این رفتار نام و نام خانوادگی یک خرده فرهنگ را در کشورهایی مانند ایالات متحده ، کانادا و انگلیس با جلب پیروانی دریافت کرد که لزوماً در آن زندگی نمی‌کنند. فقر.

غواصی با زباله در کشورهای توسعه یافته تر از کشور ما توسط افرادی انجام می شود که حتی ممکن است مشکلات مالی را تجربه کنند، اما انگیزه ایدئولوژیکی به آنها اضافه می کند. هدف ایجاد نقطه مقابلی برای مصرف بیش از حد و فرهنگ زباله بسیار گسترده در جامعه امروزی است. ​​این راهی بود که برخی با صرف هزینه کمتر و کاهش ردپای اکولوژیکی خود در کره زمین توانستند زنده بمانند.

هر تلاش برای خرید می تواند یک رویداد باشد . بسیاری گرد هم می آیند تا به خیابان ها بروند، با جلساتی که از طریق اینترنت در انجمن ها و شبکه های اجتماعی برگزار می شود. فیس بوک دارای تعدادی گروه است که در آن شرکت کنندگان با یکدیگر تماس برقرار می کنند و تبادل نظر می کننداطلاعاتی در مورد یافته های شما.

برخی نکات برای مبتدیان که در وب یافت می شوند از اصول عقل سلیم پیروی می کنند. دستکش بپوشید، بررسی کنید که هیچ موشی داخل سطل زباله نباشد و مثلاً غذای پیدا شده را تمیز کنید. برخی دیگر خاص تر هستند، مانند اجتناب از چیدن خربزه. آنها می توانند مایعاتی را جذب کنند که میوه ها را از داخل می پوسد بدون اینکه روی پوست قابل مشاهده باشد.

برای دریافت محصولات غذایی با کیفیت، یک تاکتیک استفاده شده این است که در طول روز در راهروهای سوپرمارکت قدم بزنید و تاریخ انقضا را یادداشت کنید. زمانی که به انقضای آن نزدیک می شود، کاملاً ممکن است که محصول همان شب به سطل زباله برود. فقط بعداً برگردید و سبد، کوله پشتی یا صندوق عقب ماشین خود را پر کنید. این را می‌توان در مستند Dive! مشاهده کرد، که بریده‌ای از صحنه غواصی زباله‌دان در لس آنجلس :

[youtube_sc url را نشان می‌دهد. = ”//www.youtube.com/watch?v=0HlFP-PMW6E”]

طبق گفته دست اندرکاران فیلم، یک اخلاق اخلاقی در این فعالیت وجود دارد. سه اصل اساسی باید رعایت شود. اولین مورد این است که هرگز بیش از نیاز خود را از سطل ها نگیرید، مگر اینکه بخواهید آن را به کسی منتقل کنید . ایده این نیست که زباله هایی را که با آن ها مبارزه می کنند، بازتولید کنند. اصل دوم این است که کسی که ابتدا به زباله دان می رسد، بر یافته ها ترجیح دارد . اما به اشتراک گذاشتن آنها با دیگران یک وظیفه اخلاقی است. و سومی همیشهمکان را تمیزتر از آنچه که آن را پیدا کردید ترک کنید >

هیچ اتفاق نظری در مورد چارچوب فعالیت در قانون وجود ندارد. از کشوری به کشور دیگر و موردی به مورد دیگر متفاوت است. به طور کلی، دفع مواد به منزله ترک مال است. آن داستان «یافتن دزدیده نشده است» که در کودکی آموختیم. در برزیل، این ضرب المثل تا زمانی که این یافته گم نشده باشد، از نظر قانونی معتبر است.

اما یک مناقشه قانونی پیرامون مسائل مربوط به حریم خصوصی موجود در کیسه های زباله وجود دارد. به عنوان مثال، آیا آنچه را که عمدا دور می اندازید، هنوز در اختیار خود می دانید؟ اگر ارزش دارد چرا رد شد؟ محدودیت‌های این دارایی تا کجا پیش می‌رود؟

کسی که مراقب نحوه دور ریختن وسایل شخصی خود نیست، می‌تواند از این احتمال که یک لاشخور مخرب از داده‌های یک بلیط یافت شده در زباله‌دانش استفاده کند بترسد. برای سرقت اما این استثناء از قاعده خواهد بود و جرمی رایج خواهد بود. در غواصی در زباله دانی، اهداف اولویت دار موسسات تجاری هستند و دزدیدن چیزی که در قفسه است نیست. بچه ها فقط می خواهند ماست، نان یا گوشتی مصرف کنند که دیگر برای فروش عرضه نمی شود. محصولاتی که مقصد احتمالی آنها محل دفن بهداشتی خواهد بود . و پلیس تا زمانی که هیچ گزارش یا موارد آشکاری از تهاجم به اموال وجود نداشته باشد، آن را تحمل می کند. مشکل اینه که زیادهدور سطل های زباله آنها را محاصره کنید تا از زیر و رو شدن آنها جلوگیری کنید. و بسیاری از حصار می پرند.

در سال 2013، سه مرد در لندن به دلیل تصاحب گوجه فرنگی، قارچ و پنیر که در محوطه یک سوپرمارکت دور انداخته شده بودند، دستگیر شدند. شکایت شده بود. ناشناس، اما ارگانی که در آنجا معادل وزارت عمومی اینجاست، پرونده را پیش برد زیرا فهمید که منافع عمومی در این روند وجود دارد. و این باعث طوفانی از اعتراضات علیه این برند در شبکه های اجتماعی شد. پس از فشارهای زیاد مردم و کمی از سوی شرکت، در نهایت این اتهام پس گرفته شد. برای جلوگیری از آسیب بیشتر به تصویر سازمانی، مدیر عامل زنجیره خرده فروشی حتی به گاردین رفت تا نسخه خود را از داستان ارائه دهد.

<. 7>

وجه مشترک در جستجوها، غذایی است که هنوز آماده مصرف است. اما رایگان غذا خوردن تنها یک راه ورود به آن دنیاست. مجموعه ممکن است شامل لباس، مبلمان و وسایل منزل باشد. ابزارهای تکنولوژیکی که با جدیدترین نسخه خود جایگزین شده اند نیز در معرض خطر هستند. اگر امکان استفاده مجدد وجود داشته باشد، احتمالاً از بین می رود. کسانی هستند که با تمرین روزانه می توانند نقل و انتقالات ارزی خود را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. و همچنین کسانی هستند که موفق به کسب درآمد با آن می شوند.

این سال Wired داستان Matt Malone ، برنامه نویسی را که در Austin زندگی می کند را روایت می کند. ، در تگزاس ، و خود را غواص زباله‌دان می‌داندحرفه ای . با وجود داشتن یک شغل معمولی، مت در هر ساعت از فروش اقلامی که از زباله‌دان‌ها جمع‌آوری می‌کند، بیشتر از حقوقش درآمد کسب می‌کند. این گزارش از Chicago Tribune همچنین نمونه نجار Greg Zanis را نشان می دهد که ادعا می کند تنها با فروش آنچه جمع آوری می کند، درآمد اضافی ده ها هزار دلار در سال به دست می آورد.

یافته ها را تجاری کنید و احتمالاً از پول برای خرید محصولات جدید استفاده کنید. به نظر نمی رسد با اصول ضدفرهنگی تحریم مصرف و کاهش اثرات بر محیط زیست همسو باشد، موافقید؟ خب پس غواصی در زباله‌دان یک جهان ناهمگن است. این تمرین می‌تواند طیفی متضاد از انگیزه‌ها را دنبال کند، از مبارزه با انباشت منابع (معروف به فریگانیسم) تا تولید منابع، که از کمبود ساده منابع عبور می‌کند. تنها نقطه تلاقی بین افراد با چنین اهداف متفاوتی بین درب و ته سطل زباله است. ​​تصادفی نیست که یکی از گروه های فیس بوک در توضیحات نمایه ممنوعیت را به وضوح بیان می کند. تجارت اقلام برای آنجا.

اگر افرادی هستند که از چیزی که در سطل زباله پیدا می‌کنند سوء استفاده می‌کنند، کسانی هستند که چیز قابل استفاده را دور می‌اندازند . به گفته وزارت محیط زیست، هر برزیلی روزانه بیش از 1 کیلوگرم زباله تولید می کند. ما می‌توانیم در مورد منسوخ شدن برنامه‌ریزی‌شده یا اینکه چگونه نیاز به داشتن جدیدترین ابزار لحظه‌ای با زباله‌های الکترونیکی همراه است، صحبت کنیم، اما بیایید روی چیزی تمرکز کنیم که برای هر کسی حساس‌تر است: غذا.

موسسه آکاتو بیان می کند که 60 درصد کل زباله های تولید شده در برزیل مواد آلی هستند. و به یک سری نکات برای استفاده بهتر از غذا در خانه اشاره می کند. اگر همه ما از آن پیروی کنیم، گام بزرگی در جهت کاهش خسارت خواهد بود. اما خانه‌های ما تنها نقطه پایانی یک مدل صنعتی است که زباله‌ها را به عنوان دندان‌دنده در ماشین تلقی می‌کند.

طبق گزارش سازمان غیردولتی Banco de Alimentos، زباله‌ها در کل زنجیره تولید در صنایع غذایی وجود دارد، و عمدتاً در حین جابجایی، حمل و نقل و بازاریابی. کسی ممکن است بپرسد: چرا مسئولین هر مرحله چیزی را که نمی توانند از آن بهره ببرند اهدا نمی کنند؟ شرکت ها با خطر جریمه شدن در صورت مست شدن فردی با کمک مالی، پاسخ می دهند. شاید پس از آن اتاق نمایندگان یا سنا می‌تواند قانونی برای رفع این مشکل وضع کند؟ خوب، پروژه تا زمانی که وجود داشته باشد در حال پردازش است. چه مؤثر باشد و چه نباشد، واقعیت این است که در بحث های جاری قوه مقننه در دستور کار قرار نگرفته است.

البته باید از نمایندگان مجلس اتهام بزنیم. اما همیشه راه های جایگزین وجود دارد. ما شاهد بسیاری از اقدامات دگرگون کننده بوده ایم که به طور داوطلبانه توسط مردم عادی ترویج شده اند. اینها پروژه‌های مستقلی هستند که وقتی با هم تحلیل می‌شوند، یک سناریوی نوآورانه را تشکیل می‌دهند که در آن مصرف غیرمنطقی و اتلاف غیرمسئولانه جای خود را به مفهوم وابستگی متقابل، اشتراک و می‌دهد. اینجا وجود دارد. یک مثال، اینجا یکی دیگر، دیگری، دیگری، دیگری. اگر نمی‌خواهیم زباله‌دان‌ها مکان‌های غواصی باشند، به برخوردهای بیشتر و بیشتری بین هوشیاری و فعالیت‌های عملی مانند این نیاز خواهیم داشت.

عکس ویژه از طریق; تصویر 01 ©dr Ozda via; تصویر 02 ©پل کوپر از طریق; تصویر 03 از طریق; تصاویر 04، 05 و 06 از طریق; تصویر 07 از طریق; تصویر 08 از طریق; تصویر 09 از طریق; تصویر 10 از طریق; تصویر 11 ©جو فورنبایو